Prijt, Jan Derk

Let nait te veul op n aander en moak die nait te drok
Elk het zo zien aigen problemen, zelfs de hounder in ’t hok
Het heurt der gewoon bie, doar kinst niks→

Op blode vouten deur het veld
Woardast daauw als zulverparels telst
De oarde waarm, het gras zo zacht
Een fluustering van de mörnpracht

Mien vouten→

Kinder binnen gain garantie om ainzoamhaid te versloan
Hun aanwezeghaid kin troost baiden, mor soms vuilst die toch allain stoan
Ze gruien op, →

In stille nachten, wit bedekt, een Kerst zo ainzoam
Gain lach, gain laid of waarme gloud en kikst wat deur t roam
Allain de stilte en de kôlle vloud,→

Een oavend laank mit vrunden is fijn
In het café bij keerskelicht en wijn
Mor bier, dat goud dat broest en vloeit
Zürgt dat dien geest nait snel vermuid→

Wenneer dast doe deur dien doaden een aander bliede moakst
Wordt ook dien aigen leven mooier en meer volmoakt
Een glimlach deist schenkst weerkoast→

Wenneer dast doe deur dien doaden een aander bliede moakst
Wordt ook dien aigen leven mooier en meer volmoakt
Een glimlach deist schenkst weerkoast→

Positief wezen, een glimp van het licht
Betaikent nait dast altied bliede bist
Het is een keuze, een blik, een kracht
Een steren dei blift schienen→

Wast in dien haart bewoarst
Verlust nooit zien kracht
Het blift in die bestoan
Zulfs in de donkere nacht

Gain tied kin dat vervoagen
Veur ofstand →

De fatbike rolt deur de stroaten, hail snel
t Is een stoer vervoermiddel en de jeugd bevaalt dat wel
Mor veur de jonge kinder is het ook voak een spel→

In het wiedse Oldambt woar de groanvelden zingen
Strekken de korenvelden zoch oet als golden linten
Onder een hemel zo blaauw in de zunneschien→

In t Noorden, woar de horizon wied riekt
Woar de wind deur de velden van klei striekt
Doar staait hai, kaalm en mit baide bainen vast
De Grunneger, →

Als de nachten lengen en de dag wat krimpt
Den schoelt de wereld in een sluier van mist en moanlicht
Het roam bevroren, het gras wit gespraid
De oadem→

Woar het laand de hemel roakt
Tussen klai en wolkenpracht
Doar lag de Rode Dreihouk van t Oldambt
Een oord van stried en kracht

Hier zongen de arbaiders→

Leren jazen, de hoaren strak noar achtern kamd
In de spaigel zai ik nog een glimp, ik was doar aine van
Nozems zwaarfden deur de stroaten als een rebel→

Noa de donkerste nacht vol stil verdrait
Woar schares fluusterden en de hoop zoch verlait
Komt de doageroad zachtjes mit golden gloud
En herinnert→

Mit de ogen dicht kiek ik soms even trôgge
Den zai ik vreugde en heb ik een mooie tied achter de rôgge
Een wereld vol dreumen, zo fris en licht
Woar elke→

In stille nachten, zacht verweven, droepen troanen zacht en wis
Een zolte stroom van binnen leven, verdrait verstopt in duusternis
Een oceoan →

Dwoalen deur het mooie Oldambt
Woar rust en ruumte de ziel ommant
Langs het meer glinstert de mörndaauw
In de stilte fluustert elk raitstôkje hail→

Echte vrunden blieven bestoan
In störmen, in zunneschien, deur elke woan
Gain tied, gain ofstand dout hun vergoan
Hun waarmte, hun steun, blift→

Een boernmaid, zo puur en staark
Mit handen dei waarken en vol eelt van het waark
Heur ogen stroalen, een glinstering van gold
In het gruine landschap→

Een wies mens staait open veur veranderns
Zoals de zunne mout boegen als het oavend wordt
Mains gruien mit het tiedsverloop
Net als bomen dei hun →

In elke dag, hou gries of klain dat ook wezen mag
Schoelt een lichtpunt en dei bezörgt die een lach
Een glimlach ontvangen is een waarm geboar
Of als→

Geleuf, hoop en laifde, drei sterren in de nacht
Ze laiden ons verder mit een zachte stille kracht
Geleuf is het vertrouwen, een onzichtboare hand→

Zwevend op geluk in een dreum zo licht
Woar zörgen vervoagen en vreugde ons richt
De wereld vol kleuren, een magisch verhoal
Geluk is onze haart als→

