Allinneg
Mörn gleert noader over t woater
Beblödt t poar doar aan t moar
Glorie het verjacht
Mit duuster van nacht
n Laifde dij smacht.
t Woater ain en aal glinster→
Woont in: Delfziel
Schrift al: joaren
Joa, op t heden is schildern weer n luk bietje in bie mie, mor der is n tied west dat ik as ain van d eersten van de Grunneger Schrievers nogal drok bezeg was mit schrieven verhoalen vertellen en dichten.
Toal en Taiken hebben toun hail wat van mie opnomen. Kunstgang Kaampe in Steem bin’k ook nog bie d oprichten west.
Zoas eerder zegt, k heb t nou drok mit schildern en tentoonstellens. Kiek mor even op mien Web-log, din krieg je n beeld van mien doun en loaten. Der stoan ook wat verhoaltjes op in t Grunnings. Dij toal mout der inblieven en smis tot groot verdrait van elk en ain proat ik (lel ik?) lekker deur. t Gait aal zo makkelk.
Mörn gleert noader over t woater
Beblödt t poar doar aan t moar
Glorie het verjacht
Mit duuster van nacht
n Laifde dij smacht.
t Woater ain en aal glinster→
Faarmsomer klokketoren slagt 11 uur op d’leste oavend van t joar. t Haarde geluud gaalmt over hoavenploats. Overaal branden lampkes, t →
Astoe ainzoam bist
Goa noar boeten kiek even op stroat
Astoe ainzoam bist
Goa der oet t is noeit te loat.
Der is wel ais n dag dastoe ainzoam bist
Allain→
(vervolg op ‘n Nust van wonder en geweld’, Kreuze 80)
‘Ik begaan nog es n ongeluk. De eerste en veur mein nie de beste, die de caravandeur→
As t om en bie vief, zes groaden vrust en je over n snötgladde, besnijde weg op fietse noar hoes tou bozzeln, kin je joe bovenmoaten, hoast tot aan t →
As dij nuvere steerns
Lusterden noar mien haart
En de moan was t wichtje
Woar k van huil
Was t aalmoal bie mie
En ging tied noeit veurbie
Konnen wie daanzen→
Doar staait dat olle hoes
t was eertieds n villoa
aan platlopen weg langs t moar
t is nou hoast n bult puun
veurbie is dij schoonhaid
t staait der nog →
Ie en ik ontvangen post. Niks mis mit. Braiven, koartjes, girokoarten, kranten en veuraal rekloame. Veul rekloame. Onnudde pakkelarrie. t Vaalt→
t Boerenwaark doar vuil k mie gelokkeg bie
n Cowboy wezen, da’s bloots n vrumd woord
Gewoon hier in Grunnen, nait in Dynasty
Da’s niks→
As ik zo aan t meer stoa te kloddern
Vuil k mie n keunink zo riek
Dat ik dat toch maag
Op zo n nuvere daag
Zun in rogge ik laag.
k Zit hier allain mit kwasten→
In Delfsiel bin k geboren mien waig het hier stoan
middenmaank zeelu en eerliek bootwaarkersvolk.
Joa ik vuil mie hier riek mit de diek en t sliek→
Disco, tillevisie, petatfriet en meer van dat soort nijmoodse en nou hail gewone zoaken, waren ja nog aal nait oetvonden. Joa, op grammefoonploaten→
Hebben ie ook n bienoam? Nee? Nou ik wel, hur. Ons kinder nuimen mie tegenswoordeg ‘Pabbe Vrouger’. t Is vanzulf nait zo kwoad bedould,→
Zai binnen der nog
dij dörpkes, klaain
maank stroek en raait
hoast nait te zain
t leeft hier ja vree
deur elk begeerd
de grond zo swaart
deur ploug omkeerd.→
Oh wonderlieke, oetzunderlieke kreoatsie van ons noatuur, nuimd … minsk. Zegend mit aal zien biezundere zintugen, woaronder kracht om te denken→
As k smis noar de landkoarte kiek
Zai k Grunneger wierden achter n diek
Mien innerlieke dwoalt din noar boeten
Stoft over kwellers mit schoapen in→
As de tien prieswinnoars om haalf aacht present binnen om gewonnen spullen in keffee Kruudhoorn op te hoalen, zit t haile bestuur van Handelsverainen→
Jurrie Diekstroa staait wat te leutern aan hoavenkaant van woaterpoort in Delfsiel. Inainen: ‘Hé, is dat heur wel? Joa, hur.’ Vlak bie hom staait→
Wie joagen in glinne woagens
En hebben smis rust noch duur
Op alles wat ter veurkomt
Hebben wie din vrij kuur.
