De Buremoa’s bennen weer es op pad
Er is chaos
Van de weke zagen wie buurwichie mit buurhond Max aan de wandel.
‘Da’s biezunder,’ dochten wie.
Aiglieks kwam hai sikkom nooit van t haim òf. Of t →
Veurege week dunderdag het Arineke snommedoags mit heur volkszanggroep zongen in Breehörn.
n Verzörgenstehoes in Veendam.
Dat n breehörn ook→
t Kwam as n ruus, n grote overvlaigende schaar. Trijnie veralteraaiert uut heur poetswaark. Zai heurt al honden in kontrainen blavven. In toen →
In schoel van hoge hoagbeuk is t aangenoam vertouven en da’s de reden, dat ik snommedoags in mien olde klaaier schaait. Woar de hoge hege mie lekker→
t Is nait, dat ik sommegen van joe hier evenpies filain òfkatten wil, mor ie mouten toch erkennen, datter n bepoalde kattegorie mìnsen is, dij niks→
Alles te waiten moakt nait gelokkeg.
Haile volksstammen nijsgierege kinder binnen mit dizze opmaarken deur ollu t bos instuurd.
Alles ontholden→
Als het in stad Groningen waait vanuit Peize wordt het droog
Mor der ben wel geuren dai ik herkèn en tegenswoordeg heul voak mis.
As je vrouger deur de buurt woar ik woon luipen, kwam je bie n febriek of zoaken →
Eerste veurjoarsdag in feberwoarie het nogal wat kommootsie aanricht. Dast op 21 feberwoarie zunder trui of jaze as n jong volen deur toene daartelst→
zo heur k nait alles goud meer
en k zai ook lang nait alles
mor in t vergeten word k beter
pluk de dag!
t Is zien grote hobbie. Hai kwam haildaal hierhìn veur t waark. Kin hier meer verdainen as in Polen. In zien vrije tied zit Tadeusz bie t wotter en waarpt→
Zèlng is laankwieleg. Ploatselk Belaang orgeneseert zulfs n breenstörmoavend. Zai goan kieken wat dij doaran veraandern kinnen. Mor is Zèlng→
Koegeltjehaard
waas e
van ìndkrak tot oerknal
deur t hailal
hìnsnidderd
tot e aankwam
bie n steern
dij nait meer beston
Doar zatstoe
deur →
’t Is leste vraisnacht van dizze winter,’ hebben weermeters ons veurspèld.
Al doagenlaank perbaaiern Jan en allerhandegste boeren mit wotterstreuers→
Grieze waarkdoagen riegen zok an ainander in bedrievengebaauw an Navoloan, woar ik mien ketoor heb. Buten rieden minsen karen bosschoppen van→
Sunt n haalf joar bin k lid van ping-pong verainen op dörp. Nait groot, mor ook gain schietverainentje.
Aine van dattien in n dezien.
Hou bedoulst?→
Ok is zes weken laang hongerkind uut Rotterdam doar. t Is Koos den Donker, van Kleine Visserijstroade 49 A in Rotterdam. Hai hèt t goud op boerenploatse.→
Minsken reken mit dood van ol manlu
Om ol manlu raauwen ze nait bót
Ol manlu bennen aans. Minsken bekieken
Heur mit ogen dij vroagen wanner vót…
Minsken→
Laange doagen, körte nachten. Van jongs òf aan bin k nooit aans wìnd west.
‘Jong is veuls te drok in de kop,’ zeden ollu, as t gesprek op mien sloapelooshaid→
Woar is nou t gevogelte, of eerste keur wien,
Of dij nobele steufoal, of dij wildbroa zo fien?
Keuken rókt nait noar zwoanen, nait noar kroanvogelvet;→
t Is weer februoarie, tied van carnaval komt der weer an.
Dee mie denken an t volgende verhoaltje, speulde zug of in begun zeuventeger joaren in Oostwold→
Met grode regelmoat krieg ik filmkes van ons dochter van klainkiender dai zwemmen leren. Ik zai de jongste op rug zwemmen ien een joekel van een zwembad,→
Zotterdag maarktdag.
