Onlaandse fietstocht

Rie ik van de week endje op de fietse, richten Roderwolde. Mooie omgeevm in de kop van Drenthe, mor ach ’t heurt ook beetje bie Grunnen ja.
Dan rie ik vanof de Stad of deur Stadspaark of bie snelweg langs, zo onder Maupertus laangs en FC Grunnen zien trapveld.
Dan deur de Bruilwering en elke moal as ik doar rie denk ik woarom hait dat aigenliek zo. Ligt op de grens van Grunnen en Drenthe. Thoes evm opzocht.
Zien noam is te danken an de bodem, haile streek was altied veen en moeras, loater nuimden ze dat drasseg laand en dat is bruil, met diek en dat is de weering. ’t Is heul old woongebied, onderzuikers hebben der ook van alles vonnen zoas Veenbaargn of Veenheuvels. Aigenliek waarn dai heuvels van klai of zand in een veengebied. Je ken ze nog zain liggen in laandschap, mooi man.
Op deze heuvels net as bie een Grunneger wierde waren door behoezingen van vrougere boeren, woonploatsen zeg mor.

Het haile gebied van ’t Omgelegde Eelderdaip tot ant Leekstermeer van Matsloot tot an Roderwolde bennen de huudige Onlanden (landerijen woor niks met te begunnen was) is anlegd ter beschaarming van de Stad Grunnen as woaterbaargingsgebied om te zörgn dat Stadjes gain nadde vouten kriegn.. En nog steeds bennen der heuvels, nou vluchtheuvels bie grode woateroverlast kennen baissies doorhen vluchtn. Ast gain hoogwoater is der een gloepens mooi nadde netuuromgevm ontstoan.

Mor dan kent gebeurn dat het ter woatereg is.

Ik rie dan over Langmoadiek richten Roderwolderdiek over holten brugge over ‘t Paizerdaip en dan is aalmoal rust, stilte ken je nait zegn, want gegak van de ganzen is nait van de lucht en ast zunneg is schaitn de Fazanten je veur de fietse laangs en heur je ze achterof nog scheln.
Apaart dat ik dan voak wat zeg, “Hee beetje oetkiekn, veurzichteg he” of zukswat.
Ik rie van ‘t normoale verhaarde pad rechtsof de Onlandsediek op. Zai ik veurmie op ’t pad een dikke Kraai zitten, haar wat te vreten. Rem wat of mor hoi vertrouwde
’t nait en vlucht de lucht in en scheld nog wat noa. Ik zag dat e bovm in hoogspanningsmaste ging zitten. Ik kiek nog es achterom en hoi kraait nog es.
Ik rie deur en vlak veur mie schut as ’n stroaljoager met grode snelhaid een Torenvalk over mie hen, endje verderop schut e loodrecht noar beneden, zeker moeze te pakken. Ik zai in verte dat mien pad over een flink stuk onder woater stat. Dat gebeurd wel voaker met veul regenval. Dan mot je oetkieken en stevig deurfietsen aans vaal je om, lopen ken ook nait want der stat wel twinteg centimeter woater. Nait slingeren want as je oetglied lig je zo int woater. Hup doar ging ik en kwam der met dreuge vouten deur.
Dan komt der bruggetje, een hoogoaltje zeg mor en door stat man met fietse en twai mannen dai lopend benn. Ze willen veur mie aan kant goan, ik roup: “Blief mor staan want ik zet fietse door ook neer en blief an dizze kaant”. Fietse neerzet, Man met fietse gat ’t bruggeltje over en baide aandere mannen vervolgn hun weg noar dat onderlopen dail ik. En ze stoan veur dat woater te kieken en te overlegn hou ze der dreug deur hen kennen komen. Links der bie laangs of recht (ken nait ook te daip) dan vuilt ain van baiden met neus van schoune hou daip dat is, net aine dai vuilt oft badwoater nait te hait is. Vaalt hom bliekboar tegen. Stoan soam te overleggen. Ik docht zol meschuin de ain bie de aander op de rugge goan, of trekken ze nou de schounen oet. Nee heur, net as op strand bie de zee struupn ze de boksempiepen omhoog, kennen die nait nat worren. En joa her ze loopn met opgeknupte piepen deur dat woater. De schounen zitten onder woater.
Mooi gezicht. Ik kiek evm op Hoogoaltje en rechts op braid stuk woater een haile ploug Kuifeenden, mooi man hebben bliekboar bieainkomst, een laandsvergoadering op ’t woater. Links in de verte een Blauwe Raiger die stat te wachten of vis veurbie zwemt.
Ik docht ken wel es evm kieken of de Roerdompen der aal weer bennen. En dan probeer ik ze te roupen en moak geluud wat hun ook altied doun, net loeien van kou, mor ken ook misthoorn wezen zo van: “Hoooeemp, Hoooeemp”. Mor goud dat der gain mensen in de buurt waarn, zoln ze wel docht hebben vluchteling uut Zuudloarn.
Hou dan ook kreeg gain antwoord, nog te vroug.

Krieg altied thermoskan met thee met op zo’n oetstapke, dus neem mor es bekertje vol. As je zo stil stoat heur toch van alles, geritsel in riet, gegak van Wilde Eenden, en haile vluchten ganzen dai verderop goan landen. De wind waait deur het riet. Het is schitterend. Ben weer op weg goan noar hoes stevige gang rie ik weer deur de overstroming, as je nou in midden ried, dou je dat op ’t hoogste punt, weer dreug an aandere kant.

Der kwam nog man en vrouw dai gewoon deurbaggerden zunder de piepen omhoog, haarn bliekboar dainstkissies an. Ben nog aine tegen komen op mooie fietse, dai is omdraaid, bliekboar mog fietse nait nat worn.

Ben nog evm bie aandere brugge goan kiekn, opzied doorvan zai je duudliek dat door aalgedureg wat noar beneden glid of omhoogkroept. Alles glad en plat lopen, ik denk Visotters. Joa want wie hebben der ook al es een keer een Visoarend zain, wat een machteg gezicht, vleugels van wel twai meter braid. Gewoon in Onlanden.

De natuur as noaste buur.