Ode aan het Grunneger laid

Laidjes in het Grunnegs binnen zo puur en woar
Een stem oet het noorden, in klanken zo kloar
Van t wad en t veld, van klei en van kleed
Vertelt het verhoalen vol trots en vol van leed

De wind deur het rait en het roupen van de petries
Een echo van old, in het heden zo nei en wies
Het laand is vlak , mor het laid vol kracht
Het schetst de horizon, de stilte van de nacht

Van Grunnens laand tot mien toentje van Stoal
Elk woord is een ode aan t leven, een mooi verhoal
Het Grunneger laid, mit ziel in het recht
Verbindt elke Grunneger en moakt het haart echt

In stemmen van veulen klinkt het aiwenold laid
Een echo van weleer, nooit vergeten mit zekerhaid
Laank leve het laid van de toal en de streek
Woar Grunnegers haart in elke toon spreekt