Òfdreugd

Bennen je de Kerstdoagen n beetje schier deurkomen lu? Joa?
Nou, wie ook wel, t was weer slim gezelleg, zo mit mekoar onder de Kerstboom. Joa, zo hait dat hè, onder de Kerstboom.
Klopt aiglieks nait, onder de Kerstboom, want wie liggen der ja nait onder, nee, de kedootjes, dij liggen der onder.
En dij kadootjes, dat is, tegen joe zegd, toch wel n beetje duurder worden dan ik docht haar. Ik mag wel zeggen: oardeg duurder.
En dat was faitlieks nait de bedoulen wèst, t huift ook ja gain toedeloetenspultje te worden.

t Was Zwoantje heur schuld, ik kon der niks aan doun. t Begon aans hail gewoon, net as aans.
Wie haren wat pakjes moakt, wie haren mekoar n poar schieterijtjes kocht. Ik haar Zwoantje zo’n pakje mit n poar stòkjes zaipe kocht, mit n vleske body-lotion dij ze zok aaltied op t vel smeert en n vleske lekkerroek. Schier nait? En din heur je ook wel es, dat manlu nait goud waiten wat of ze heur vraauw geven mouten. Dij prakkezaaiern zok suf en komen op t lest aanschieten mit n kedobon. Ik nait. Kiek, je mouten joe n beetje verploatsen willen in de gedachtenwereld van joen vraauw en as je den deur de joaren hìn n beetje acht geven op wat ze schier vindt, din kom je der vanzulf achter wat of je heur bie verjoardoagen en dat soort gelegenheden geven mouten.
Ie mouten gewoon n beetje belangstellen veur mekoar hebben, want vanzulf komt t nait. Ik wait dus, wat of mien Zwoantje mooi vindt. En doarom het ze mit de Kerstdoagen dus zaipe, body-lotion en n vleske lekkerroek kregen…..veur de twintigste moal. En op verjoardoagen net zo, want woarom zollen je wat aans geven op gevoar òf, dat ze dat minder schier vindt, nait din? Dat risico kin je ja nait lopen.


Mor, van t joar was der wat mis. Aans zegt ze aaltied bie t oetpakken: “Wat zol doar toch wel inzitten?” En den begunt ze hail maalvreten te roaden. “n Vlaigmesien, n stoomwaals?” En meer van dij flaauwekul.
Dit joar nait, ze pakde t oet en ze zee…. niks, ze keek n beetje stoensk veur zok oet en zette heur drij kedootjes op toavel. Ze rook der al nait aan, wat ze aans wel aaltied dut.
Ik docht, der is wat mis! Mor wat? Haar ze aans wat verwacht, noa zoveul joar? Nou…..schoot mie in de zin, dat ze t wèl aal had haar over n waskedreuger, dij wol ze wel zo geern hebben. En veural de lèste tied haar ze t der wel voak over had. n Poar week leden nog nam ze mie mit noar zo’n winkel, woar ze van dij vermikken verkochten en snaarde ze aal, dat dij waskedreugers van tegenswoordeg hoast gain stroom meer broeken en dat dat wel n hail makkelke oetvinden was veur in d hoesholden en aal zowat meer.


Nou ben ik heur alles gund, doarveur hebben wie mekoar ja veul te geern, mor zeuvenhonderd euro veur zo n ding, dat is ook ja gain klain beetje. Ik docht, t is net as mit slecht weer, t zel vanzulf wel weer over goan. Ik haar het dus mor gaauw weer vergeten, mor Zwoantje messchien wel nait.
Doar zat ik ja onder de Kerstboom mooi mit in de moage, messchien mit t vekaanziegeld dammeet in maai mor es weer kieken, docht ik.
Narreghaid zol wel weer overbeteren, t duurt ja maistied nooit zo laank. Dat vuil ook slim mit. Dou ik mien pakje kreeg, dou zag ik, dat ze al weer oardeg opfleurde. Dou ik t pampier der òfdee, haar ze recht lol, terwiel dat ze toch wel wos, wat of der in zat. Ze haar t ja zulf kocht. Wait je wat der inzat?


Tien nije onderboksems, mooi hè? Mor……wait je wat veur gounend? t Waren gain gewone aingoal witten, mor der ston wat op. Op aine, joa, ik duurf joe t hoast nait te vertellen, op aine ston veurop, net op t kritieke punt zel k mor zeggen, n taikentje van n groot kenon, mit twij roadens aan weerszieden.
De loop wees recht noar veuren. Op n ander ston mit grote letters drokt: joa, k schoam mie hoast om te zeggen en ie maggen der beslist nait wieder over proaten, der ston op: Hij is altijd korter dan je denkt.
Wat der op d aander aachte ston, dat duurf ik joe nait te vertellen, dat was nog schoamachteger. Zwoantje vond t ook mooi: “Schier hè” zee ze “en ik heb aal dien ollen al votsmeten, dat waren ja olle polten”. t Vuil mie op, dat ze der n beetje filain bie oetkeek, dou ze dat zee.
Van de week het Zwoantje heur wasdreuger kregen, want zokke onderboksems kinnen je ja nait aan de liene hangen.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Geboren: groot zaikenhoes Stad in 1953, opgruid in Blijham
Woont in: Dale (Wildervanksterdallen)
Schrift al: vanoaf 1990 of doaromtrent.
 
In 1997 de Schriefwedstried van Knoal wonnen en dou veur de LOK (Lokale Omroep Kanaalstreek) joarenlaank stokjes veur de radio. Eerst actueel mit: “Hebben ie t ook lezen?” onder schoelnoam Johannes Sems en dou n poar joar stòkjes over “Zwoantje mien laive vraauw”. Doarmit ook op de Lokoale Omroup Veendam, Radio Westerwolde en op RTV Noord west. De Stichten t Grunneger Bouk hèt in 2011 n luusterbouk as begunstegersgeschenk oetgeven mit n selectie van dizze radioproatjes: “n Hail joar mit Zwoantje”. Dizze plazerijen bennen op Dideldom ploatst en bennen op youtube te heuren. Mensen dij nait meer zo goud lezen kinnen, hebben doar veul pelzaaier aan. Doarnoast bennen der ook n keur van aandere Zwoantje stòkjes ploatst.
 
Wieder aandere dingen schreven en veur de radio prezentaaierd, zoas “Derk en Hillie”, soamen mit Riek Meijering en teksten van n koppeltje aander schrievers.
Nou bezeg mit Dideldom.nu, dizze webstee!

E-mail bie wat nijs?