N Anna

(kerstverhoal)

t Was doags veur kerst. Willem was mit d peerdentrailer achter zien auto noar de daaierntoene reden. Hai was doar verantwoordelk veur de oapen en hai muik der ook doaglieks mit peerd en woagen ritjes mit bezuikers. Mor non de daaierntoene mit kerst dicht gung wol e t peerd bie hoes hebben. Zien Peerd Hendrik, n groot Belgisch peerd mit n lichtbroene vacht en mit laange lichtblonde moanen en steert, dij n biezundere vrundschap kregen har mit oape Kees.

Kees was de oldste oape in t oapenhoes en ook de slimste. Hai har Kees ook n moal veur ain nacht mitnomen noar zien hoes. Achterop fietse in n kinderzitje en, um nait teveul op te valen, har e hum n roze trainingspakje aantrokken. Capuchon over zien kop. Underwegens was der nog wat gebeurd dou e stil stön veur n rood licht. Der was n rode open sportwoagen noast hum kommen mit n man en n vraauw der in. Zai begunde inains haard te gieren en meneuvels te moaken. Kirrel gaf n stroale gas en ree der mit n beste gang vandeur. Zo deur t rode licht. t Vuil Willem nog op dat zai laank blond hoar har dat wild um heur kop waaide. Hai har nait zain wat der achter zien rugge gebeurd was, mor wus hoast wel wizze dat Kees wat oetvreten har. t Was geliek ook de leste moal dat e Kees mit nam op fietse.

In d schure achter zien hoes, noast de peerdenstaal, har e veur Kees n soort hok baauwd. Baaide daaiern hadden mekoar doar veur t eerst trovven en vanof t moment dat ze mekoar zaggen warren ze nait meer bie mekoar weg te haauwen. Hail biezunder. t Was ook nog n hail verhoal hou oft idee ontstoan was, mor oeteindelk trok Peerd doaglieks n woagen mit bezuikers deur de daaierntoene, terwiel Kees op zien rugge zat. Hai har der ook n aigen staal kregen en veur Kees harren ze der n apaart hok bie timmerd, zodat ze dag en nacht bie mekoar warren, Peerd Hendrik en oape Kees.

Willem was n grode vrundelke kirrel mit n dikke board. Begun vatteg en nog aaltied vrijgezel. Zien oldste zuster Tinie har der al n poar moal op zinspeuld dat t tied wör dat e aan de vraauw kwam. Hai har wel n poar moal wat scharrelderij had mor dat was op niks oetlopen. Hai woonde nog aaltied op t oal stee. t Was aiglieks n klaain boerderijtje dij e van binnen en van boeten hailemoal opknapt har. t Was slim mooi worden en hai zol der n beste stuver veur kriegen können, vertelde n moakeloar hum. Ook umdat der zon grode labbe grond umtou lag. Mor Willem wol naargens van waiten. “Most ais goud heuren, moakeloar”, zee e “astoe zo geern geld verdainen wost, is doar niks mis mit, mor nait aan mien hoes. Dij blif van mie!” Moakeloar was mit n drup aan zien neuze vertrokken.

Tegen de middag ree e zien aarf op. Peerd en Kees in de trailer. Hai broch baaident noar heur stee in d schure en zörgde der veur dat ze genog te eten en te drinken harren. Tied um even achterover in d stoule liggen en d ogen even dicht te doun. Veur zien doun zol t dij oavend noamelk loat worden veurdat e op berre kwam, den op kerstoavend gung e aaltied noar Tinie en heur man. Dij woonden n poar honderd meter wieder aan dezölfde weg. Zien zuster Harriëtte kwam doar dan ook mit heur man. t Was dan eerst kovviedrinken mit wat lekkers der bie. En dan noa d kovvie mit mekoar in ain auto noar d kerke veur de kerstnachtdainst. Nait dat ze zukke traauwe kerkgangers warren, dat nait, mor op kerstoavend wel! Vrouger, in tied van d ollu, gungen ze elke zöndag, mor in de loop der joaren was doar de sleet wat in kommen.

Dou ze dij oavend d kerke in kwammen zat der al oardeg wat volk. Der was nog net ain baanke woar ze mit zuch vieven noast mekoar zitten könden. Veurin, noast de preekstoule, stön grode kerstboom. t Zag der aal hail sfeervol oet. Willem kwam liek achter n vraauw mit laank blond hoar te zitten. t Wör n prachtege dainst. t Kerstevangelie wör lezen en der wörden mooie kerstlaidern zongen. Domdie huil n körte preek over laifde en verdroagsoamhaid. Noa de preek keek e umtronne en zee: “Fijn dat u met zo velen bent gekomen en dat we hier met elkaar op zo’n mooie manier het begin van het kerstfeest kunnen vieren. Op gewone zondagen komen er niet zo veel mensen en ik kan me dan ook goed voorstellen dat lang niet iedereen elkaar kent. Ook niet degenen die vlak naast, voor of achter u zitten. Daarom stel ik voor dat u kennis maakt met de mensen om u heen. En natuurlijk is dat dan ook een mooie gelegenheid om elkaar een gezegend kerstfeest toe te wensen”.