Sloepensgewieze is maarktbezuik n gewoonte worden. Sunt wie vannijs Midden-Grunnegers binnen. Wie mouten der wel n ìndje→
Haalfklinker w
Wilm Wiepkes wit wollen wams was weg
Wilm Wiepkes wief wos wel
Woar Wilm Wiepkes wit wollen wams was
Wilm Wiepkes wit wollen wams
Was→
Maria oet 1829 waas n dochter van Rudolph Schlömer (1798) oet
Herbrum/Emsland. Op foto zain ie t Logement-café dat Maria soamen mit
heur man ien →
Hai stond doar al zo laang. An Dörpsstroade in Zèlng. Niks omhaanden. Gebeurlek n beetje om zok hìn kieken. Denken op nul, op t graas benoastenbie→
Veur n schietbeetje (twijhonderd euro t stuk) bennen opa en oma pluus en nijntje bie zee vertoald. Doarom vroug vertoaler veur n meugelk daarde →
Joen probleem is, ie hebben gain timmermansoog.
t Klinkt oet de mond van schoonzeun as:
‘As k joe was zol k ais noar brillendokter goan.’
Van schrik→
Ien t Grunnegers kinnen lu mit noam van heur ambacht, affeer of achternoam aansproken worden.
God tegen boer Beukemoa: ‘Kins niks zeggen, boer?’→
Ien 1710 het Frankfurter börgmeester Zacharias Conrad von Uffenbach Stad Grunnen aandoan. Ien zien raaisverslag schreef e over Martinikerk →
Gele wolk gifgas kwaam aargens heer. Stoffeg koedelde hai over laand en moakte alles wat oamde dood. Stilleghaid dij wie allaank ontkomen bennen→
As toalonderzuiker verzoamelt Jobke ellipsen!
‘Ik kin hier nog wel meer over zeggen … (‘mor dou k nait’).
‘Hai is nait recht …’
t Twijde veurbeeld→
Mien pa was zien haile leven petrolieventer, ik mog dat ook vief joar doun en as je het dan over dai strenge winter van ’63 hebben, kin ik vertellen →
t Vuilt as n ieskolde vinger dijst opwaarmst. t Kibbert bitterliek, piene dij dwaars deur ziel snied. Kin niks doun. Piene is kawalter. Komt of goat→
Mien waark zit ter op, alles aan kaant,
Mit t autoke rie k deur t Grunnegerlaand,
Zing n deuntje, blied, blied, blied,
Wat is ons laand mooi wied, wied,
En din zel der meschain n tied kommen dat n röddebewegen bèlken zel dat zai putdeksels van t natsjenoale riool openroppen zellen of zukswat en dat→
Mit n klókje
ien grootstoul
zat e hom stil
wat te geworren
n haandje vol
huzzelwoorden
villen omdeel
Titvles
poepsteern
swienepuut
juggel
sjarlefrans→
Pestoor van Soaksumhoezen aargerde hom aan gewoonte van kerkgangers om onder preek al te kerk oet te bulen. Dou ain van heur mit kakkennood der veurtiedeg→
Veur joe en elkenain, dij verhinderd of t domweg vergeten was, mien inlaaidend verhoal in t Pekelder Proatcafé van 28 jannewoarie mit de Noordmannen.→
Moeke kikt mie aan
mit ogen dij niks meer zeggen.
Stem is heur al òf-
en luier heur weer omlegd.
Hai kerel,
dat ze nog ainmoal tegen mie zegt:
net as veurheer,→
let weer zo van zug heuren
Valentijn, op 14 februoarie
schrift in geuren en kleuren
wat hai ook zo hèt mit die!
