Puister, Henk

Zegst k bin mor n ainvoudeg wicht.
Ik bin mor hail gewoon.
Loat doe dien lip nait hangen.
Veraander gaauw van toon.

Doagst mie uut veur n priezend woord.→

(veur K.V.)

Hier hest n koamer
veur diezulf
kinst in kaalmte wezen
gain lompe boerenklonterd
dij mit zien vedde bragellief
as n euliefaant deur →

Doe waist dat ik onnuimelk
veul om die geef.
Mor zugst dat ik
van trillemientjes beef.
Echt – ik beloof die
mien aiwege traauw.
Mor den hoop ik wel
dat→

n swaalfke
in de zaachtblaauwe
locht vlogt
de zummer veuruut

n laange riege
jonge eendjes
in de viever
volgt moeke-eend

hemelhoog
in de koniveer→

Nait meer bin ik as n pluuster.
Ainmoal poesten Ie mie hier vot.
Joen Huus in t licht is vol van stof.
Mor mag k toch binnenkomen, God?

Wel het ooit berekend
houveul laifde paast
in ain poar aarms
dichtde Jaroslav Seifert
k bin gain rekenwonder
zel t nooit worden
poëzie blief zo laank→

Boeten in hörn bie sloapkoamerroam
kinst t veujoar nait òfwachten
bluiend holt wordt bluiend gold
jubelglorie in feberwoarie

Mien snuischere→

t Is n ongezonde tied
gelukkeg leeft der veul
gezonde humor
onder de minsen

Hai vruig mie: ‘Wordt Rambootje
dunderdag kremeerd?
Wat veur meziek wordt der speuld.
k Leuf nait dat ik kin.’

Ik zee: ‘Klassieke klaanken
en blues→

Bist gain spinne
dij mie vong in heur web.
Is veul vaalzeghaid
en is zoveul nep.

k Vertraauw die meer
as mien aigen geluk.
k Bin echt bliede
dat k die →

Damian Johannes,
doe pas geboren kind,
doe wonder van laifde.
In boeten schraift de wind.

Damian Johannes,
de wereld is vraid.
Mor nait as t aan die→

Muggie lag stil te sloapen –
haar grode haand nait zain.
Flinke kerel – duurfst wel?
Rust zaacht – doe muggie klaain

Zai hebben in joaren
nait tegen mekoar proat.
Vandoage tikt buurman C.
bie buurman V. aan t roam –
stekt doeme op en zegt: ‘Moi.
Zel k dien òfvaalbak→

Òflopen doagen
verschaaident jonge bejoarden
in n vlucht stènnen heurd
mit aander woorden
dat de tied … vroemmm …
as n racewoagen
heur van de zokken→

As diabeet aaltied bezeg.
Tegen de rust
noa de leste oadem
helpt gain injeksie.

dien foto…
siert de koamer
wie kieken
ik noar die
en doe noar mie
wie soamen
toch soamen, ondaanks
ondaanks dien dood
toch aanwezeg
nait fysiek
allain→

(veur Koby)

Doe hest net
dit eerdse leven verloaten.
Ik heur die in auto
weer zachies proaten.
Aasbakkie zit nog stikvol
mit dien peuken.
Schiet →

Veurbie mien roam fietst doe.
Ik wait t,
mien allozie wait t.
Klokke in koamer.
Dien waarkdag zit derop.
k Loop noar keuken tou,
stoa achter t gerdien.→

Ol man het menneg appeltje mit mie schild.
In mien opvlaigendhaid sluig ik dou op tilt.
Pensioun! t Schilmèssie het niks meer te doun.
Voader en zeun:→

(Pervinzie Grunnen anno 2017)

Bie ons beeft d’eerde
deur t laankdureg boren
noar gas en noar meer gas.