Wie zain niks van noatuur
t Stoft ons →
Des te langer wie leven, hou körter ons de tied, dij ons toumeten is, touschient, moar gainain is gelukkeg riek genog om zien verleden terug te kopen→
Grunneger dörpke, naauw op koart, votdrukt tussen loan en voart
t Is of gainain t zain mag, bloots wat hoeskes, maank raait en plag.
Jonge lu trokken→
Wel kin ze nait. Dij ogenschienlek onnudde haarde schoaldaaiertjes. Te vree en hail goud opburgen in heur doolhof van taps toulopende gangen. →
t Is stil op zoal van t Groot Zaikenhoes in Stad. Tussen aal t aarm verdrait, gevlaig, geroup en gereer binnen hier smis ook rustege mementen. Mementen→
Oh zai staait doar in stroat op houk mit heur vrund
Ik loop mor even om, k vuil dat t haartzeer begunt
Maalhibbel van n vint was k, wèl let zo’n →
Vannacht toun k lag te sloapen
Dreumde k van n hail nuver wicht
Zai aaide mien haand zo zachies
k Smokte heur aal op t gezicht
Ik swoor dat k heur aiweg→
Ie kennen hom wel mien ome Kloas
Joe waiten wel dij grode broas
Haar aait hail wat verbeelden
En haile wereld kon hom niks schelen
Laagde elkenain →
Ik heb n peerd zunder steert hou liekt joe dat tou
Nait best zeker k kin t aigliek wel begriepen.
Mor mien peerd is mie hail wat weerd k wait wat k zeg kom→
In mien jeugd gain draang
Noar ploatsen wied vot
Nou ket-oede auto’s
Mit n gloepende gaang
Moaken t aal kepot.
Toun boer achter t ploug
Loos→
t Zel al gaauw n goie viefteg joar leden wezen dat ik hier, persies op dizze plek, ston oet te kieken over hoaven van Delfsiel, de ploats woar k geboren→
Oh, oh, Wat ist waarm.
Bie hoge oetzundern zitten wie, mien vraauw en ik, veur thoes in de glene zunne te bakken. Hemd plakt mie ja glad aan rogge vaast.→
Toun t oorlog was, haren mensken .Mit niks bedoulen wie veur dij tied al gaauw gain eterij, klaaier, brandstof, meedsienen en zo meer. Dij behuiftes→
Vanwegens t sprille mörnlicht en kille, ondertied optrekkende mistflaren, worden, in t roege raait bestopt, twij honden wakker. Zai liggen in→
Mien vraauw en ik zitten op camping. t Is vekaanzie, mooi weer en onze goie buren Joap en Dinoa zitten rusteg bie ons te kovviedrinken. Wie zitten →
Ik wil nait noar t westen, zai kriegen mie hier nait vandoan
Zai kinnen mie hier nog zo pesten, ik zel hier noeit votgoan
Mien waark laip op t ende, wat→
Oh, oh, wat n hetten vandoag. Mien vraauw en ik zitten veur t hoes te bakken in grèle zun op ons nij koft holten bankje. Veur t hoes staait nog n redelk→
Hè, da’s even lekker, zo op t diekje langs t Schildmeer. Gain minsk in de buurt. k Bin ja nait minskeschaauw, mor locht, woater en roemte waarken→
(vervolg op ‘Bragel en nog es bragel’, Kreuze 81)
t Is aarg störm- en regenachteg aan t Schildmeer. Zaailbootjes en plaanksurfers binnen netuurlek→
Woar binnen nou toch dij dörpkes
bestopt achter n zwoare diek
zai waren bliekboar overbodeg
wat overbleef is sliek.
