Laange onderboksem
Doar ligt hai den, mien wintervrund
De laange onderboksem veur als de winer begunt
Vanoaf t lief tot aan de tonen tou waarm
Mien wintervrund zel mie tegen de kôlle beschaarmen
O laange onderboksem, trouw en zacht
Dei mie omhult in de winterse nacht
Wenneer de kôlle mie wil treffen
Bist doe altied doar om mie mit waarmte te verheffen
Van wol of katoen, bist altied paroat
Als een trouwe bondgenoot als de wind om mie sloagt
Deur sneie en deur regen, en deur gure tied
Doe brengst mie waarmte, en mien hoed is den blied
In de zummer heb ik hom nooit zain
Den wil ik locht, een beetje koulte misschain
Mo zo gaauw de winter weer op komt doagen
Trek ik hom weer aan zunder te kloagen
Mit piepen tot aan de enkels tou en bienoa tot aan de tonen
Het is mien vrund woarmit ik mie wel duurf te vertonen
Het heurt misschain een beetje suf, nait echt bie de tied
Mor als de kôlle zoch meld, is het weer zo wied
Dus ik begroet den ook groag mien wintervrund
Mien winterheld dei ik aantrek als de winter begunt
Al laachen ze mie ook aalmoal oet
Als de kôlle komt wordt de laange onderboksem begroet
O laange onderboksem, simpel en woar
Doe bist onmisboar in elk bitter kôlle joar
Ik droag die mit trots zoals een aander nait kan
Doe beschaarmst mie en bist een echte held van de man
