Wiekens, Bram

n Lopende hond vaalt aaltied wat in de mond. Spreekwoord heb k veur miezulf wat aanpaasd. Mit n lopende hond vaalt mie aaltied wat in de mond.
Zo beurde→

‘Allendeg veur beschuut kom ik der uut.’
Zin zit as oet stain haauwen in mien kop, biebeheurend rekloamefilmke was k kwiet en heb k via You tube teroggehoalen→

In 1948 is t bouk van George Orwell ‘1984’oetbrocht. Schriever wil, mit gruweldoaden van Twijde Wereldoorlog nog vers in t geheugen zien lezers→

t Is dunderdag 27 juni. n Hittedag. Drokkende waarmte komt sloepensgewieze en onzichtboar binnen. Ik kin der nait tegen, t slagt mie op hoed en gemoud.→

Omdat t leven van mìnsen van gewoontes aan nander hangt scharreln wie rond tien uur al over Sapmeerster maarkt. t Is n vast rondje, dat wie lopen en→

Job is dood. Woarmit der n ìnde kommen is aan t leven van n schilderachteg, mor ook wel roadselachteg persoon oet ons dörpsleven. Aaltied allaind→

Omdat drogist shampoo en vitaminetabletten in aanbaiden het, zit ik op n bankje. In Autorama.
As t nait neudeg is, loop k laiver nait zo’n winkel →

Baange in t duustern bin k nooit west. Verhoalen over boesjeuden waren aan mie nait besteed. En toch is der n tied in mien jonge leven west, woar ik →

Dinsdagoavend luip t tegen n uur of aachte, dou ik der nog even oet mos.

“Ik goa nog evenpies noar Hinderk tou ! “ruip ik vanoet t achterhoes→

Of en tou overkomt t mie, dat ik tegen t ìnde van de middag in n wak vaal. n Onwìnselk, ongewild gat in de noamiddag. Te vroug veur t eten, te loat om nog→

Aan t ìnde van de viefteger joaren, acht joar old, haar ik zo mien aigen toukomstdreumen. Behaalve da’k mie veurnomen haar om stainriek te worden,→

“Wel is dij haalfzeuven, dij net bie ons veur t hoes langs sjeesde?” Net oet school en mit n stoetje mit keze in d’haand ston ik veur mien hoes te wachten→

Haarfstvekansie 1961 is sikkom veurbie. t Verhoal van oorlog en hongersnood in Oafrikoans Congo is d’òfgelopen weken op school oetgebraaid behandeld.→

In de tied, dou ik nog mor n hendeg kirreltje was, ontvolde zok n grote wereld vol vroagtaikens aan mie. n Wereld om te ontdekken, mor woar, kreeg k →

‘As k mie nait vergis, hebben wie dammeet feest.’
‘Zo vroug op de mörgen al,’ zegt Famke mit braide gaap en sloaperge blik vanoet heur waarme hondennuske.→

Wie waren t wel wìnd om nachtkatten om hoes te hebben.
Ofst der echt aan wìnst is n twijde. n Jaauwsternde katte, voak in gezelschop van mitjeuzelnde→

Leste moanden hoakt Arineke zok de vingers hoast kepot. Noadat femilie veurzain is van kleurege windspinners, veur in toene, het zai zok sunt n →

Ik duurf der wel veur oet te kommen, dat ik n echte hongerlappe bin. Elke dag kiek ik oet noar t mement dat eten op toavel komt. Der kin wel ais n haalf →

‘Doe en dien toentje, hè.’
t Is de toon, woarop dij woorden oetsproken worden. Soms heb k t gevoul, dat lu doar wat laggerg over doun en toentjewaark→

t Lopt tegen kerstdoagen 1961. Boeten is t kold en guur. De wind jagt om t hoes en buldert òf en tou as n dundergod in d’schösstainpiepe, dat rillens→

‘Bie midsummer heurt n midsummerkapsel,’ besloot ik guster, dou wie op weg waren noar onze kapster.
Dat zo’n besloet bie mie nait mor zo oet de locht→

t Is de zundag van Harry en Sifan, mor woar k van Harry nait aans verwacht haar, dat hai drij golden medallies winnen zol, doar was t bie Sifan doemen→

‘Kiek, jongens, dit is Ferapont.’
Veur ons staait n klaain, blaik kirreltje mit blond steerteg hoar. Mit zien deurdringende, grieze ogen kikt →

Soms kin k mie nait aan de gedachte onttrekken, dat t meertje aan Veendammerweg, n stokje deurtrokken Borgerswold n oefenstee is veur aankommende→

k Heb as kind oardeg wat veur de koezen kregen.
Al op jonge leeftied is dat besef tot mie deurdrongen, as moeke ons bevubbeld opgewaarmde boontjes→

