Draank

Goan je ook wel s n moal n weekendje vot? Even der tussenoet?
Nou, Zwoantje en ik hoast nooit. Lest op n weekend hebben we t der toch es op woagd. Ik wol Zwoantje verrassen en ik haar wat besproken, mor heur vanzulf nait verteld woar. Doar kin ze slecht tegen, ze mag geern waiten woar of ze aan tou is. Mor ik huild t bain stief en ik zee lekker niks.
Onderwegens in ons autootje was ze mie aal aan t oetheuren. Mor…niks zeggen vanzulf. Eerst wur ze grammieterg en wol ze weerom as k niks zeggen wol. Nou ja, ik ree ja en zai nait.
Dou dat nait holp, begon ze mie dingen te beloven as ik zeggen zol woar we hèn gingen. Ik huifde nait òf te wassen en niks in t hoeske te doun, of was t soms n hotel? Ik zee niks, soms kinnen wie oareg kinderachteg wezen mit zien baaident, dat heur je wel weer. Dou wie de gruppe overstaken huil ze der mor mit op.
Om kört te goan: noa n poar uur toeren waren wie op ons adres aanbeland. In Duutsland, in n schier hotelletje.
t Was klain en slicht, mor veur nait te veul sinten haren wie n nuver onderkomen. De plee en de badkoamer waren wel op de gaange, mor dat kon ons niks verschelen. t Was ja mor veur twij nachten.

Wie muiken ons eerst es even op stee en trokken ons n waskelappe over t gezicht. Dou gingen wie mor es even in de buurt wat omdiedeldaintjen. Zwoantje vloog n poar winkels in en oet en ik zat mooi boeten in t zunnetje wat om mie tou te kieken.
De vraauwluu zagen der hier nait aans oet as bie ons.
Mor goud, dou wie honger kregen, gingen wie mor es even weer op t hotel aan. Wie pakden mekoar in d aarm en wie haren vree mit d haile wereld.
Wat n verhoal nait? Ie vroagen joe meschien òf of der haildaal niks gebeurde. Nou, moak joe mor nait ongerust, wie komen zo bie t schoamachteg dail van ons oetstapke en din kinnen je mie mooi oetlagen. Wat der gebeurde?
Wie kwammen noa t eten op t terras aan de proat mit n man en vraauw oet Sodom. Ze haren t zulfde plan as wie, mit dit verschil, dat heur kinder t betuilden, want ze waren 25 joar traauwd west, zodounde.

Nou was hai slieter en vanoet zien vak haar hai belangstellen veur draank, dat kon k hom ook ja nait kwoalek nemen. Dat dee ik dou den ook nog nait. Dou wie noa de koffie es wat bestellen gingen, dou was hai vanzulf slim benaaid wat of dij Duutsers aal wel nait te drinken haren. En luu, dat was nogal wat.
Nou bennen Zwoantje en ik absoluut gain dranksteerns, mor och, wie waren oet, in n vrumd laand en wie haren t braid noar de zin en den dou je wel es wat, wat je in hoes nait zou gauw doun zollen.
Om kört te goan, wie gingen van alles en nog wat perbaaiern. t Smuik op t lest aal lekkerder, roar hè.
t Waren aal mor van dij lutje glaskes, mor lekker man. En Geert de slieter aal mor weer bestellen, hè. Dij wol vanzulf waiten wat t aal was en hou of t smuik. Het ging hom ja nait om t drinken, zee e, o nee. Hai mos ja zo te reken beroupshaalve zien kennis vergroten. t Was veur hom ja aigenlieks waarken, zee e, dat heurde ja bie zien affeer.

En t wur der aibels gezelleg bie man, wat haren wie mekoar veul te vertellen, wie wurden zo aigen mit mekoar, t was net of we mekoar al joaren konden.
Dou Zwoantje op t lest begon te zingen: Wie goan nog nait noar hoes nog lange nait, want de flèze mout ondersteboven stoan, zee ik: “t Wordt ons tied, wie goan noar bèrre.”
Dou haar ik nog naargens last van. Dou wie noar boven gingen en goud en wel op bèrre laggen dou konnen we mor nait in sloap komen. En in dij routduustere hotelkoamer begon inains alles om mie tou te draaien. t Was net of k in n mallemeulen zat.
Woar kon dat nou wel van komen. t Duurde mor even of k wur der beroerd bie. En veur dat k der op verdocht was, kwam mie de inhold van mien moage omhoog en mos ik mit n noodgang spijen.
Joa luu, k schoam mie, dat k t joe vertellen mout, mor t is bloots de woarheid en dij mag verteld worden.

Ik vloog in t ènne. Messchien kon k nog net bie de plee komen.
Ik haar de wangen al bol stoan dou k t nust oet stapde. Mor dou kwammen pas de perblemen. t Was midden in de nacht en wie haren de gedienen stief dichte. Ik kon gain haand veur d ogen zain. Woar was de deure? Ik wos het nait meer. Ik stroekelde over Zwoantje heur schounen en dou wos ik t hailemoal nait meer. Ik kwam mit de handen tegen de muure aan te stoan en zo schoedelde ik op de grobbel bie de muure langs op zuik noar de deure. Mien wangen wurden aal boller. In dij konsternoatie heurde ik Zwoantje mit de vlakke haand tegen de muure aanbatsen, want dij perbaaierde t lichtknopke te vinden, mor ook veur heur was t ja baalkedonker. Inains haar ik n deure te pakken, reet hom open en ston midden in de kaaste. Hier ook nait. Mor weer wieder. En Zwoantje mor roupen. “Wat dust aal, is t die t in de kop sloagen? Woar zit dat licht” en zai haauwgde heur handen blaauw op de mure achter heur. Noadat ze de schemerlaampe aan diggels hauwgen haar en ik twij schilderijen en n bloumvoaze verrampenaaierd haar, haar ik eindelk de deurknoppe in de handen. Ik wol hom mit n noodgang openrieten, mor hij zat muurvast, ik kon der gain beweging inkriegen en de rommel luip mie al in stroaltjes bie de kinne langs.
Inains haar k deur, dat k nait rieten mos, mor stöten en dou stond k op de gaange in n zee van licht. Ik vloog noar de WC woar ik vernam dat de deure op slöt zat. Binnenin zat aine en dij zee aal mor deur: Ulke, ulke, ulke. Noar loater bleek was dat Geert de slieter, dij n beetje te haard waarkt haar.

Anderdoagssmörgens haren wie baide kopzère en n maal gevuil in t lief. Noadat wie veur ons doun n fesounleke handsmeer geven haren, veur wat we vernaild haren en veur t oprumen van de stinkerij veur de deure van de plee, bennen we mor weer op hoes aangoan. Veurlopeg huiven wie even nait weer.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf