Trainrais

As wie met de train goan zitten wie mainstal op ploats woor vaier raizegers bie elkoar ken zitten. Wie zitten dat mainstal in de rierichten. Op die plek kom je vaok met gount dai tegenover je goan zitten an de proat. En dat ken hail intrerresant wezen

Met aal dai naierwedse proatiezers in de train en zo as ze zeggen social media vaalt dat dik tegen, mor toch soms.
As je dan om je tou kikt zai je, dan zo’n zestien tot twinteg man zitten, dan gebeurd het dat vattien tot achttien man met een proatiezer bezeg bennen.
‘t Is mie wel es gebeurt dat der twaie tegenover ons zaten, dai zo an proatn waarn da’k docht ze ben met elkoar an’t proatn deur dat ding. Dat heb ik vroagt en ‘t bleek ook zo te wezen.

Wie vinnen dat aalmoal verschrikkeliek, mor goud.
En dan wordt der mainstal zegt: “Das nijmoodse tied, met dai social media.”
Wait je wat dat is? Evm opzocht. Sociale media, is socioal betrokken, overdracht geevm en ‘t verspaidn van kennes en informoatie. Dat mot dan betrekken hebben op de menselieke soamnleevm. Dat kennen ook proatgroupen wezen.

Ik vindt soms slap gelul, mor dat mag ik nait zegn.

Mor toch kent soms ook nog aans wezen. Wie kwamen van Apeldoorn en gingen op weg moar hoes in Stad Grunnen. Mozzn overtstappen en wie zocht noar vairpersoonsplek in richten van stad. An aandere kant zaten vair wichter hailemoal bepakt en bezakt, haarn inkopen doan in Amsterdam. En ze haarn huil wat kocht. Volgens mie waarnt vair wichter woar veurolders oet de Zuud Molukken kwamen.
Ze haarn hail wat puuten opstoapeld rond heur. Op bepoald moment begonnen ze alles oet te pakken en alles bekieken en sommege dingen pazen. En door wern babbeleguuchies over moakt.

Ain van de wichter was een bekwoam proatster, een echte kurendriever.
Toun ze ainmoal op dreef was, haar ze de kwebbel nait meer dicht.
Eerst wer der normoal tegen elkoar proat, mor toun de kuurndriever ainmol ‘t op de heupn haar, bleef ze mor veurdroagn, ‘t was gewoon een show, man och man.

“Zeg nu moet je wel weten, wat je wil, hoor, als je het niet leuk vind, moet je het niet kopen en als het niet past kan je het niet terugbrengen hoor.”
“Dus wat je koopt moet je dragen, je kan het natuurlijk altijd weggooien maar dat is toch zonde man, dat doe je niet, nee, nee, dragen zal je moeten, ook al is het te klein, nou ja zeg, een ander neemt een pusch-up bh, dan heb jij maar een te kleine, heb je toch een super pusch-up nietwaar, en voor zo weinig geld, een koopje man.”
Wees er blij mee, je loopt er straks mee te pronken.”

Ain van de aandere wichter reageert: “Doe toch niet zo raar, wees even serieus.”

En door gingt ze weer, mor dizze moal in streektoal en probeerde een Volendammer noa te doun: “Zeg hei je dat gemerk, Jan heft ook een nieuwe meid, ja dat had ik wel verwacht, maar toch, zen familie ist ter niet mee eens hoor.
Nee want ik heb ook wel es een vrindje uit Volendam gehad, das niks hoor, je weet toch, ik hou niet van vis, komt die vent er an, met een dikke paling, gatverdikke, zo’n dikke vette, wat een goor ding, ik zeg tege hem: Jan ik houw niet van paling, ik vind het vies hoor, weg met die rotzooi.
Zegt ie: Hou je niet van paling? Dat ken toch niet meid, dan klopt er iets niet met je.
Ik zeg tegen hem: Ik hou niet van paling, veels te vies, glad en glibberig, ga men deur maar voorbij.
Het die eikel het uitgemaakt, nou wat zegge ge daarvan?”

Ain van de aandere wichter zee: “Hou toch eens op over Volendammers.”

