Rondlaider

Tegen twai uur kwamen laifhebbers veur de rondlaiding deur Oosterpoortbuurt bielkoar op houk van Palmslag en Oosterweg. Der waarn zowat twinnig dailnemers. Kloas, de rondlaider streepte noamen an dai zug aanmeld haarn. ’t Was voak verrassen wel laifhebbers waarn, soms waarnd er haile guie anheurders, mor t gebeurde ook dat er dailnemers waarn dai dochten meer te waitn dan Kloas.
En voak kwam der an ‘t end, noa dat Kloas vroagn beantwoord haar, nog aine met: O, joa nog evm dit, en dan kwam er voak een hail verhoal moar gain vroag, en wol men heur aign verhoal spuien.

“Menske, je bennen der allemoal, wie goan vandoag in ‘t heden es kieken en luustern noar vrouger.” “Op houk woor wie stoan was an de overkant Veemarkt. Van hier tot an de Meeuwerderweg en tot an de Trompsingel, was groot terrain, gedailteliek met overkappingen en overal metoalen hekken woor ‘t vee aan vast zet wer. Peerden, kuien, zwienen, schoapen alles wer verhandeld. In 1970 wer Veemaarkt verploatst naar de Sontweg. Door is ’t ook al opheven en worren nou meubels en zukswat verkocht.” “En hier is ook alles vot.”
Stapt der man noar veurn: “Evm dit, aal kroegen ben ook vot meneer”.
”Dat klopt hoast allemoal, allain ‘t Amstelcafe is der nog, dat haitte eerst De Ole Veemaarkt.” “Nee”, roupt aander: “Dat was Roggen.”
“Heren” valt Klaas in, “Der waarn veul cafés, wel tiene.”
“Nou” ropt ‘n aander, “an Veemarktstroat waarn 9 cafés, 2 kovviehoezen en 2 hotels meneer.”
“Ken best.” vervolgt Kloas, maar geliek was weer aander: “Evm dit, wat docht joe van Café de Oude Tjalk?” “Nee, dai zat an Meeuwerderweg hoor, dat was gain Veemarktstroat.”
“Heren ‘k wol ‘t evm hebben over Veemarktstroat, dai ook vot is.”
“Evm meneer hè, dat is nait woar want van Bonte Bruge tot an Trompkoade is nog Veemarktstraat hur.” “Ho evm,” ropt ‘n aander, “De heufdingang van ‘t Conservatorium is aans ook nog aan de Veemarktstroat.” En valt der weer ‘n aander in: “Wacht evm door bennen ze met bezeg, naibouw, zal ook wel aandere noam kriegn.”
“Heren ‘k wol t evm over Veemarktstroat hebben, zoas ‘t was is nait meer, mor ze hebben n guie noam vonnen: Palmslag, noar ‘t handelen van veehandeloaren tot loaatste slag, haarder dan eerdere volgt as endbod en koop doar met beklonken is.”
“Nou wie nuimden dat gewoon handjeklap meneer hur.”

“We lopen endje verder,” zegt Kloas: “En hier was ‘t Hotel, Café Restaurant vestigd van J.J.de Vries en ……..” Vaalt der weer aine in: “Even dit meneer, der zat achter ons café Wichers hur, en an aandere kant van de Vries was café Kok” verkondigde weer aandere dailnemer. “Mor ‘k wilde zeggen hier bie De Vries zat ‘n Quarantainestaal woor kuien tiedeliek stald werden veur ze noar boettenlaand verscheept werren.” “Door mos ‘k kuien weghoaln meneer.” “Dan bennen joe ‘n Heinkens, want die raisden met noar Griekenland om ze onderweg te verzörgen.” “Joa meneer.”

“Mooi dan loopn wie verder.” en ze komen bie ‘t grode grasveld, “Wat joe hier zain is ‘t Cultuurcentrum de Oosterpoort en op de ploats dit grasveld haarn ze een openlucht theater docht……. “ “Gelukkig is ’t nait gebeurt meneer, haile politiek is al theoater meneer.”
“Ze hebben ons Veemarkt ofnomen meneer.” Vaalt ander bie: “Evm dit en al onze cafés.” Springt ander bij: “En veural de drokte, de diverdoatsie, ‘t waark en aal mensen, wie bennen hoast de lesten die ‘t nog na kennen verteln.”
“Mor toch is de noam Palmslag goud oetdogt,” pebaard Kloas nogmoals. “Meneer, wie waitn wat dat betaikend, dat mot je metmoakt hebben, letst was der n doame dai docht an palmbomen, mooie strand of zukswat.” Vaalt aander in: “Ik heb lest aine heurd dai dogt dat hier een slag leverd was, net als bie Hailigerlee.”

“Heren wie loopn endje deur en loopn Palmslag of tot bie’t conservatorium”, blievm stoan en Kloas begunt te vertellen over n gezin dai door woonden, prompt in rede vaaln deur ain van dailnemers: “Even dit, dit was gain Veemarktstroat mor Holtzoagerstroat meneer, want dai lag recht tegenover de Duukerstroat.”
“Joa, de huudege Holtzoagerstroat ligt door”. Kloas wist noar ‘t zuden. “Meneer, dat was de Cubastroat.” Ropt aandere man: “Waitn joe wel hier woonde?” Prompt ruipen de dailnemers in koor de noam van ‘t bewuste gezin. Haile appaarde kerel.
Kloas wol nog wat verteln mor kreeg de kans nait. “Meneer even dit hè, ik krieg beheurliek dörst kennen wie niet evm aargens wat drinken?”
Kloas zee: “Ik wol joe veursteln in ‘t conservatorium te goan kiekn en in de kantine kovvie te goan drinken.” “Hebben ze door gain borrel meneer?” “Dat wait ik nait, maar ‘k denkt ‘t nait.”
Ze sloften allemoal achter Kloas an ‘t gebouw noar binnen.
Elk kreeg een kop kovvie en gingen zitten an grote toavel.
“Meneer even dit, wie zitten nou op zulfde ploats woor vrouger baanden weer nai moakt werren, hier zat Recap, ‘t is aalmoal opgebrand, weg.”

Kloas ging in ’t ende en nam ‘t woord: “Heren de kovvie en cake is u aanboden deur ‘t conservatorium en wie benn an ‘t ende komen van onze wandeling.”
“Nee, toch zeker, gommesdoagn, der is nog veul meer te zain meneer.”
“Dan doun wie dat aandere moal, ik geef joe zo ‘n koartje met mien adres en hou je gewoar ken worren veur aandere moal.”
“Wel het nog ‘n vroag?” “Meneer komt u ook oet Oosterpoort?”
“Joa. Heulemoal.”
Der kwamen nog wat vroagn en toun Kloas de loatste vroagen haar beantwoord gaf e aal dailnemers koartje met zien adres, telefoonnummer en E-mailadres.
Noa en poar doagen krigt Kloas ‘n E-mailbericht van ain van dailnemers dai nog ‘n partij waitenswoardigheden wis op te nuimen.
Onderaan stond: Evm dit, meneer ik vond t ‘gloepens mooi, ‘k heb genoten, evm weer in vrouger, mor volgende moal mot u wel wat meer verteln hur, u het nait veul zegd onderwegens.
Mor nogmoal bedankt meneer.