Geluk is de gids en zit voak in een klaine houk
In dichtvörm weven als een zachtoardeg bouk
Het fluustert zaacht in de toal van het hart
Een rais noar→

Dou het kaalm aan en hoast die nait
Want de weg zulf schenkt het grootste zicht
In t rennen noar mörn, zo voak onbewust
Verlust doe vandoage en zien →

Wenneer dast kwoadhaid vuilst, begriep den dit
De kracht van olderen is vervlogen en dat vaalt nait mit
Woar ooit hun handen mit zekerhaid grepen→

Het alfabet telt 26 letters hebben wie vrouger van meester Roze leerd
Wie mozzen ze vrouger op volgorde leggen, het ging ook welains verkeerd
Het→

Van zunsopgang tot zunsondergang
Klonk het laid van de plouge, een aiwenold gezang
Op de akkers braid en de velden werd der aarbaid
Der was veul waark→

Slechte mensen kriegen soms alles veur mekoar
Terwiel fatsoenlijke lu zoch oetsloven, joar noa joar
Het liekt wel een misterie, een roadsel zo →

De horizon kleurt graauw en het wolkendek liekt zwoar
Der vaalt schare over Oost-Europa, zo kloar
De grond beeft zaachte onder spanning en dreunen→

Het is leven is net als een schim van de dag
In een oogwink is het vervlogen als vlochtege lach
De uren vervlaigen als zaand deur de hand
Ains hest doar→

Het levenslaid is een spaigel van het leven
In woorden zo puur, wordt alles geven
Vreugde klinkt op, een melodie zo zacht
Dei waarmte brengt in de →

In de stille nacht fluustert de wind
Een ainzoame melodie zo zacht en blind
De moane verstopt zoch achter de wolken van gries
Terwiel de ziel hoelt→

Elke dag leer ik die een beetje beter
Dien woorden, dien gedachten, elke letter
Een gesprek, een vroag, zo simpel misschain
Mor hierin leer ik dien→

In vrijheid leven is een kostboar goud
Een schat dei elke ziel verblied en voud
Gain kettens die ons binden, gain boeien om
Mor ruumte veur dreumen→

Old worden mor jong vuilen is een zegen
Een verske van vrouger kinst nog voak beleven
Rimpels als lienen dei het leven beschrieven
Mor de ogen stroalen,→

Een ôlle traditie, een winterse pracht
Kebitschaiten bracht leven in de nacht
Mit vaarfbussen en de deksel strak
De spanning steeg bie elke klap→

Ken dien aigen kracht, mor ken ook dien zwakte
Der binnen al verschaidend op de neuze tikt, woarvan akte
In dien aigen haand ligt dien talent
Mor dien→

Kouster de lu dei noast die stoan
Dei luusteren alst op weg bist goan
Dei troosten in stilte, een blik vol begrip
Dei blieven ook als dien haart een →

Doar ligt hai den, mien wintervrund
De laange onderboksem veur als de winer begunt
Vanoaf t lief tot aan de tonen tou waarm
Mien wintervrund zel mie→

Niks is vanzulfsprekend in het leven
De tied tikt deur zoals ons dat is geven
Het draait om laifde, geluk en respect
Een golden droad dei alles verwekt→

Laifde stroomt, een stille kracht
Van haarten dei om die geven, dag en nacht
Femilie deist kenst, deur en deur
En vrunden dei fluutern: ” ik bin der→

Loat de mensen lachen, vrij en onbevreesd
Dat de vreugde deur de lucht als een vogelvlucht geneest
Gain zörgen, gain troanen, gain duuster of stried→

Als’t leerst luusteren mit volle aandacht
Zugst wenneer stilte de mainste kracht verlangt
Woorden verstommen, het ego verdwient gehaaid
In het→

Loat mie vrij zodat ik opnei het geluk vind
In de stilte van de mörn, in een briesje wind
Loat mie dwoalen deur velden en bossen zo daip
Woar dreumen →

Loater is net als een belofte in de wind
Mor dat verandert snel noe het begunt
De tied vlogt veurbie als een snelle stroom
Veur wie het waiten is het →

Een hoorn klinkt deur het winterlaand
Moakt doar een vakkundege haand
Van els of wilg, mit laifde zoagd
De stem van de stilte, krachteg vroagd
Een→

Mien Oldambt, mien laand, mien grond
Tussen t groan en t wôtter woar mien waige stond
De wolken hoog, de wind veurop
Hier bin ik thoes, hier stopt de→

In het leven leerst keer op keer
Dat niks vanzulfsprekend is, altied mor weer
De zunne dei opkomt, mit de locht zo blaauw
Het lachen van vrunden in →