‘Gek wor k der van.’
Hou t kin, wait ik nait, wanhoop over mòlshopen wordt nait braid droagen. Noar t zok aanzain let, binnen hoesgenoten of daaiervrunden→

‘Is toaveltennisverainen niks veur die?’ zee Arineke lestent vanachter heur leesschaarmke.
Vroag stoiterde van links noar rechts as n lutje →

Zundag 6 oktober is Wietske 7 joar worden. Even heb k der over prakkezaaierd om te schrieven:
‘Zundag hebben wie Wietske heur verjoardag vierd.’→

t Is vroug in de mörgen en nog oortjestoetend stil bie pad en weg. Aan strakblaauwe hemel het leegstoande zun muite om grondmist boven t korenveld→

‘Ons laivenheer het roare kostgangers.’ t Is n oetsproak dij mien buurman veur op tonge lag. As boerenaarbaaider luip hai doaglieks in zien struupsiekoren→

Ik zit al n dikke weke mit tonen in aaske. Boeten onopholdelke regenbuien heb k al n poar keer n gobbe aan verwietens over mie hìnkregen van hoesgenoten.→

Wat te doun mit dattien oomkes en even zoveul taantes. Veur t oetzuiken hebben je ze nait. Ze binnen der en je hebben ze mor te aanvoarden. Hou komst→

‘Woarom mout ik aaltied zo vroug op bère?’ Dij vroage haar ik nooit steld, as Duran dus nait bie ons op Komnijsterwieke was kommen te wonen.
Durandus→

‘Wat n geweldig idee,’ docht ik van de week, dou k bericht onder ogen kreeg van onthullen van fotoborden over ‘Pekelder parels’. Bewonersinitiatief→

Zundag 14 juli 2024
‘Quatorze juillet,’ schot mie ongewild deur gedachten.
Mien wekkertje wist tiene noa vieve. Hou k ook draai en wurg, sloap blift→

Opstoan mit n lege agenda kin aanloop wezen tot n rustege dag. Gain òfsproaken op t pergram, dij die haile dag op klok kieken loaten en dij die voak →

Deur spelbreker regen en zien onòfschaidelke moat luchtvochteghaid hebben wie besloten n professionele vochtvreter van onze aannemer te lainen.→

t Is 26 juni.
Soavends wordt temperatuur, noa n dag poesten en stìnnen van waarmte wat aangenoamer.
t Lopt tegen n uur of zeuven, as t mie in gedachten→

‘Willen ie mien katten vrijdag wel even verzörgen?’
Soms is n vroag nait echt n vroag, want nee zeggen voult as n honds nee, komt gewoon nait bie die→

‘Ast mie doar in hoes komst, breek ik die baaide bainen.’ k Was glad van slag van dij opmaarken van mien voader. t Paasde ook hailemoal nait bie zien→

t Is meer as n haalve aiw leden en t deftege hoes aan t daip is allenneg op olde, vergeelde foto’s nog te zain. Ik heb d’invloud van dij aine biezundere→

Hou n vergeten kedo toch nog oetpakt wordt, lezen ie in: Unzipped
‘Gooi alles mor in deus.’
Veul post kriegen wie nait meer, mor wat der nog wel in braivenbuzze→

‘Oh, ik bin zo aan vekansie tou,’ – daipe zucht – of ‘k Sleep mie leste doagen deur t waark hìn,’ – nog daipere zucht – binnen→

t Is vrijdag en t lopt om middag, as k n ìndje aan de wandel bin mit Wietske. t Is al bloudhait. Spring-in-t-veld mag op fietspoadje aan Leinewieke →

“Woarom hebben mien ollu gain film moakt van mien leven.” t Is n onmeugelke klacht, dij ik hier veur t eerst aan t pepier touvertraauw. Woarom mout→

Elk joar voul ik wel ain of twij moal d’onbewuste aandrang om terogge te goan noar mien geboortestee. Komnijsterwieke nummer tiene. Mien hoes staait→

t Begrootte mie zo, as ik Jannie om t hoes tou stommeln zag mit heur looprek. Jannie, dij as kind kinderverlammen had haar en doar liggoamelk swoar→

Vandoage is t 1 september.
Haarfstmoand is begonnen. Fruitmoand. In t aander hoes zaten wie elk joar mit bakken vol zuid’appels opscheept, dijst→

Nog nait zo laank leden ree k mit auto over Kielsterachterweg richten Veendam, dou k tot twij moal tou, vlak noa mekoar, deur n tegenligger op n kört→

‘Kom je bij ons eten?’
Aanbod komt van Anna.
Omreden dat oma in Wildervank zit te baarbeknooien mit vraauwlu van t koor, voult zai zokswat as:
‘Kist→