t Waas n dag van wonder en geweld. Ien hal van t AVL zol Jobke vrund Haarm trevven. Omdat ter gain traainen reden van Zaandijk noar Amsterdam waas Haarm→
Hoog bovenop schosstain
ien t zwaart jak
heerst ol generoal
Hai ragt en reert
mor d’aander
as vogel maint
hom net zo vrij
Hou rij
mit houveul sjars→
Akkelaai (scholekster), blaauwmaiske (koolmees), blaauwsteern/zeeswaalf (zwarte stern), blaauwvaalk (sperwer), doeker (fuut), griet/grait→
n Verwizzeln van letters, lettergrepen of woorden as gevolg van n verspreken hait spoonerisme, noar Archibald Spooner (1844-1930). Jobke zegt→
Wie koustern, of t olderwets is of meschain al weer nijemoods, nog aaltied onze gesoamelke moaltieden. Veur t oavendeten speult de klokke voak →
Wat t Nederlands nait het en t Grunnegers wel, dat bennen waarkwoorden op -ken en -jen: proempken, boerken, snirtjen/snittjen/kwittjen (dunne→
Zestiende keuneg Lodewiek
Docht noa vaal van biel
geliek
Wat ja roar!
t Lief ligt hier
en kop rolt doar!
Zestiende keuneg Lodewiek
Docht noa vaal →
De rieksten op dizze oarde, mit macht in hun haand
Beheersen het lot van het volk in elk laand
Mit geld als hun stem, zo luud en zo staark
Vörmen zai schare,→
Elke mörn weer
pikte t gruine mannemuske
op heur spikkeld liefke
n gloepend glìnrood kuske
Ah! dat zien bonte wiefke
hom aalgedureg
mit n kleurloos→
In t Noorden, woar de horizon wied riekt
Woar de wind deur de velden van klei striekt
Doar staait hai, kaalm en mit baide bainen vast
De Grunneger, →
De moeder stuurde Roodkapje uit.
Omreden Grootmoeder was ziek.
De oude vrouw die woonde in ’t bos.
En had ’t slim van de rimmetiek.
Moeder zei: ’t →
Joa, kiender, as ie joe de bekjes even vief menuten holden willen, din zel ik joe t verhoal van Roodkapke vertellen, as mie dat teminnent weer ien →
Noa t besluut van ‘Kemizzie Nije Grunneger Alfabet’ tot veranderns ien lettervolgorde brak rebullie oet ien Grunalfabetlaand. Want letters →
ó ò ö oa oo
Op n goie mörn zaten
òl ból en òl bókje
ien hörn van t bókkehòkje
bie t tikken van t klòkje.
Ze dronken n klókje
en aten n kòlle bòl aan n stòkje.→
n Goddelk lötsbeschikken haar wild dat Hiepko’s noaber homzulf en aander lu opbloazen zol. Overgang noar aander wereld waas ledderliek ien n flits→
Geloofstoe ien haailege geest?
Eerliekse haaidense gaisten bennen eerdmantjes: leutje kereltjes, dij heur votteuvern veurdat ie ze zain kriegen→
‘Echte glimlaag komt oet t haart, n mooie glimlaag het n goud gebit.’
Woar én hail toupasselk veur Assense orthodontisten-praktiek.
Wie zitten→
Vaast wel, want aans woarom holden ze ons mor aal veur de gek.
As je dat nait leuft, lees dit mor es.
Wie zaten op ons volkstoentje op Toenwieck.
Wie →
Deur gaalmgoaten
boven ien toren
zoesden warrelwienden
ons om oren
Uren kregen
van ons gain kaans
om stil te stoan
Mit begerege sloagen
ien t rond→
Guster hebben wie eindelks tied vonden om t deuske mit nijjoars- en kerstkoartjes op te roemen. Aans as dat wie wìnd waren, is t stoapeltje nait promoveerd→
Jobke’s pa (†2003) van overkaant heer:
‘Alles strak en glad, zo mos t ien de joaren 1950-’70. Ien hoes, mor ook ien kerk.
Ook ons Sint Jacobuskerk →
Aiweg dik en knorredoen leek kerel wel, dij sums bie heur ien dörp omstruuntjede. Kerel haitte Derk. Hai waas luddek, mor braid. As e bie heur ien →
‘Doar heb ik niks mit neudeg! n Móf blift altied n móf,’ snaauwde pa Sleumer, dou Jobke hom verteld haar van zien gloepensmooie ontdekken ien t archief→
Swinters mos Roelfs vraauw, Margaretha (Griet) Meijer, oet Kloosterboeren, elke zundag törfkooltjes waarmen veur sikkom vieftien steuven,→
Zail op de win dei die vandoage laidt
Want mörn blift slechts een verre tied
Wat kommen zel, dat blift een vroag
Mor hier en noe is woarin de kracht schoelt→
Wat n boudel was t òflopen woensdag, nait?
Ik krieg der n hap en n snap van mit, as Arineke noa heur vrouge Kielster mörgenrondje op baanke dele ploft.→
Net as zien veurvoaders wer oldste zeun Bernard (1912) ook timmerman-aannemer en loader ook caféholder der bie.
Hier komt Bernard zulf aan t woord:→
Echte vrunden blieven bestoan
In störmen, in zunneschien, deur elke woan
Gain tied, gain ofstand dout hun vergoan
Hun waarmte, hun steun, blift→
Noa 1814 haren Roomsen ien Nederland mit geliekstellen van ale godsdainsten ook t recht herkregen om heur aigen kerken te baauwen, al wer dit pas→
Noa braand van 1897 waas der ien 1921 opnijs braand ien t logement-café. Regionoale kraant ‘De Ommelanden’ het ter oetgebraaid verslag van moakt.→
Dou het kaalm aan en hoast die nait
Want de weg zulf schenkt het grootste zicht
In t rennen noar mörn, zo voak onbewust
Verlust doe vandoage en zien →
Bie Rudolphs komst ien Oethoezen telde Herbrum mor 165 ienwoners, woarvan aacht Hollandgänger. Oethoezen telde dou rond 1400. Rudolph mos al →
Als het waiten nait meer wait
De grond onder dien vouten beeft
Woar woorden zwiegen en stil verdrait
Dien haart noar oadem hapt, makkelk gaait dat→
Hoopte Rudolph op waark en dat e ien t Nederlandse keunenkriek militaire dainstplicht ien t keunenkriek Hannover ontlopen kon? As boetenlander→
Begun de dag mit bliedschap, puur
Een frisse start veur een nei oaventuur
Loat de zörgen rusten, zet ze opzied
Vandoage is dien dag, t is zo wied
Loat→
Het levenslaid is een spaigel van het leven
In woorden zo puur, wordt alles geven
Vreugde klinkt op, een melodie zo zacht
Dei waarmte brengt in de →
Een oavend laank mit vrunden is fijn
In het café bij keerskelicht en wijn
Mor bier, dat goud dat broest en vloeit
Zürgt dat dien geest nait snel vermuid→
Van 2013 tot 2015 is ien Nederland t 200-joareg bestoan vierd van t Keunenkriek der Nederlanden. Noadat der n ind kommen waas aan Fraanze overheersen→
Tussen Meppen en Aschendorf, sikkom 55 km, wer t aldermooiste weer van de wereld verknooid deur Jobke’s löslieveghaid. Nait meer te holden! t Swait→
k Bin best wel begoan mit t lot van onze toenvogels. Zai hebben t stoer om te overleven in onze mìnsenwereld. Mien biedroage aan heur lot is minder →
Telefoontje noar Sini Schlömer in Papenburg:
‘Ja, herzlich Willkommen! In Papenburg ist alles ruhig.’
Zien bruier Bernard en vraauw→
Heemker Akkerstroade, dokege winterdaag. Laang en recht verdwient hai in niks. Jumbo zai k nog nait ens. Recht as n stroade fiets ik. Kiek in t veuren,→
Kiek, oet!
Da’s der nait op trapse!
Ze kikt omdeel.
Kikker kikt heur aan.
As gaauw bis,
kins hom ien n prins omteuvern.
Ze kikt omdeel.
Kikker kikt →
Geluk is de gids en zit voak in een klaine houk
In dichtvörm weven als een zachtoardeg bouk
Het fluustert zaacht in de toal van het hart
Een rais noar→
Sums binnen dij der nait
of binnen ze bloots klaain
òf en tou binnen zai der aal
dood enkeld binnen der veul
Mor kinstoe heur zulf wel zain?
