Aaier
Om aan te geven dat t nait aaltied aander lu binnen dij wat biezunders overkomt, of dij ais wat gozzeleg veur t voutlicht verschienen, loat ik joe →
Roelf Meijer. Mit aander woorden, t is bie de aangifte op t gemaintehuus al misgoan. Ik hait ja nait van Meijer mor Maaijer, zoas t in Grunnen hait. In 1956 geboren in Stad (Ik wol der nait uut) mor vanòf mien vaarde dag groot worden op de Wieke. Sunds 2013 woon ik nou in Vledderveen of zoas ze hier zeggen, op de Vledder.
Mor goud, bin nou mit Drees en heb de pènne weer oppakken doan noa nogal wat joaren aander hobbies. Holtbewaarken, smeden, toentjen en zokswataal. Joaren leden was der n boukje van mie uutkommen mit körde verhoaltjes en n dail doar van maggen hier nou wel ais n moal te lezen wezen.
Om aan te geven dat t nait aaltied aander lu binnen dij wat biezunders overkomt, of dij ais wat gozzeleg veur t voutlicht verschienen, loat ik joe →
Op n moal was ik op toene aan t waark en mien oldste jong huilp mie op zien menaaier flink mit. Hai luip mie wel meer veur de vouten as dat e recht wat dee,→
Ik luip lest even achter t huus, dou ik mien buurman op toene bezeg zag,
midden tussen n poar dikke bulten mizze.
Hai was der zo inspannen met zien vörke→
Laimeneertiekies binnen rood mit zwaarde stippies. Teminste, de mainsten. Mor nou wil ik joe t verhoaltje vertellen, van hou of t komt dat ter ook→
Achter op de Wieke, richten Wildervanksterdale, lopt n ziedwiekje
schuun van t hoofddaip t laand in. t Het de noam Nummer Dattien.
Noast dat wiekie→
Veur n zetje leden, op n schiere zunnege zundag, mozzen we der mor ais even mit d’auto op uut. Noar de bozzen zollen we, noar Gitje heur zeggen→
Op n oavend, zo tegen n uur of negen, klonk bie ons in de gange opains de deurbèlle. Dat schient n soort van netuurwet te wezen. Tillefoontjes, deurbellen→
n Joar is nait zo laank ast op de helfte van
dien leven kommen bist, want vrouger in dien
kindertied duurden joaren aiwen, wazzen
endeloze weken van→
Kiek, tegenswoordeg is t ja nait meer aal doage stamppot broene bonen, dikke ries mit aaier of dreuge bonen mit speklappen vrizze worst. Pizza, →
“Bist n dikke körtkop voaderman, n dikke körtkop, dat bist!!”
reerde Gitje tegen mie. Dat was eerguster. Wie haren drokte om,
eh, →
Ik wait, ik hol t nait tegen,
al wol k t sums zo groag,
dien zacht en stroalend gezicht,
dien ogen ain grode vroag.
Zo klain as t nou nog bist,
k wol t aaltied→
Op n mooie, vrouge veujoarsmörgen luip ik ais even t toenpad op om te kieken hou of boudel der bie lag en of ‘k al wat doun kon. Waalze bonen poten leek→
n Wat oldere man, n joar of zeuventeg zo te zain, mor nog goud vereg, luip mit vaste tred noar de gruin vaarfde deure, nummer achttien ston der op in →
Doe bist van mie….
liggend in t nadde gras
of in de bragel ast die
nait uutmoakt woar ik
dien lief mit mienent
waiten loat dast ook in
de bragel nait aan→
Tunnies ston op t keukentrappie onder d’ol dikke appelboom. Mit ain haand huil e zok vast aan n dikke takke, d’aander haar e boven d’ogen.→
Der wazzen ais….twij vogels.
Vogels zoas ze hedentendoage naarms meer heurd of zain worden.
Wie zollen nou zeggen t wazzen best wel vrumde vogels.→
Gusterveumiddag las k t in d’kraande, op t leste blad: ol Jans Ferengoa was dood.
Hai was nog goud schier old worden, sikkom negenteg joar.→
Wie haren guster weer onze joarliekse scheuvel-en priksleewedstrieden.
Das elk joar weer n gezellege boudel, woar jong en old
zok d’haile→
Aalbert zat wat doeknekt in zien versleten kroakstoule en stoarde mit dovve ogen over t troosteloze, graauwe landschop. Zien pedde, doar in golden→
Sunterkloas trok rillerg zien dikke wollen daze wat strakker om d’haals, en foevelde d’uutenden bie zie tabberd in.
Mien laive tied→
“Wolst mie nog wel n wit wientje kriegen?’vruig Gitje mie en langde mie heur lege glassie tou. Ik nikde van joa, mor keek bezörgd noar de toavel mit→
Wel slopt doar stiekom deur de nacht?,
dinkt d’hoane, midden op t rik holdt e de wacht.
Das Lodewiek de vos, zó gemain,
dij het vervast op d’hènnechies→
Ol Popko zit allenneg
tou t vinster uut te stoaren,
minsen lopen hom veurbie,
alweer n dag verloren.
Aal dij lege doagen,
snieën daip in zien bestoan,→
“Alle raus, sofort! Raus, raus!”.
De blavvende stemmen van Duutse soldoaten klonken haard deur de stille lije nacht. Uut de grode→