Wierth, Henri

“Wat is t toch n schier woagentje, nait?”, vragt Haarm en lopt nog ais om zien nije auto tou. Rikoa kin nait aans as hom geliek geven en veegt mit n sponze→

t Is n gluiend haide dag. Aan de strandplazze even boeten t dörp is n drokte van belang. Elk zöcht wat verkoulen bie t wotter. De plazze ligt doar ook→

Willem en Rainder wazzen al joaren dikke kammeroaden. Vanòf de legere schoule wazzen ze al onòfschaaidelk. Soam wazzen ze op t voetballen. Ze speulden→

Hai luip nogal opvalend over t perron. n Grode bloume har e in t knoopsgat van zien jaze. Je konden zain, dat e der alles aan doan har om der zo veurdaileg→

Boeten vaalt de regen. n Vieze miesderge motregen. Der is gain mins bie t pad. Elk zöcht zo rad meugelk de waarme huuskoamer op.
Moeke Aantje zit veur→

“Meneer?”, vragt de voelnisman aan mie, “hebben ie dat ploatje asbest bie de voelnis zet?” “Asbest?”, vroag ik verboasd, “mainen ie dat ik asbest→

Ik haar mien kammeroad Willem al n haile zet nait zain. Dat kwam gewoon zo uut. Der wazzen tieden din kwam ik hom elke dag wel tegen en soms kon t gebeuren,→

Knelsie en Haarm trokken der geern op uut. Noar de bozzen, woar ze din haile enden aan t lopen gingen en ook wel noar konserten en tentoonstellens.→

De deure van t kefee van Berend Rensemoa klingelt. Twij jongelu, n jong en n wicht, mit dikke wandelschounen aan, kommen de jachtwaaide binnen. →

“Woar kin ik joe toch van?”, vruig de man, dij n ofloaden winkelkartje deur de hal van ons winkelcentrum schoof. Hai stopte en luit zien liggoam op→

“Kiek, dat mozzen wie nou aiglieks ook ais doun goan”, maint Suze, terwiel dat ze noar t nijs op TV Drenthe kieken.
“Wat mainst doe?”, wil Eltjo, heur→

“Wat ik de leste tied heb,” zegt Trijnko op n zundagmörn, as e mit Ellen aan t kovviedrinken is, “dat wait k nait, mor ik ben regelmoateg doezelg en →

‘Kloas, wor ais wakker,’ flustert Aantje.
Kloas, dij daip in sloap is, mottjet wat en draait zuk op d’aander zied.
‘Kloas,→

Steven en Oafie woonden al zo’n zes jaar noast Kobus en Ketriene in n riegje nijbaauwhuzen. Ze wazzen der tougelieks wonen kommen. In t begun haar→

Ze binnen onderwegens noar Stad om inkopen te doun. Gientje het niks meer om aan te trekken en dus mout ter nij goud komen. t Touval wil dat t ook nog →

In traain tegen mie over zat n man mit op zien knijen n ongeveer zesteg centimeter groot beeld van, noar t zuk luit aanzain, ivoor. t Kon ook wel ain →

t Was gezelleg op t verjoardagsfeestke bie Mien en Jannes. Der wazzen n bult bekende lu en mit elk kon je wel n proatje moaken. Doar muik Geeske din →

Juni in ‘t Oldambt

De wind verstopt zok in de waite,
De gaarste boait in zulverlicht;
De hoaver let zien tailtjes tikkeln
En golft in ‘t→

Dizze moal gaait t over n schriever dij mor ain bouk in t Grunnegers schreven het: Anne Siberdinus de Blécourt. Hai was as zeun van n notoares geboren→

Oldambster boerenlaid

Onder hoge, lichte lochten
Mit heur witte wolkenvlochten
Ligt mien weelderg korenlaand.

Boerderijen, hoge forten,
Stoan→

Dizze moal gaait t over n vraauw dij in de Veenkolonies n bult bekendhaid kregen het. t Is mevraauw Johanna Herolina Duut, mor bie de laifhebbers →

In mien eerste stokje heb ik heb joe al verteld dat je van eerliekse Grunneger schrieverij proaten kinnen vanòf ongeveer 1840.
Doarveur is meugelk→

Circuspeerd

As helderop trompetten schallen,
komt hai mit rode plumen op de kop
de oren spits veur d’swebe knallen,
t gediene deur, in driftege→

Dizze schriever leefde van 1812-1904. Hai was geboren in Ol- Pekel en wer hoofdmeester in Nuus, Niebert en Maartenshouk.
Volgens dr. P.J. van Leeuwen→

Dizze moal doek ik ais n hail ende achteruut in de literoatuurgeschiedenis van Grunnen. t Gaait over Geert Jans Cool. Hai wer in 1802 in n Daam geboren→

Literoatuur bestaait uut prozoa: n roman, laange of körde verhoalen, en uut poëzie: gedichten. n Bult lu kommen der nog wel tou om n roman of verhoal→

“IJn in dijp,” Heere God, jongens, zit ijn ien dijp!’ rijp he; “n ledder! ‘n schienvat! ‘n touw! tou gauw! gauw!” Ien ijn koerier was ‘e deur verheerdhaid→

Ik begun dizze moal mit n stokje tekst:

t Verhoal van de boukenschrievende muggen

Der was ais n mugge. Dij woonde op de baarg bie tempel in t Noorderplantsoun→

Ik wil dizze moal weer ais n gedicht doun. Of aiglieks n poar gedichten van ain dichter. t Gaait dit moal om Hans Elema, n man dij in 1904 geboren wer →

Mensen lustert, groot en klaain
noa t verhoal van Prikkebain.
t laifste zat e haile doagen
achter vlinders aan te joagen,
moar zien zussie Lammechien→

Dizze moal wil ik t mit joe hebben over de schriever Jacob Rietema. Hai wer in 1879 in Lains geboren. Noa zien middelboare schoule wer e ambtenoar →

Ain van de grootste veurvechters veur de Grunneger literoatuur is wel Jan Boer.
Hai wer in 1899 geboren in t Hoogelandster Röttum. Hai volgde d’oplaaiden→

De noam Jan Bos zel joe in de Grunneger schrieverij wel nait zo veul zeggen. Woarschienlek zegt joe de noam Willem Eduard Keuning ook nait veul, mor→

Hier n gedicht over n hail gewone man dij geern waiten wil woarom zien Giene zo stoensk is en
nait meer zo opgeruumd is as aaltied.

