Spiet verteert slecht
Als’t vot gaaist binnen wie gaauw oetproat
Veur mooie proatjes noatied bist den te loat
Gain gesprek meer, gain lach, gain spiet
Wat der ooit was, bist noe kwiet
Als’t mie zo achter letst bist mie veur altied kwiet
De leegte vult de koamer, mor het gemist dat sliet
Herinnerns zellen aan die knoagen een laange tied
Elke neie stap deist zetst brengt die nait trôgge in de tied
De spiet zel fluusteren in de nacht als een echo van verloren tied
Een echo van wat het haar kinnen wezen is vot veur altied
Het zel goan knoagen aan dien ziel dag en nacht
En den vuilst een piene dei die daip van binnen slacht
Elke keuze, elke fout wordt veur die een zwoare last
Het zel nooit meer worden zoals dat veurtied was
Spiet is veur altied, een les deist te loat hest leerd
Het is een littaiken dei nooit echt geneest en slecht verteert.