Midden ie n stil bos bie t dörp Upgantschot, zöcht Jobke noar t monument van vergoaderplek van de Upstalboom, n laandvredebond tussen Vraize gouwen.→
Aaiberd, aaiberd, sprikkebain
Het zien voader of mouder nooit zain,
Zien voader is dood, zien mouder is dood
Kinderkes lopen om roggebrood
Rogge,→
Op blode vouten deur het veld
Woardast daauw als zulverparels telst
De oarde waarm, het gras zo zacht
Een fluustering van de mörnpracht
Mien vouten→
Junkers doar dij ol mouder op t staarfber heur dochters veur waarschaauwde, waren volgens heur apmoal slampers, ien heur Nederduutse toal slömers:→
Sunt begin veurege aiw het zowat elk d’aander noaschreven dat de Grunneger Ommelanden en Oost-Vraisland van ±800 – ±1300 Oldvraistoaleg→
Laifde stroomt, een stille kracht
Van haarten dei om die geven, dag en nacht
Femilie deist kenst, deur en deur
En vrunden dei fluutern: ” ik bin der→
Noa n oplaaiden tot onderwiezer ston Jan Boer veur klas ien Stad en ien Meppel, doar e direkteur van kweekschoul wer. Bloumlezer Lubbertus Leopold,→
Soms kom je ‘n woord tegen wat verwarren ken zaaien, ik bedoul in Grunnens met aine dai dat nait ken.
Neem nou Puutje, elke Grunneger wait dat wie dan→
Wonsdag 29 jannewoarie 2025. Aaldoagse grieze winterdaag. Lieke noar Chin.Ind.Rest. Kota Radja, porzie koh lo yuk mit witte ries ofhoalen. Tussen→
Wenneer dast kwoadhaid vuilst, begriep den dit
De kracht van olderen is vervlogen en dat vaalt nait mit
Woar ooit hun handen mit zekerhaid grepen→
dat dou k voak n moal over die
en t ken mie nait laank genog duren
al is t mor in n dreum
doe bist den weer even bie mie
in dei poar nachteleke uren
mor t was→
Als’t leerst luusteren mit volle aandacht
Zugst wenneer stilte de mainste kracht verlangt
Woorden verstommen, het ego verdwient gehaaid
In het→
Oet tied van Ludger stamt n Deupgelofte ien t Oldsaksisch. Tekst bestaait oet vroagen van n predeker en antwoorden van n deupling. Lichtkaans dat→
Wel waiten wil woar t Grunnegers oet vot komt, mot mit Jobke, tegen mode ien, truggoan ien tied.
Tegenworreg strunen der ien hail Grunnen ±550.000→
t Holtvuur is aan en t heugt mie
hou of dat mien zeun mien schounen aanpaast
as of e miezulf ston aan te pazen
schounen, zai bennen n onderkommen, n voutenhoes→
Mit Wietske aan raaime, heb k guster n flinke stoapel kerstkoarten op buzze doan.
‘Aiglieks is t ‘old school’, dat wie op dizze bodschop stuurd binnen,’→
Ik huif gain perfect Nijjoar
Gain grote feesten, gain luud geboar
Gain glans van gold, gain pracht en proal
Mor simpel geluk, dat is mien verhoal→
t Waas op n Ommelander raais deur t grollandse Toponymië, en t leek of ze sikkom al ien Baggelhoezen waren, dou Jobke’s Broek hom aan Billerei begon→
Op Oljoarsdag komt het énne van t joar dichtbie
Om klokslag twaalf uur is het joar veurbie
Herinnerns dansen in het keerskelicht
En de kroegen goan→
Een ôlle traditie, een winterse pracht
Kebitschaiten bracht leven in de nacht
Mit vaarfbussen en de deksel strak
De spanning steeg bie elke klap→
Ien de zummer bin ik lest
mit mien man op raize west,
en ik wol van mien bedrieven
nouw rais gauw en boukje schrieven.