“Nou” vervolgde de sproakwoaterval: “Och guttegut, kenst door nait tegen wicht, dat is joa wat, proat mie der nait van, vent kwam joa van Oosterpaark of zukswat, waist dat nait meer?”
“Hoi zee joa, wat proatst doe veul, man o man, doezeld mie om de kop joa, guttegut wat is toch aal wat jong.” “Komst met kleern thoes en paast joa nait, och man guttegut dat is joa wat.”
Ik zeg ken altied nog noar mammaminie goan joa, is veul goudkoper man.”

En wat dochst begunt ze in ‘t Surinoams, zeg mor as Nederlands uutsprookn deur een Surinoamse.

“Ach jij niet weten man, ik veel doen hoor, maar weetje ik hou wel van hot eten, geeft mij maar kouseband met rijst weet je, dat lust ik wel, ook hamburgertje zo nu en dan man, kan best hoor, niet toch, of jij niet weten.
Als je mee wil eten kom je maar langs meid, dat weet je toch man.
Bij ons altijd welkom zijn man, mee-eten good man.
Als dan ook nog wat duns meeneemt is het helemaal wow man.
En dat je dat gedaan hebt man, heel goed weet je.”

Dan opains is net of ze oet Amsterdam komt, meschuin wel as Jordanees zeg mor..

“Zeg vent, ik weet het niet maar volgens mij lus jij wel een pinketanesie, nee dat weet ik, je spuugt er niet in, wat ben je een kelereleier, he, schatje van me.
Zeg heb je die vogels gezien jo, er waren twee soorten, Sijsies en Drijfsijssies, echt jonge. En dan vragen ze mij, waar kom jij vandaan?
Dan antwoord ik: Van de Leliegracht midden in Amsterdam, nou dan zegge ze steevast, He jo, kom jij uit Amsterdam, ken je de zon in de Zuiderzee zien sodemieteren, heb je gelijk warm water voor een koppie thee jonge.
Of ik nog verkering heb met die slemiel? nee jonge, die is opgepakt door een klabak uit de Kinkerstraat jo.
En dan vraagt der zon wijf van de lichte kavalerie waarom dat der drie kruisjes op die Amsterdammertjes staan. Ik zeg mens, kijk naar je eigen kruissie, hoe mot ik dat weten, maar ik heb wel es gehoord: Heldhaftig, Vastberaden en Barmhartig, maar die ponum van daaro zegt altijd: Water Vuur en de Pest, dat waren de rampen waar Amsterdam onder te lijen had in vroeger tijd.
Vragt die griet: Is dat tegenswoordig niet meer zo?
Ik zeg nee mens, tegenswoordig zijn het Fietsendieven, Drugs en Publieke vrouwen.
Dat mens kijkt me an, draait zich arrogant om en stapt op hoge benen weg.

En dan zegt ain van de aandere wichter: “”We zijn zo in Assen.”

En de sproakwoaterval reageerd door op met: “Ja man o man, guttegut je maakt wat mee zeg, Lest zat ik in de trein, stapt der zon klein boerke in en gaat naast mie zitn, legt zen pet op knieen en stopt een stukkie pruimtabak in zen mond.
Dat is lekker juffie, ken hiele dag op kauwe heur, ja alleen de geiten houden der niet zo van. Nee as ik noar de gaitenfokvereniging goa mot ‘k dat nie doen juffie.
Kiek mor bie de tuuten ken je het wel bruukn her, joa die vinnen ook lekker om te eten her, blikstienders wat vinnen die dat lekker jong.
Mor niet te veul her, want dan goan eigies der zo noar smoakn he, nee das niet lekker her.”

En zo zaatn wie in de train te luustern noar zo’n sproakwoaterval en dat was ook nog leuk ook nog. Ze zol zo ‘t toneel op kennen, gloepens mooi man.
Dat was es keer wat aans as aal dat gebler veur dai debieltjes, o, nee, luliezers.
Van ons hebben ze de pries wonnen, gain socioale media mor wel veur heur socioale verhoal veur de anheurders in de train.
Wichter bennen in Assen oetstapt.