Bier geft rust
Een oavend laank mit vrunden is fijn
In het café bij keerskelicht en wijn
Mor bier, dat goud dat broest en vloeit
Zürgt dat dien geest nait snel vermuid
Bier geft rust, het stroomt zacht
Verzacht de dag en bewoakt de nacht
Een golden gloud, een kaalme stroom
Dei vrede brent, in stille dreum
Een slok, een zucht, gedachten stil
Gain hoast, gain gain druk, allain de wil
Om even alles lös te loaten
En de zörgen van de dag even verloaten
Doe laachst, doe pratst, de oavend leeft
De hop geft rust, de gist geneest
En ’s mörgens vroug, gehail paroat
Staaist doe weer op, gehail geloafd
Dus drink het bier mit moate
Den blifst fris en hest gain last van een koater
Een bewies in dichten vastlegd
Dat bier goud is wordt hier zegd