Ons raais ging laans ploatsen →
Loat de mensen lachen, vrij en onbevreesd
Dat de vreugde deur de lucht als een vogelvlucht geneest
Gain zörgen, gain troanen, gain duuster of stried→
Oldromein Plinius de Oldere haar Oldvraizen en Oldgrunnegers nait bot ien reken:
‘Wie hemmen t ja al zegd dat ien t oosten, aan kusten van oceoan,→
t Lopt tegen ìnde van dezember en op weg noar t nije joar nemen wie rusteg de tied om terogge te kieken noar òflopen joar. Achteromkieken gaait mit →
Kennes over t Oldsaksisch is veur n groot dail vothoald oet de Heliand. Dat Kristusverhoal is belangriekste bron veur t Oldsaksisch. Meer as de →
Veuròf: Aksenten ien tekst geven beklemtoonde lettergrepen aan en vetgedrukte letters allitererende klanken.
n Schune streep geft schaaiden→
Eet, drink en wees laif dizze baide Kerstdoagen
din doun ze ondanks t weer veur die sloagen!
Gainain wait hou dat komt, dij moezenploage in Hoagenbuurt. Dij bennen overaal, zai kommen teveurschain of verdwienen in heur gaangen under grond.→
‘De wereld van vandoag slagt naargens op, dus woarom zol ik ploatjes schildern, dij dat wel doun.’
Pablo Picasso
Op de dag dat dezember zok aankondegt,→
De horizon kleurt graauw en het wolkendek liekt zwoar
Der vaalt schare over Oost-Europa, zo kloar
De grond beeft zaachte onder spanning en dreunen→
In stille nachten, wit bedekt, een Kerst zo ainzoam
Gain lach, gain laid of waarme gloud en kikst wat deur t roam
Allain de stilte en de kôlle vloud,→
ook al bin k al wat old en gries
k bin nog altied jong van geest
en leeftied?, t is mor n getal
k bin asmits nog slim aigenwies
en mok van t leven n feest
deur→
hail vroug brille òf
zunder goud zain in voart springen
Zo vrai as n vis in t wotter
vremde vogels onder brugge zain
hail vroug veurbie stilte
kronkelt→
zai zit in stoule
raaiten stoule bie t kanoal
wind en zun om kop
vremde toal heur ik in wind
verdrait over achterloaten van land
zug ik in heur ogen
zai→
Noa een lange dag van zwoare arbeid is t oavend. We hemmen wat eten had, nou ja eten. Een dreuge homp brood en een komke vol woatereg spul wat ze doar →
As k et woord “VRIJHAID” heur mout k voak denken aan d oetdrukken: “Vrij as
n vogeltje in lucht.” Mainstied vroag k mie→
Doar loopt Jurre over stroat
Graait noar eten in n klikobak
Hai slentert doelloos deur de stad
En sloapt ‘s nacht onder het sterrendak
Jurre holdt→
“Kenst mie nait meer?” kwam der van d overkaant van toavel. Ik keek op en zag n man zitten van mien older, mit n penske en n gries sikje.
“Help mie even→
Veur veul lu een utopie, veur aander hail gewoon.
Moar wat is hail gewoon als er veurdurend draaiging is om joen vrijhaid te verlaizen.
Veur vrijhaid→
As ik weer ains te laank veur dei verrekte kiekkaaste of achter dei laptop zeten heb, den vuil ik de behuifte om mien kop even lekker vrij te moaken.→
Bie de hope toenoafval lag n bultje olde stroatstainen opstoapeld, mos n poar bruken en pak bovensten vot, dai haar leunt op twaie en dertuzzen was→
Dien hounder gunst doe ain vrij bestoan,
pikken en kraben woar zai mor willen goan.
In toene van noabers, aarfgrìns telt nait veur die,
as ’t in dien→
t Is joaren leden en t was in Kommerziel n joar of tien noa de twijde wereldoorlog, dus Nederland volop in de wederopbouw met veul noaweeën.
Pienlijke→
Mit kovver int achtern fietst hai Cloppenburg oet. Op vlocht. Sund braand in Berlien, Rieksdag, kwaamt nait meer goud. Dai kennen hom, hai haar →
(wies: New York, New York; Frank Sinatra)
Bel ‘t Bokkeblad op
Ik kom d´r nou aan
Ben onderweegs noar mien haimstee
Woudbloem, Woudbloem
Dei onrust→
Aaltied geluud, aaltied gepiep en roezen.
Het is er aaltied je binnen er nooit vrij van.
Moar op vakaansie vaalt dat weg.
Doar kiek ik aaltied noar→
Vrijhaid… wat is dat aigenlieks?
