Ien domies toen
Kom hier mor even en rust wat uut,
leg kopzörg mor aan kaant,
geniet van t moois ien de netuur,
de sjeu van t Hogelaand.
Luuster noar wat te heuren is,
neem gerust de tied,
steur die nait aan wat wildernis,
wordst al een beetje blied?
Ik luuster altied noar de wiend,
der is gain dag geliek
mor as de zun over mie schient
den vuil ik mie zo riek,
den blink ik hier ien domies toen,
geniet van wat ik heur
van wel mie opzuikt tussen t groen,
een mens kriegt hier weer kleur.