As men de loezen dood het bieten joe de neten
Koene Blaauw zat op t spreekuur.
Dou k hom uut de wachtkoamer ophoald haar kwam e achter mie aanschontjen mit n grode bosschoppenmadde in de haand.→
Jan J. Boer wuir in 1927 hier op Dale geboren. Noa zien studie geneeeskunde wuir e hoesarts in Onstwedde, loater geneesheer-directeur aan t Refaja Zaikenhoes op t Knoal en t verpleeghuus Open Haven in Veendam.
Jan J. Boer begon pas op loatere leeftied mit t schrieven van Grunnegstoalege gedichten en verhoalen. Deur de tougankelkhaid van zien waark, n meroakel goie veurdracht en ongecompliceerd optreden is e populair worden bie n groot (lezers)publiek. In 1994 kreeg Jan J. Boer de K. ter Laanpries van Stichting t Grunneger Bouk vanwege zien biedroage as schriever, mor zeker ook as bestuurder, aan de oplevende belangstellen veur de Grunneger toal.
Jan J. Boer is in 2011 in zien woonploatse De Wieke oet tied kommen.
n Grunneger Toalroute is n wandel- en / of fietspad deur t schiere Grunneger landschop, woarbie je kennis moaken kinnen mit de Grunneger toal en cultuur. Pervinsie Grunnen het ter verschaaident. Mooie routes deur en van t Cultureel Aarfgoud Grunnen.
Wandelnd langs dizze Toalroute beleef je de toal, cultuur én t landschop van de Veenkelonies! Zowel t Zeuvenbrogjespad as de gedichten en verhoalen van Jan J. Boer heuren tou t cultureel aarfgoud van de streek.
Start van dizze Toalroute is tegenover Wildervanksterdallen 65, Wildervank, op t ende van t stroatje.
Vrouger, in Wildervanksterdale
ging ik noar ’t laand mit voader.
Nou ‘k zulf aal meer van vrouger wor
kom ‘k hom en ’t laand weer noader.
Op dizze webstee is n selectie van zien waark opnomen, veul meer is hier te vinden: Dr. Jan J. Boer
Koene Blaauw zat op t spreekuur.
Dou k hom uut de wachtkoamer ophoald haar kwam e achter mie aanschontjen mit n grode bosschoppenmadde in de haand.→
Haarm haar hom aaltied al n beetje vrumd vonden, dij Frederk. Vrouger, op school, was hai ook al net n beetje aans as d’aandern west, wat biezunder.→
Op n oavend loat, nog nait zo laank leden, luip ter n jongkerel over t Egyptenìnde richten Muntendam. Hai was gezelleg uut west, in n disko-bar, woar→
t Leger, t Haailsleger, was aan t meziek moaken op d’houke van stroade. Der was n trekharmonikoa bie en trommen en rinkeldingen en aander dingerais.→
(n baauwmantje is een kwikstaartje)
Der wazzen ais vaar bruiers dij nog bie heur voader inwoonden. De moeke was al joaren leden uut tied komen en →
De vraauwenverainen bie ons op t dörp zol weer n dag uut, net as ieder joar.
Noar daaierntoene tou dit moal, in Emmen.
Mor t mog nait te duur worden. →
“Hurre kerel man, wat bin ik toch lam in de bainen.
k Bin ducht mie nog nooit zo mui west as vandoage!
Heb ie doar nait wat veur, in joen aptaik?”
Jan Schrik,→
Vandoage, 2 feberwoarie, is t Lichtmis.
Dat zellen de mainsten wel nait meer waiten.
Mor mit Lichtmis gedinken wie de dag van Maria’s zuvern, noa→
Aalbert is schoulmeester op ons dörp, al joaren.
En schoulmeesters hebben netuurlek nogal wat tied over.
As je t volk leuven maggen: n zee van tied,→
Derk en Annie wazzen al n joar of wat traauwd. Hail gewoon.
En der was nooit gain biezunders mit heur baaident, nooit gain roezie of zokswat.
Mor t →
Van de weke bin k ais even fiks aan t toentjen west. k Heb n mooi lappie omgroaven, twij steek daip om de koumizze der goud onder te kriegen.
k Heb vot →
Op old ies vrust t licht
“Waist nog wel wicht hou wie hier begund binnen mit ons baaident? Hou laank is dat nou al weer leden?”
“Dommeet al zeuventwinteg→
Poesten en tougelieks t meel in de mond holden
“Ik wil mie van t veujoar ais wat moois toustellen, k heb t ja zo drok had as wat, mit t schonen en zo. Mie→
t Was smörns nog veur dag en daauw dou der haard aan de bèlle trokken wer van t doktershuus.
Nait ainmoal, mor wel vief, zes moal en mit wonder en geweld.→
k Haar hom in gain joaren zain, mor verleden weke kwam k hom weer tegen, op n verjoardagsveziede. Aalbert main ik.
Hai was der nait dunner op worden,→
Zo’n drijhonderd joar leden was t hier aalmoal nog veen. In Wildervank stonden ook nog mor n stok of wat huzen. Mor d’ol kerke dij was der al wel, al →
Derk en Oarendienoa wazzen al joaren traauwd en de kinder wazzen aalmoal al laank tou deure uut.
Zai haren t mooi mit zien baaident. n Autochie haren→
Ol Menno de Boer zat mor wat triesterg veur zok uut te kieken.
t Wuir nou toch oareg minder mit hom, joa, as ter goud op aankwam kon e zok aiglieks nait→
Vrouw Pathuus’ mooiste Poaskedag
“Nee broeder, ie mouten n ol mìns nait veur de gek holden, da’s nait zo mooi van joe!”
Vrouw Pathuus kikt de broeder→
“k Wor stoapelgek hier in huus, verdubbeltje-mie, most ais kieken hou mooi t boeten deure is, net weer om te toentjen. En ik zit hier mor op mien gat→