Zai hebben ook altied wat …
As ik ains n moal mit mien vraauw wandeln goa, din zeggen ze: ‘Nou zeg dat mag ook wel ains in kraant. Dat gebeurt ook nait voak.’
Kom ik mien laive buurvraauw ains n moal op stroat tegen en proat n tiedje leuk mit heur, din zeggen ze: ‘Zol dat wel zuvere kovvie wezen mit dij twij? Most dij leuterboksem van n vent nou ains lellen en speren zain tegen dat wiefke.’
Goa k soavends nog al ains noar n belangrieke vergoadern en mout vraauw din ja thoes loaten, din zeggen ze: ‘Dij aarme stumper van n vraauw, komt der tegenswoordeg ook hoast nait meer oet. Zai het ook nait veul aan heur leven mit zo’n labbekak van n vent.’
Gaait doarentegen mien vraauw ains bie hoge oetzundern op stap, noar n oetverkoop ofzo, din zeggen ze: ‘Dat mens is ook altied op de klitter. Het zeker nait aal te veul in heur hoesholden te doun, dunkt mie zo. Oh, wat zol t doar n toustand in hoes wezen, geleuf dat mor.’ Joa, joa, minsken, t is ja wat in wereld!
As zai wozzen dat ik dit aaltemoal zo mor even aan joe verteld heb, din zollen ze vervaast zeggen: ‘Dij stomme vent mag zuk wel ains daip schoamen! Wel hangt dij haalfmaalege dingen over homzulf nou aan grode klok?
Joa, laive mensen, noar boeten tou is t ook noeit goud wat je doun, hè. Doarom goan we dunkt mie mor gewoon zo deur, mit wat we zulf dinken dat goud is.