Willem muik kennis mit wat lu um hum tou en ook mit de blonde vraauw veur hum. Zie gaf hum n haand en zee dat ze Anna haite. Zie zee: “Joe kommen mie bekend veur, mor ik wait nait woar van.” Willem wus t ook nait. Hai doch: blonde vraauw, doar binnen der wel meer van. Hai zag niks bekends. Mor hai zag wel dat t n haile mooie vraauw was mit prachtege blaauwe ogen. En zo as ze hum aankeek! Dat gaf hum n hail apaart gevuil in zien lief! Even loater, noa t zingen van ‘Stille Nacht’, was de dainst oflopen en schoevelde Anna noast Willem noar de oetgang. Zie ruiken weer aan de proat. Tinie kwam der ook bie. Ook zai har kennis moakt mit Anna. “Zo,” zee Anna even loater, “ik leuf dat ik mor es op hoes aangoa.” “Is doar aine dij op die wacht?” vruig Tinie. Nee, dat was nait t geval. “Hest dan gain zin um even mit ons mit te goan? Wie nemen op kerstoavend, as wie der weer binnen oet kerke, aaltied n glaske rozienen op brandewien mit wat schinke en dröge worst der bie. Hail lekker! En der is genog hor!” Willem zag dat Anna twievelde. “Dat liekt mie n goud plan,” zee e, “dan können wie ook geliek even oetzuiken woar ofstoe mie van kenst.” “Non wordt t wel hail verlaaidelk”, laagde ze, “is goud, ik goa mit.”

Der was nog wel n probleem mit vervoer, den mit zien zessen in ain auto was te veul. Anna zee dat ze zölf ook mit d auto was. “Astoe dan mit mie mit ridtst,” zee ze tegen Willem, “dan huif ik ook nait te zuiken noar woar of ik weden mout.” Op de parkeerploatse luip ze liek op n rode sportwoagen of. Blond hoar, rode sportwoagen, doch Willem. t Zal toch nait…

Willem wörmde zien grode lief mit muite in heur auto. t Wör n hail gezelleg ritje en veurdat e der op verdocht was, warren ze der al. Ook bie Tinie in hoes was t gezelleg. Anna vertelde dat ze schilder was. “Oh, zee Harriëtte, dan magst ons hoes wel n moal vaarven. Dat mout neudeg gebeuren”. “Dan zal dat hoes van joe wel n kleurege boudel worden, den ik bin aiglieks kunstschilder.” Zie vertelde dat ze ook bouken illustreerde. Veurnoamelk kinderbouken en dat ze, as ze daaiern schildern mös, voak even noar de daaierntoene gung veur inspiroatie. Zie huil zuch op slag stil en keek Willem aan. “Doar ken ik die van,” zee ze “doe bist dij kirrel mit dat mooie peerd en dij oape. Doe moakst dij rondritjes.” “Joa,” zee Willem, “dat bin ik.”

En dou vertelde Anna t verhoal dat ze dij zummer mit heur pabbe, in heur auto, stil stoan har veur n rood licht, pal noast n kirrel mit n kind achterop fietse. n Kind in n roze pakje. Tinie en Harriëtte begunden te gnivveln. Tinie vertelde dat Willem heur n dail van t verhoal al verteld har en dat dij auto mit piepende banden votreden was, zo deur t rode licht. “Joa,” zee Willem, “en ik wait nog aal nait wat doar achter mien rugge gebeurd is.” “Och man, ik vuilde inains n poar vingers in mien nekke. Ik keek verboasd noar mien pabbe, mor dij har zien handen aan t stuur. En dou keek ik noar rechts, noar dat kind, teminnent dat doch ik, mor ik keek liek in t gezicht van n oape dij zien lippen optrokken har en mie zien grode gele tanden zain luit. Wost nait waiten hou of ik schrok. Ik heb t oetgierd! En joa, mien pabbe schrok weer van mie. Hai wus ja ook nait wat der goande was. Hai gaf dou mor n stroale gas en ree der mit n noodgang vandeur.”

Willem vertelde heur dat e oppazer en verzörger van de oapen was en dat e dij dag oape Kees mitnomen har noar hoes. En dat e, um underwegens nait te veul op te valen, Kees n roze trainingspakje aantrokken har.

Ondanks dat t hail gezelleg was, zee Willem dat e weer op hoes aan gung, den hai wol nog even bie zien baisten kieken. Anna zee dat ze ook gung en Willem wel even vot brengen zol. Dou ze even loater bie zien hoes warren vruig e of ze nog even mit gung um bie Peerd te kieken. Dou Willem t licht in d schure aan dee, zaggen ze Peerd stoan mit Kees op zien rugge. “Hè?” zee Anna, “hest oape Kees ook mitnomen?” “Joazeker,” zee Willem, “Peerd Hendrik en Kees heuren bie mekoar.” Anna keek Kees aan en zee: “Dus doe hest mie dou zo aan t schrikken moakt?” Het leek hoast of Kees wat zeggen wol, mor dat kwam der nait oet. Hai stak wel zien aarm oet en vuilde even aan heur blonde hoar. Anna boog ze zuch noar hum tou, aaide hum over zien kop en zee: “Ik wait t nait Kees, mor ik leuf dastoe n oape mit verdaipens bist.”