Giene
Giene, mien→

Dit moal gaait mien verhoal over n schriever dij nait bie elk bekind wezen zel, mor in de Grunneger literoatuur toch wel nuimd worden mout. t Gaait→

Dizze moal wil k aandacht besteden aan de schriever Lambertus Doornbos. Hai wer in Holwierde geboren in 1824 en kwam uut tied in 1896.
Hai was kandidoat-notoares→

Dizze moal gaait t over n slim biezundere dichter. As dichter haitde hai Saul van Messel, mor zien eerliekse noam was: Jacob (of Jaap) Meijer. Hai→

Ditmoal heb ik n poar gedichten veur joe. Ze binnen van n dichteres dij sikkom honderd joar worden is. Sien Jensema. Ze leefde van 1896 – 1994.→

Snij

Snij
O wonder
nou snij ik onder
n klaid van snij
dij stil en lij
uut hemel doalt
en dwirreldwoalt
woar of ik kiek
in t prille riek.
En lij en licht→

Dit moal gaait t over n schouljuvver dij in 1865 in Garrelsweer geboren wer. Ze haitte Tine Hagedoorn en was de dochter van heufdonderwiezer Heike→

Gedachten!
‘Ze vIaigen hen en weer as vogels; den zitten ze in ons appelboom en evenkes loater zitten ze ‘k wait nait woar, in ‘n→

Dit moal gaait t over n schriefster dij mor ain bouk schreven het. t Is Wiepke van Palmar, mor dat is nait heur aigliekse noam. Ze haitte Wiepke Heikes→

Dizze schriever schreef in t Grunnegs onder de noam Jan Bos. Hai wer in 1887 in Spiek geboren, woar zien voader schoulmeester was. Hai leerde ook →

n Man dij n specioale ploatse innemt in de Gruneger schrieverij is Willem Faber, veur intimi Wim. Hai is de zeun van kunstschilder Johan Faber, dij→

Raare Raize

Ien de Harstmark bin ik lest
Mit mien wief naa stad touw west,
En ik wol van mien bedrieven
Nouw rais gauw en boukje schrieven.
‘k→

In dizze vrezelk haide zummer binnen wie mit vekansie in Annecy in Frankriek. De zunne braandt van smörgensvroug tot soavends dat we noar bèrre →

Annie is gek mit daaier. As ze n peerdje in t gruinlaand lopen zugt, mout ze aaltied even bie de wringe stoan blieven om t daaier over de snoede te strieken→

n Poar doage leden is t al begonnen. Jaantje har t ter inains over: ‘Wie mouten dien verjoardag regeln, Henderk. Over vattien doage wordst→

Stènnend luit de vraauw zuk noast mie op n stoule zakken. Heur bosschoppentazze zetde ze dernoast en vlijde doar n handstok overhen. Van opzied →

‘Doar konden wie van nommerdag wel ais hin goan,’ stelde Ina op n zotterdag veur. ‘Der is in t kerkje van Börkwerd n middagconcert.→

Elkenaine het zo zien laifhebberijen. d’Aine gaait geern vissen en n aander zit de haile doagen op t voetbalveld om tegen n bale aan te trappen.→

Aan de stamtoavel van mien krougje zat n old boaske allain. t Was gain man uut ons dörp, want
ik haar hom nog nooit zain. Hai haar n borreltje veur zuk→

De zunne schient fel op de tenten en caravans dij op camping stoan. Joakob zit mit blode lief veur zien tende en geniet van zien laauwe pilske. Wat →

Johan is haildal gek van José. Wat zol e geern ais mit dat wichtje op stap goan. Snachts dreumt e doar wel ais van. Hai soam mit dat schiere maaidje noar→

Haalf opricht zat Rikkert, mit n kuzzen in de rugge, op bèrre te lezen.
Annechie was nog in de badkoamer in de weer. Dij har elke oavend ja veul meer →

t Is Oljoarsoavend. In de serviceflat binnen n bult roamen helder verlicht. Elkenaine kikt noar t oljoarspergram veur tillevizie.
Geppie schenkt→

De snij ligt in n dikke loage op de dörpen en velden. Zo wied as je zain kinnen, is alles wit. Bie de weg is t n dikke proekselboudel. Veurzichteg ridt→

In de tied dat ter nog haildaal gain planten en daaier bestonden, was de wereld koal en leeg. Ons Laimeneer keek vanuut zien houkje in d’hemel ais →

Meneer, mag ik joe wat vroagen? Zollen ie wel even boetendeure kieken willen of doar aine staait? En as der aine staait, willen ie mie din votdoalek→

In t begun har Job der nog nait zoveul aarg in had, mor nou, de leste tied, kon e t toch wel vernemen: hai wer riekelk dik. De boksem kneep hom om de middel→

Jan scharrelde al n zetje mit Gittje. n Haalf joar leden haar e veur t eerst zain in n kefee en votdoalek har e docht: dat is ja net n wichtje veur mie. →