Niks is vanzulfsprekend
In het leven leerst keer op keer
Dat niks vanzulfsprekend is, altied mor weer
De zunne dei opkomt, mit de locht zo blaauw
Het lachen van vrunden in een stille mörndaauw
Elk moment dat glinstert , hou klain het ook is
Een woord, een geboar of wat het ook is
Wie nemen te gaauw wat de dag ons geeft
Net alsof het veur altied en vanzulf leeft
Mor niks is zeker, niks blift stoan
Elke oademtocht kin zomor vergoan
Dus open dien ogen en kiek goud mitain
Want het mooist van alles is, bist nooit allain
Leer om te waarderen, leer om te zain
Dat alles vergankelk is, elk begun, elk misschain
Neem niks veur laif, gain zunnestroal of wat der ook gebeurt
Want in het noe leeft alles wat der bie heurt
