Staark

k Wait nait of ie wel es in zo’ n fitnesscentrum wèst bennen.
Ik vind in elk geval, dat je t vergelieken kinnen mit zo n martelkelder dij ze vrouger in kastelen en zo wat haren. Mit van dij pienbanken. Dij hebben ze ook in zo’ n fitnesscentrum.
Ik kin der over mitproaten, want ik ben der al weer joaren leden zulf ook aan begonnen. Dat kwam zo. Zwoantje was al n zetje mit wat wichter aan t sporten in zo’n sportschool, zoas ze t ook wel nuimen.

t Was heur zoveulste aanval op overbodege kilo’s. Wat ze doar deden, dat wait k nait zo krek, want ze dee der n beetje stiekom over. k Mog ook nait komen kieken. Mor ze gooide mie wel dood mit stoere woorden. Zoas, total bodytraining en body sculpture en steps, aerobics en wait ik veul wat aal nait. Ze gingen alles bie laangs. En ik naisgiereg vanzulf. Houveul kilo kinst nou al boven de macht kriegen,vraauw Swarzenegger?”, vruig ik in n maalvreten buie.
“Doe gekke, wie bennen nait aan t gewichthevven. Wie waarken wel aan apperoaten, mor doar hest doe toch gain sjoegel van” zee ze.
“Kinnen je dat waarken nait beter in toene doun?” vruig ik, “dat mout aans ook hail gezond wezen”.
“Dou zulf mor wat meer in toene, hest ja zulf loi Evert op de rugge”.

Hou het bie joe gaait lu, dat wait k nait, mor as n proatje bie ons zo begunt, den kinnen ie der van op aan, dat t mis gaait. In dit geval zee ik op t lest mit n vergrelde kop. “Ik goa ook hìn, noar dij sportschool, t zol mie wat, dat dou k mit ain haand op de rugge”.
Zwoantje snoof wat. “As t mor op n aander oavend hìn gaaist as ik, want k wil mie nait veur die schoamen. t Is aans wel goud veur die, kinst boetendes ook n beetje aan dien zwembaand om t lief doun”. En dou snoof ik.
De eerste moal dou ging k loat op d oavend, din zol t wel n beetje rustiger wezen docht ik. Nou, dat vuil òf. Aal bekenden.

Eerst mos k fietsen, op zo’ n fietse op poten. Tien menuten, zee t wicht, dij dij boudel doar regelde. Ik haar dou nog nait in de goaten, dat zai n echte sloavendriever was. Mor doar kwam k gaauw genogt achter. “Och,” zee ik, “fietsen is ja nait zo stoer, dat dou k elke dag”. Mor dat vuil nog òf, k haar zo ‘n sievertjeboudel veur mie en ik mos hom precies op 80 hollen.
Mor dou draaide ze aan n knoppe en muik ze der n beetje tegendewindin bie. n Beste poest wind.
Dou dat kloar was haar k t zwait al veur de kop stoan. “Lukt t nog” zee ze, asof ze mit n ol kerel te doun haar. “Zeker” poesde ik “fietsen stelt ja niks veur.” “Ja ja” zee ze.

Dou mos k roeien, ook tien menuten. Noast mie op net zo n apperoat zat aine en dij haar hom op n ketaaier stoan. Tjoa docht ik, n ketaaier, as je t mor langzoam aandoun den wil dat ja wel. Mor k kwam der al gaauw achter, dat hai hom op 90 huil en ik mit muite op 80. Joa, vroag mie nait 90 wat, mor hai ging in elk geval haarder. Ik schatte hom toch wel vief joar jonger. Ook ja gain wonder, dat hai haarder kon.
Dou mos k aan de gewichten. Eerst de bainen, dat vuil nog wel mit. “Bainen” zee ik, “doar ben k nogal n beetje staark in”. “O”, zee ze, “den goan wie nou de aarms es even doun”. Tussendeur mos k nog 10 menuten haardlopen op n transportbaand. t Begon rusteg, mor ieder bod as ze even kieken kwam, vruig ze of t nog wol.
“Zeker”, zee ik, “och conditie heb k aans wel hur”. “Fijn zo” zee ze en ze zette hom weer n beetje haarder. Ik mos der op t lest tegen vörken om nait achteroet van dij verrekte baand òf te schaiten, zo haard ging t. Mor k luit mie vanzulf nait kennen.

Dou k noa n uur kloar was, was k nat van t zwait en haar k n kop as n bolle. “Hou ging t” vruig ze. “Och t gaait best”, poesde ik heur tou. “De volgende week zai k joe wel weer” zee ze. “Joa”, zee ik en k sleepde mie noar de deure. En dochten ie nou, dat k dij röttege deurklinke noar beneden kriegen kon. Mit muite kon k mien aarm optillen, mor dou wollen mie de vingers nait meer, om de klinke noar beneden te drukken. d Aander haand mos der aan te pas komen, k haar der gain gevuil meer in. Dou ik mit veul muite in hoes komen was, was Zwoantje gelukkeg al op bèrre.
Mor ik mos nog noar boven. Op handen en vouten lu, ben k op t lèst boven aanbeland en ik ben wieder kropen noar de sloapkoamer. Ik kon nait weer overènde komen. Mit muite heb k mie oetklaid en ben k op mien stee liggen goan. Dou k ainmoal lag, was t net of Zwoantje n beetje lag te schudden in t bèrre.
Net of ze schraiwde. Mor dat kon ja nait, ze sluip ja.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf