Prille laifde

Der wazzen ais….twij vogels.
Vogels zoas ze hedentendoage naarms meer heurd of zain worden.
Wie zollen nou zeggen t wazzen best wel vrumde vogels.
Op n dag kwamen twij van zokse vrumde vogels nkander tegen in t bos en t duurde mor even of ze begunden mekoar t hof te moaken, zo ie willen, mekoar te versieren.
Nou was dat wel hail roar, want t wazzen vogels van twij verschillende soorten. En elks wait dat zokswat aiglieks nait wil, net zoas n vos en n hoaze ook gain jonkies moaken kinnen, omreden dat veur der hossies of voasies geboren worden, de aine d’aander allaank opvreten het.
Mor, doar luiten de baide smoorverlaifderege vogels zok niks aan gelegen liggen, t mos en zol deurgoan.
Nou was der wel n reden hur, dat ze zo deden, want der luipen op t aigenste ogenblik twij minsenkinder in t bos dij alle kenmaarken zain luiten van lu dij n steltje worden willen.
Nustdrang, balts, hofmoakerij en aanstellerij en goa zo mor deur. Mit aandere woorden, ze wazzen stoapelverlaifd en haren nait aans as oog veur mekoar.
“Roer-koe-koek-roe-koe-koek-roe-koekerdekoederroekoek”, roekoerde de koekdoeve. En de tuddelkoek antwoordde koekroerend met zuide snoavel van, “Koekerdekoekerdekoekroekoekerderkoekroekoe!” Wat zoveul zeggen wol as, wat dij baiden doar beneden in t bos kinnen, kinnen wie ook. Gaist mit nussie baauwen?
En zo wol t gebeuren dat ter n prachteg nust baauwd wuir woarin baide echtvrunden n mooi pongeltje aaier bienander stempelden.
En wat normoalerwies mit gain meugelkhaid kon, kon nou toch, omreden ze zoveul inspiroatsie opdoan haren deur noar de twij aibels gelokkege minsenkinder te kieken dij op dij gedenkweerdege dag deur t bos lopen haren.
Zo deden ze mor deur en deur en ze leefden zoas dat din gait, nog laank en gelokkeg.
Och, en dat t nait wuir wat ze der in eerste instantie van verwacht haren en dat ter jonkies geboren wuiren dij nait op d’ollu leken, wel zol doar nou wakker van liggen?
Zunder dij twij aigenwieze vrumde vogels haren we nou gain koekoek had en ook gain tuddeldoeve en dat was toch n gemis west, nee din?
En hail of en tou schient t nog wel ais veur te valen dat ter in n nussie jonge doeven n koekdoefie geboren wordt en ook hail, hail sums legd n koekoek n aaichie in vrumd nust woar din loater n tuddelkoekie uut komt.
Mor der binnen nait veul minsen dij dat leuven willen.
Ik wel. Mien wichie het ter aine heuren doan.
En ik? Ik leuf mien wichie.