In de stried tegen zaikte, moudeg en staark
In donkere tieden, een sprankje van waark
Nooit opgeven, hou zwoar ook de last
Vecht mit hoop en den passeren→

Laidjes in het Grunnegs binnen zo puur en woar
Een stem oet het noorden, in klanken zo kloar
Van t wad en t veld, van klei en van kleed
Vertelt het verhoalen→

In de stille nacht, onder de moane helder en blaauw
Vuil ik soms een leegte, een gemis en dat hail raauw
Mien gedachten dwoalen of noar die
Een verlangen→

Op Oljoarsdag komt het énne van t joar dichtbie
Om klokslag twaalf uur is het joar veurbie
Herinnerns dansen in het keerskelicht
En de kroegen goan→

Vrouger bluiende de toentjes aan de stroat
Elk plekje werd verzörgd en ondertussen even een buurproat
De hege werd snuid en het gras werd maaid
Elk→

Opa zat in opa zien stoule, zo stil en doard
Zien ogen vol wieshaid, de hoaren gries en en de kinne behoard
Mor ainsklaps was der paniek, een vrumde →

Een riek leven is als een tapijt van tied
Verweven mit droaden van vreugde en spiet
Kostboare momenten dei als parels binnen regen
Flitsen veurbie,→

De rieksten op dizze oarde, mit macht in hun haand
Beheersen het lot van het volk in elk laand
Mit geld als hun stem, zo luud en zo staark
Vörmen zai schare,→

Roare gedachten kloppen aan de deure aalgedureg mor weer
Mor tougang kriegen ze nait, keer op keer
Als’t beslist om ze boeten te loaten stoan
Kommen→

Als’t vot gaaist binnen wie gaauw oetproat
Veur mooie proatjes noatied bist den te loat
Gain gesprek meer, gain lach, gain spiet
Wat der ooit was,→

Stamppot, het eten van de kôlle grond
Woar boeren het in de winter deur weer en wind vond
Een pot vol ainvoud, een moaltied zo trouw
Een mengeling van→

Begun de dag mit bliedschap, puur
Een frisse start veur een nei oaventuur
Loat de zörgen rusten, zet ze opzied
Vandoage is dien dag, t is zo wied

Loat→

t Is meer dan allain een woord of klank
t Is de grond woaroet de toal ooit tankt
Een aigen stem, een aigen sfeer
Een brôgge noar vrouger, keer op keer→

Loat de toukomst nait dien heden bepoalen
Loat de stress nait in dien haart verdwoalen
Want mörn is nog slechts een onbeschreven blad
Een kans, een→

Op vaar mai gedenken wie in stilte en rust
De helden dei binnen valen in een oorlog vol onrust
Hun noamen binnen etst in stain, hun doaden groot
Op dizze→

Als het waiten nait meer wait
De grond onder dien vouten beeft
Woar woorden zwiegen en stil verdrait
Dien haart noar oadem hapt, makkelk gaait dat→

Oordail nait te gaauw over aandermans verdrait
Wat der aigenlieks speult dat zuchst van boeten nait
Achter een glimlach schoelt voak een stried→

Vrijwillegers hebben een haart van gold
Een band dei waarmte oetstroalt is nooit kold
Mit zörg en laifde, hand in hand
Moaken vrijwillegers het →

Vul de dag mit waarmte, zaacht en teer
Als een deken deist kousterst, keer op keer
Mit kleuren dei dansen in een vrolijk spel
Een regenboge dei die →

Kerstverlichten, zaacht een waarm
Een stille trootst in winterse aarm
Het kôlle duuster krigt een gloud
Tot daip in de haarten en dat vuilt goud→

Ik huif gain perfect Nijjoar

Gain grote feesten, gain luud geboar

Gain glans van gold, gain pracht en proal

Mor simpel geluk, dat is mien verhoal→

Woorden doun ook zeer, net zo zeer als een steek mit een mes
Dei die dwars deur de borst hin stekt en dat ook nog expres
Woorden doun zeer, zo zeer alst→

Zail op de win dei die vandoage laidt
Want mörn blift slechts een verre tied
Wat kommen zel, dat blift een vroag
Mor hier en noe is woarin de kracht schoelt→

De zunne hoog aan de hemel, fel en hait
Een zummer vol vuur en het lichoam bezwait
De hitte slacht tou en gain schare is in zicht
Strieden wie tegen de→

t Was op een donkere nacht in het mooie dörpke Hörn
Bie aine brandde nog licht en dei zat in spanning te wachten op mörn
De mainste lu waren in hoes en →