Wat veur de ain vrijhaid is, is dat veur een aander misschains nait. Het kin groot weezen as gain oorlog, vreedzoam→
k Loop in de waarme zunne
laangs n dröge regentunne.
De schare over de stilte vuilt zo lekker.
t Verstaand kin uut de stekker.
Achter moeke vaar donzege→
Wat draait der aal deur mien kop.
t Gait mor deur zunder n stop.
Blift in t ronde moalen
en zoch aaiweg weer herhoalen.
t Liekt wel n oafvaalbakke vol.→
Mien degeleke ik zunder beleven,
vastroest in doageleks gebroek.
Makke kooien in heur waaidelaand.
Rechte wegen, te voak bereden.
t Wordt tied→
Vot mit hekken en weg mit muren.
Noar elke kaande kist hin sturen.
Blaauwe stroalende zunnelochten.
Niks om veur weg te vlochten.
Naargens is der→
argens is
hoe dan ook
nait ver voat
stilte in nou
veur dast
alles toun
geben sollst
vlaigt en vlocht
vlöt verbie
kiekt nait
noar die
loat koalt
wel du→
eefkes dit
eefkes dadde
waarkt mensk suk
klokke en wekker krom
altied te laot
veul te veul
veur elk moment
zunder dat hai pauze kent
is altied tiedslimiet→
ast du ‘t aal noar die touluusterst
nait ain dooie wind zugst en vuilst
gain wait van de aander hest
bist enkelt mit diezulf vrai
allenig in smaale →
wind schietensbenaauwd
vol oarzelende baange bainen
woar hin- woar noar tou- hou
regen blert foskerood op
bezoenen en schoeden:
waaren op onmisse→
Net zestien en veur t eerst noar Amsterdam. Twij gezworen kameroaden, Geert en Jop, mit tienertoer op stap, t oaventuur temuid.
Amsterdam trok →
“Pabbe, mag ik mit”, vruig t wicht. “Nee laiverd, das veuls te gevoarlek in dizze tieden. Stel dat we aanholden worden en dat we mit mouten noar t plietsiebureau.→
Zo zag dit joar vekaanzie van Geert en Greet der oet.
Kampeerbuske inpakken, al was t mit zestien kastjes eerste doagen wel even zuiken. Mor stoadegaan→
t Was zestien April neegntienvaarnvattig, t Was prachtig weer en t leek wel zummer. Woij
woonden in de Begoniastroade en zodounde keken we recht→
O heimwee noar zoveul dat is wèst,
t leven was nait aaltied feest
verlangens dei nooit overgoan
t heden mout ook verder goan
De toukomst ain kaans →
Aargens is der n plek woar t geluk veur t oproapen ligt
Mor in ploats der onaindeg noar te zuiken kin je beter
perbaiern t in joezulf te vinden
t Is dat ik het zulf nait wait
woar dit taimke over gait.
n Aander zegt: hai is nog best
mor dat het wel aanders west.
Want ien dei maale Corona tied
was→
Meester van groep aacht het wat aksies mit ain van zien kiender ien zien klas.
Een jong dei ook nog vlak bie hom ien noaberschap woont struunt alle →
kou het hakken lös
rokt vrijhaid, haildaal ket oet
schrikdroad om t laand
Twijde pries Pervinzioale Schriefwedstried 2024
strunen
bie t Wad
schoapen op kwelder
wind vangt zuchten
bie grieze luchten
waait zörgen vot
laans t moar
mit n baalkje
eerappels in blui
hoaver op→
“Begun geliek mor mit dien dreum, Manon. k Main dien rippeterende dreum over dien pleegvoader.”
k Hang onderoet zakt in kroakstoule. Nait omda’k→
‘Help mie, asjeblieft, nog ain moal,’ lustert soldoat, ‘nog ain moal, leste moal.’ Hai perbaaiert haardoet te proaten, mor dat lukt hom nait meer.→
Kerstverlichten, zaacht een waarm
Een stille trootst in winterse aarm
Het kôlle duuster krigt een gloud
Tot daip in de haarten en dat vuilt goud→
Mien Oldambt, mien laand, mien grond
Tussen t groan en t wôtter woar mien waige stond
De wolken hoog, de wind veurop
Hier bin ik thoes, hier stopt de→
Vul de dag mit waarmte, zaacht en teer
Als een deken deist kousterst, keer op keer
Mit kleuren dei dansen in een vrolijk spel
Een regenboge dei die →
Dinsdag 10 dezember.
k Bin vandoag oardeg loat oet de veren. k Tref Arineke onder grote laamp van keukentoavel aan. Zai is n wakkere taante, zai k →
Positief wezen, een glimp van het licht
Betaikent nait dast altied bliede bist
Het is een keuze, een blik, een kracht
Een steren dei blift schienen→
Woar het laand de hemel roakt
Tussen klai en wolkenpracht
Doar lag de Rode Dreihouk van t Oldambt
Een oord van stried en kracht
Hier zongen de arbaiders→
3 dezember.
Al bie t opstoan schot mie gedachte deur t heufd:
‘Famke zol vandoag 16 joar worden wezen.’
Zai kwam persies n moand tekört.
Smörgens →
Een hoorn klinkt deur het winterlaand
Moakt doar een vakkundege haand
Van els of wilg, mit laifde zoagd
De stem van de stilte, krachteg vroagd
Een→
Kinder binnen gain garantie om ainzoamhaid te versloan
Hun aanwezeghaid kin troost baiden, mor soms vuilst die toch allain stoan
Ze gruien op, →
Zai is n 93 joar en moakt nog doaglieks t verschil. Of zai aaltied zo west is, vertelt t verhoal nait, mor zai is zeker n taante mit hoar op de koezen. →
Als de nachten lengen en de dag wat krimpt
Den schoelt de wereld in een sluier van mist en moanlicht
Het roam bevroren, het gras wit gespraid
De oadem→
mit zo om die tou n aarm
dat vuilt nait zo verkeerd
zo, zunder wat te vroagen
dut dat al vot waarm
en is din ook wat weerd
zo, de komende doagen!
Op n oavend, zo tegen n uur of negen, klonk bie ons in de gange opains de deurbèlle. Dat schient n soort van netuurwet te wezen. Tillefoontjes, deurbellen→
t Is meer dan allain een woord of klank
t Is de grond woaroet de toal ooit tankt
Een aigen stem, een aigen sfeer
Een brôgge noar vrouger, keer op keer→
Mien pa haar as petroleumventer altied veul klaingeld.
‘s Oavons noa t eten legde hoi een kraant op toavel en ging al t geld wat dai dag inbeurd→
Gain aine dij twievelt bie t zain van n stoatege man mit n laange, witte board en doarbie n laange, wiede, rode tabberd om de schòlders en n hoge mieter→
Gustermörgen binnen wie onder n gries dak mit fiene snij richten Schanze vertrokken. Noar de sauna. Al doagenlaank hong der zokswat as n verwachtensvolle,→
t Was op een donkere nacht in het mooie dörpke Hörn
Bie aine brandde nog licht en dei zat in spanning te wachten op mörn
De mainste lu waren in hoes en →
mouten oetkieken boetendeur
doar is t iesder kolt en glad
en k woarschaauw doarveur
hol joen bainen onder t gat!
Ken dien aigen kracht, mor ken ook dien zwakte
Der binnen al verschaidend op de neuze tikt, woarvan akte
In dien aigen haand ligt dien talent
Mor dien→
“Woarom gaait pappe din nait mit ons mit noar t sunterkloasfeest?” vruigen mien twijlingzuske en ik aan moeke. t Was op n zotterdag en pa was vot noa→
Doar ligt hai den, mien wintervrund
De laange onderboksem veur als de winer begunt
Vanoaf t lief tot aan de tonen tou waarm
Mien wintervrund zel mie→
Woar mien interesse veur Vincent van Gogh ontstoan is, is mie nog nooit rècht dudelk worden.
Was het de ‘Pont de Langlois’, t brogje in Arles, woarvan→
Mien lutje lanteern
Ik zai die zo geern
Doe daanst deur de stroaten
Dat kist ja nait loaten
Mien lutje lanteern
Ik zai die zo geern