Tegen Willem zee ze: “En wat döstoe mörgenvroug. Gaaist dan ook noar d kerke?” Willem zee dat dat nait de bedoulen was. “Ik goa wel,” zee Anna, “en ik zol t wel mooi vinden ast mit mie mit gungst. Noatied können we dan wel noar mien hoes goan. Kaanst ook bie mie eten en dan zain we wieder wel.” Willem was tot alles beraaid. Zie gung op heur teunen stoan, sluig heur aarm um zien nekke en gaf hum n dikke smok. Dou ze even loater vot ree bleef Willem verbaldereerd achter. Hai wus gewoon nait hou of e t har, mor t vuilde goud. En de woorden van Anna “dan zain we wieder wel” bleven mor aal in zien kop moalen.

Dou Willem even loater op berre lag kön e eerst nait in sloap kommen. Hai lag te wuilen en doch aan Anna. Loater dij nacht dreumde hai over n rode sportwoagen. t Bleek dat t gain echte auto was, mor n soort trapauto. n Grode speulgoudauto mit trappedoalen. t Lukde Willem mor nait um der mit vot te kommen den as e begunde te trappen zatten zien bainen knel under t stuur.

d Aanderdoagssmörgens was e net kloar mit t verzörgen van Peerd en Kees, dou Anna de schure in kwam. “Ik bin mor n beetje op tied kommen”, zee ze, “den ik wol nog even bie dien baisten kieken.” Zie gaf Willem weer n smok. Hai trok heur even stief tegen zuch aan. Man, wat vuilde dat goud!

Willem wol zuch nog even umtrekken. Mit zuch baaident luipen ze t hoes in. “Wat woonst hier mooi”, zee Anna, terwiel ze vol bewondern um zuch tou keek. “Kiek rusteg rond”, zee Willem, “ik bin zo kloar.”

Dou ze even loater weer noar boeten luipen zee Willem: “Hest dien trapauto weer bie die?” Zie keek hum vroagend aan. “Wat bedoulst?” Hai vertelde wat e dij nacht dreumd har. Anna mös der smoakelk um lagen. “Wostoe rieden?”, vruig ze. Dat wol e wel. “Mor paas op”, zee Anna, “Dit is n echte auto hor! Aine mit n haile dikke motor en veurdast t waist, gaait e die der vandeur. Mittrappen is nait neudeg!”

In d kerke was t nait zo vol as de oavend der veur. Zie gungen achterin zitten. Verschaaiden lu zeden Anna goidag. De mainsten keken mit n gloepstreek noar Willem. Wat ze doar bie dochden kön Willem zuch wel veurstellen. Hai vuilde zuch der wel goud bie. Het was weer n mooie dainst. Nait zo oetbundeg as de oavend der veur, mor netuurlek wel in kerstsfeer en mit t lezen van t kerstevangelie. Anna har heur aarm deur dij van hum schoven en huil zie haand vast. Dicht tegen hum aan. En hail eerlek gezegd, kreeg Willem nait veul mit van de preek. Zien gedachten warren meer bie dij geweldege vraauw dij noast hum zat.

Noatied reden ze noar Anna heur hoes. “Hèn!?” zee Willem, “dit is mien oale kleuterschool! Hier, liek bie die veurtoes, heb ik vrouger in de zandbak speuld.” Anna vertelde dat ze t n joar of wat leden kocht har, umdat der zoveul roemte in zat. Roemte dij ze neudeg har veur heur waark. Binnen herkende Willem der niks meer van. t Was verbaauwd tot n gezellege wonen. Dou ze even loater mit zuch baaident op d baanke zatten mit n kop kovvie en n stuk zölf gebakken toarde, zee Willem: “Most es heuren Anna, ik mout die toch even wat zeggen: “Ik ken die nog gain vaaierntwinteg uur, mor t vuilt of ik die al joaren ken. Ik vuil mie hail goud bie die en ik leuf dat ik stoapelgek op die aan t worden bin.” Anna zedde heur kopke kovvie op toavel, draaide zuch noar Willem tou en sluig heur aarms um zien nekke, terwiel ze stief tegen hum aan kroop. Zie zee dat zai t zölfde gevuil har. Zie fluusterde ook nog wat in zien oor. En door kreeg Willem t waarm van.

Meer lezen over Oape Kees en zien pazzipanten? Kiek dan ook op: https://dideldom.nu/kees-scheet-en-de-versierde-wolf/ en https://dideldom.nu/kees-scheet-en-peerd-hendrik/