Aanpakken

Hebben ie dat ook lu, goie veurnemens veur t nije joar?
Ik wel. Want, loaten we mor eerlek wezen, òf en tou even n klain drokkertje in de rogge, dat helpt ons aalmoal wel n beetje op glee.
Mie in elk geval wel, omreden ik alles wel doun wil ja, mor mit joezulf eerst es even wat òfspreken, dat helpt bie mie wel. Dat drukt joe der zo t rekent even mit de neuze bovenop, dat schept verplichtens.

Zwoantje was n dag of wat vot, in t nije joar, noar n kammeroadske hail in Almelo, dij wat zaikte haar en ik haar t riek allènt in hoes. Ik zol es even wat in t zicht moaken. Dat haren wie ook òfsproken. Ik haar, vol van goie veurnemens zegt, dat zai, as ze weer kwam, opkieken zol wat ik aal wel nait oet stro zet haar.
Ik docht, dou ze vot was, waist wat, kinst dizze week de koamer wel es even vaarven goan. Asjeblieft, flink nait. Muren sauzen, kezienen vaarven, van alles en nog wat. t Wur neudeg tied, t was der al n joar of wat dik aan tou. As ik de deuren oaf zol kraben, din kon k mie der ducht mie wel n sigaret van draaien, zo haard was t neudeg. Zwoantje haar mie al n kleurenkoart van de vaarver mitnomen, joa in september al, mor zai lopt nou ainmoal geern n beetje op de zoaken veuroet.
Mor dou inains schoot mie der wat belangrieks in de zin. Omdat t zo kold is van de week, kinnen wie de deuren der ja nait bie open zetten om te luchten en din blift dij vaarfstank zo laank hangen. Dat zol ja veuls te benaauwd veur Zwoantje worden en dij is ja al n beetje iemeg. Oei, wat was k bliede dat ik doar nog net op tied aan dochde. Nee, beter om doar nog even mit te wachten, tot t wat waarmer wordt.

Nee, din kon k messchien beter even t schuurtje oprumen, want doar staait alles ja enter en twenter deur mekoar hìn. t Is ain grote toezeboudel en der mout neudeg n hailbult votgooid worden. Joa, dat wordt nog n hail zootje, wat aal vot mout.
Mor wacht es even, dat kin vast nait aalmoal in de container, din mout ik de gemainte eerst mor bellen, din komen dij t ja votholden. Enne, dij doun dat ducht mie mor ain moal in de zoveul tied. Joa, en ik kin dij rommeltje toch ook nait achter thoes stoan loaten. Zwoantje het doar ja zo’n hekel aan. Nee, beter mor even wat aans doun, der is ja nog zoveul wat gebeuren mout. Beter nog even wachten.

Flipke, ons laive hondje, dij mout ja nog neudeg knipt worden en din mout e in tobbe, want hai stinkt. En dat knippen, doar bennen je aal mit aal wel gaauw n haalve dag mit bezeg, verkiek joe der nait op.
En t haar der ook aan tou hur, want Zwoantje zee lest nog: “Dij hond hè, dij hond van die hè, dij kaaint der ja over, t is net n bunzel”. Joa, din is t mien hond.
Mor nou haar ik lest toch op televizie zain, dat je honden nait knippen mouten as t kold is, want doar konden ze din zaik van worden. Schoapen scheren ze ook ja ‘s zummers.
En…. in tobbe dat kon din vanzulf ook ja nait, dat was ook ja veuls te kold.
Nee, Flipke mos mor nait zaik worden, dat zol Zwoantje ook ja nait willen.
Beter nog even wachten.

Misschien even wat boeten doun, t is ja lekker fris winterweer. Ik mag ook ja geern even boeten wezen, gezond. Ik kon de bloadern wel es even bie mekoar goan haarken, dij liggen der ja nog aalmoal van de haarfst, Zwoantje haar zok der al wat aan aargerd. Joa, dat was wel even wat om te doun. Din brengen je ook nog even wat in t zicht, ja.
Van de aander kaante, haar k wel es heurd, dat t goud veur de grond is as je dat aal mor liggen loaten. n Soort netuurleke mizze. En boetendes, as ik es hail eerlek ben, daip in mie staait het mie ook wat tegen dat mensen zok al te veul bemuien willen mit de gang van zoaken in de netuur. Wie mensken mouten ook in toene wat meer kieken noar wat de netuur zulf al dut, dat redt zok ja al aiwen, wie doun doar voak te veul aan. Beter mor even wachten.

Dou Zwoantje der weer was kon ik heur precies vertellen, wat of ik aal bedocht haar, welke geweldege plannen ik moakt haar. Mor dou ik heur bie elk plan vertelde, woarom t nait deurgoan was, joa, nait deurgoan kon, hou of t mie ook speet, dou haar zai doar toch minder begrip veur as ik docht. Ik kon wel zain, dat ze der recht n beetje franterg van wur.
Mor toch was ik bliede, dat ze der weer was. t Kwam ook mooi oet, omreden ik mos neudeg n poar bezoentjes streken hebben. Ik heb heur der vot mor nait om vroagd. Beter mor even wachten.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf