Vaar mai
Op vaar mai gedenken wie in stilte en rust
De helden dei binnen valen in een oorlog vol onrust
Hun noamen binnen etst in stain, hun doaden groot
Op dizze dag gedenken wie hun verschikkelijke dood
De klokken luden zachtjes, een troan vaalt op de grond
Voor hun dei hun leven gaven en in de stried verwond
Op vaar mai stoan wie stil in dankboarhaid en rouw
Veur de moudege zielen dei vochten veur onze trouw
De stille stroaten en onder een hemel van graauw
Eren wie de helden mit daipe rouw
Hun noamen fluusteren nog in de wind
Als bloumen op een veld, zo zaacht en bemind
In dichtvörm eren wie den ook hun noagedachtenis
Veur hun offer, hun moud dei onveurwoardelijk is
Op vaar mai, een dag van stilte en respect mit zekerhaid
Voor deigenen dei hun leven gaven in dainstboarhaid
