Prijt, Jan Derk

Let nait te veul op n aander en moak die nait te drok
Elk het zo zien aigen problemen, zelfs de hounder in ’t hok
Het heurt der gewoon bie, doar kinst niks→

Wenneer dast doe deur dien doaden een aander bliede moakst
Wordt ook dien aigen leven mooier en meer volmoakt
Een glimlach deist schenkst weerkoast→

Wenneer dast doe deur dien doaden een aander bliede moakst
Wordt ook dien aigen leven mooier en meer volmoakt
Een glimlach deist schenkst weerkoast→

In het wiedse Oldambt woar de groanvelden zingen
Strekken de korenvelden zoch oet als golden linten
Onder een hemel zo blaauw in de zunneschien→

In stille nachten, zacht verweven, droepen troanen zacht en wis
Een zolte stroom van binnen leven, verdrait verstopt in duusternis
Een oceoan →

Een boernmaid, zo puur en staark
Mit handen dei waarken en vol eelt van het waark
Heur ogen stroalen, een glinstering van gold
In het gruine landschap→

In elke dag, hou gries of klain dat ook wezen mag
Schoelt een lichtpunt en dei bezörgt die een lach
Een glimlach ontvangen is een waarm geboar
Of als→

Geleuf, hoop en laifde, drei sterren in de nacht
Ze laiden ons verder mit een zachte stille kracht
Geleuf is het vertrouwen, een onzichtboare hand→

Zwevend op geluk in een dreum zo licht
Woar zörgen vervoagen en vreugde ons richt
De wereld vol kleuren, een magisch verhoal
Geluk is onze haart als→

Van zunsopgang tot zunsondergang
Klonk het laid van de plouge, een aiwenold gezang
Op de akkers braid en de velden werd der aarbaid
Der was veul waark→

Slechte mensen kriegen soms alles veur mekoar
Terwiel fatsoenlijke lu zoch oetsloven, joar noa joar
Het liekt wel een misterie, een roadsel zo →

Het is leven is net als een schim van de dag
In een oogwink is het vervlogen als vlochtege lach
De uren vervlaigen als zaand deur de hand
Ains hest doar→

In de stille nacht fluustert de wind
Een ainzoame melodie zo zacht en blind
De moane verstopt zoch achter de wolken van gries
Terwiel de ziel hoelt→

Elke dag leer ik die een beetje beter
Dien woorden, dien gedachten, elke letter
Een gesprek, een vroag, zo simpel misschain
Mor hierin leer ik dien→

In vrijheid leven is een kostboar goud
Een schat dei elke ziel verblied en voud
Gain kettens die ons binden, gain boeien om
Mor ruumte veur dreumen→

Loat mie vrij zodat ik opnei het geluk vind
In de stilte van de mörn, in een briesje wind
Loat mie dwoalen deur velden en bossen zo daip
Woar dreumen →

Loater is net als een belofte in de wind
Mor dat verandert snel noe het begunt
De tied vlogt veurbie als een snelle stroom
Veur wie het waiten is het →

In de stried tegen zaikte, moudeg en staark
In donkere tieden, een sprankje van waark
Nooit opgeven, hou zwoar ook de last
Vecht mit hoop en den passeren→

In de stille nacht, onder de moane helder en blaauw
Vuil ik soms een leegte, een gemis en dat hail raauw
Mien gedachten dwoalen of noar die
Een verlangen→

Als’t vot gaaist binnen wie gaauw oetproat
Veur mooie proatjes noatied bist den te loat
Gain gesprek meer, gain lach, gain spiet
Wat der ooit was,→

Loat de toukomst nait dien heden bepoalen
Loat de stress nait in dien haart verdwoalen
Want mörn is nog slechts een onbeschreven blad
Een kans, een→

Op vaar mai gedenken wie in stilte en rust
De helden dei binnen valen in een oorlog vol onrust
Hun noamen binnen etst in stain, hun doaden groot
Op dizze→

Oordail nait te gaauw over aandermans verdrait
Wat der aigenlieks speult dat zuchst van boeten nait
Achter een glimlach schoelt voak een stried→

Vrijwillegers hebben een haart van gold
Een band dei waarmte oetstroalt is nooit kold
Mit zörg en laifde, hand in hand
Moaken vrijwillegers het →

Woorden doun ook zeer, net zo zeer als een steek mit een mes
Dei die dwars deur de borst hin stekt en dat ook nog expres
Woorden doun zeer, zo zeer alst→

De zunne hoog aan de hemel, fel en hait
Een zummer vol vuur en het lichoam bezwait
De hitte slacht tou en gain schare is in zicht
Strieden wie tegen de→