Stilte op t wad
Woar t woater laif
tegen sliekraand stöt
en steern zo geern
op t slovve nust brödt
liekt t aivege leven
wel aarg stoefbie
dij stilte omaarmt mie.
Doar klaauwt n schipke
luddek mor staark
bedrievege viskerman
dut toerloers zien waark
netten vol gesparrel
t is ja dudelk te zain
oh dij stilte steurt gainain.
Leutje koap komt te vlocht
t is moeke dij over hom soest
mor kiek nait bloots in locht
ook noar t woater dat broest
t blode oog kin t hoast nait zain
mor t gaait wel stoareg achteroet
zai ik t goud is dat doar al groet.
Mien vrund de wind
fluustert mie in t oor
as wie t zo holden
is t nog glad veurmekoar
mor wees nait aigenwies
kiek ook ais om die tou
beloofst mie dat … tou nou.
Oh loaten w’ons nait verachtern
mor strieden mit aal ons macht
wees bliede mit dij riekdom
veur t aaltmoal is verkracht
t is ja zo n wonderboar aarfstuk
veur ons en hail t noageslacht
goa t nait verkontjen dij pracht.