Woar binnen nou toch dij dörpkes→
(vervolg op: Ontfaarmen, Kreuze 82)
Jurrie, n boerenzeun van dattien joar zit aan keukentoavel zien hoeswaark te moaken. Zien pa en moe- ke zitten→
Wie op fietse noar t Schildmeer
Mit dit ellìndege honneweer
Laange spiekerboksems binnen oet
Mor bainen glimmen wit as stoet
Auto’s knappen→
Jammer genog heb ik zulf in 2020 aal mit aal n goie drij week in t zaikenhoes legen. Nait oardeg as zodoaneg, mor k bin toch bliede dat ze der binnen en→
Zai woonden hier ja laank in vree
In schoel van diek op t olle stee
Van voa op zeun is dat zo goan
Gain krimp nee n goud bestoan.
Inainen kwam t vervaal →
Hebben joe vrouger wel ais dwaars deur n korenveld lopen? As t koren goud riep was om maaid te worden, mit doar deurhìnschienend de blaauwe korenbloumen,→
(vervolg op: Op boerenploats, Kreuze 83)
Broene, t moekehondje, is aarg wies mit baaide pupkes. Ze worden wel honderd moal op n dag beslikt en behimmeld.→
Ten behuive van mien kunstschildercursisten moak ik smis n verhoaltje. Dij lees k in de les din veur, intied dat ze d’ogen dicht hebben, om→
Nee, ik heb nait zoveul feduutsie mit gefriemel aan wichter, of eerleker zegd, k bin der ja gain held in. Geef mie mor n dikke ploffiets, woar k d’eerste→
Woar t woater laif
tegen sliekraand stöt
en steern zo geern
op t slovve nust brödt
liekt t aivege leven
wel aarg stoefbie
dij stilte omaarmt mie.
Doar→
t Gereer van de steern
t sweven van de koap
dat beleef ik zo geern
doarom zit k hier zo voak
t Geluud van de boaren
t gesputter tegen de diek
dikke pieren→
Ik bin d’haile dag al op veziede in Poppel. Joa, joa, hailmoal in België. n Rötteg ende vot. k Wait t wel, mor t mos der din toch mor ains van komen.→
Der was aan t Schildmeer ais n wiefke zo lelk
as zai ruip en reerde din iezelde elk.
Heur noam was Taitje t was n wiefke hail klaain
mor mit n stem as n duvel→
n Boer het nog n poar puppiehondjes dij hai wel verkopen wil. Hai schildert n soortement advertensietekst op n widde ploat: NOG BLOOTS 4 PUPKES TE→
Elk en ain dij zuk laiden let deur roem -en eerzucht, vindt bliekboar nogal n wonderliek behoagen in bieval en bewieroking. Aan mie is ook ja niks →
Gerammel aan veurdeur. Dij olle rötbelle dut t weer ains n keer nait. “Hè, wanneer moakst dat
ding nou ains n moal, vent!” Mien vraauw staait op vanachter→
Dat törfschip wer trokken deur weer en wind
riet aan gain geplaas zee moeke tegen t kind
t was haard en mit recht n stried veur t bestoan
t is nou nait →
Elkenain wait wel dat ‘vot en ho’ bie de motorieke wet aigenliek nait tougelieks kin, mor …
Mattje Diekemoa zit op peerdrieden. Zai is 15 joar. n Pront,→
k Heb mie der eerst mit n slappe smoes ofkontjed toun onze 2 wichter, mit heur aanhang, zai binnen ja baidend al traauwd, mie noa n poar nachten stief→
(k Wait nait woar ik dit verhoaltje oet oppikt heb, mor k kin joe verzekern dat ik, as bejoard minsk, t ter altmoal mit ains bin.)
Ik zol, en kin, nait→
As ik ains n moal mit mien vraauw wandeln goa, din zeggen ze: ‘Nou zeg dat mag ook wel ains in kraant. Dat gebeurt ook nait voak.’
Kom ik mien laive→
Dizze kaptaain van n vrij groot schip, was n wat wonderlieke kerel dat kin je mit recht wel zeggen. As zien stuurman aargens, as t neudeg was teminste,→