Aan onze kinder wordt leerd
hou ze zok verbaargen→

Boudel mishottjet en kult mie aal.
k Wor dörms in kop en echt hailmoal maal.
Tied schut nait op en t swait brekt mie oet.
k Wil geern even poesten bie →

k Dou lekker roek op waangen
en onder aarms –
hoal knuppen uut – en kame
nog n moal deur mien hoar.

Den bedenk ik mie: wat het t
aigelk veur→

Laank nait zain
mor vanmörgen
schoelt hai veur d’regen
t is tien over zeuven
zien bosschop het hai binnen
smookt zien sjekkie
slobbert n vlèssie→

Doe wiesdest mie d’vogels aan
of wildest mien ogen òflaaiden
van dien inkiek – zummerbloesie –
t stukkie melkwit van dien bainen→

dien haart van goudeghaid
stroomt over
is zo vol zo vol
toch kin ik der
ook nog wel bie
ik hol van die

Wat was t vanmörgen weer snöddeglad.
Ik glee mit fietse plat op gat.
t Wicht glee ook uut en lag noast mie.
Wie hebben t hail gezelleg had.

heb ik wat
veur die doan
zo klaain
k wait nait ains
meer wat
traktaaierst doe mie
type ain diabetikus
nait meer
op n aigenmoakt keunksmoal
schait mien→

Guster zeest mie
dast meschien nog veur mie aan gaaist
haarst weer d’haile godgaanze dag
staarvensmuideg op d’baank legen
mor dat→

Ze stapde
in heur blaauwe jaze
gitaar op rugge
deur n plazze
liek op heur doul òf
t was n fiene miggelregen

der ging n melodietje
deur mien kop
woar k →

(28-04-2019, Veenkade Veendam)

Ik kin weer lopen,
dou nait meer aan terepie.
Ik kin weer lopen.
Duurfst nait komen bie mie
loop ik wel noar die.
Ik→

Kiek ik tou mien koamertje uut
in braandwondensintrom
van Mertini Zaikenhuus
zai ik onder d’flaauwe zunne
aine lopen dat ik beter kieken goa.

Gustermiddag→

Kerst of Midwinter.
t Is aal krek geliek.
Kerst wil n wit winter.
Petret: Anton Pieck.

Kerst deur de joaren
geft waarm n volle gloud.
Vrede bewoaren.→

Wat swoare luchten
duustere tieden
veuruutzicht is der nait

kinst nog lagen toch
om t vogelmannechie
dij in geude van dak
de laifde bedrift
mit t →

Ale doagen deur hest doe t drok
mor muikst monumenten van menuten vrij
om te heuren noar mien verhoal

dien ogen schrokken van de klok
d’wiesders vlogen→

Nooit laag ik nog zó haard,
nooit meer
zel k mie slapper lagen as dou ik kind was
mit d’aander kinder in de buurt

noa t speulen duurfdest mor zuneg
thuuskomen→

(DvhN 14-02-2020 – slachter rekent òf mit Konikpeerden)

Ze hebben mie goud te groazen –
k mos vervoaren
van Flevopolder noar Laauwerszee.
Of t niks→

Zai het mie nait bloots
veur de poelegrap en d’oardeghaid
op dizze onbestendege wereld zet –
schoof mie n bak op schoot
vol spruten:→

k Sloag mien ogen open
en k stap bèrre uut.
k Loat kroane lopen ,
breekboar as beschuut.
k Moak vrizze zin,
pak kraant van mat.
k Schenk kovvie in
en t →

Doe dust dien best
noar eer en gewaiten.
Van minsen swaart moaken
wilst nait waiten.
Laifde meldt zok
in zoveule kleuren.
t Leven is te kört
om laank

Vanoavend heurst d’raaitzanger nait.
n Zangeres zingt heur hoogste laid
van laifde in t windstille raait
as d’moane langsoam ondergaait.

Life – traauwe ogen
en n swaartglaanzende vacht.
Was ik in toentje aan t waark
huilst doe de wacht.

Eerst pauze! zeest doe
mit dien sprekende kop.→

Ik was n stille en gain schraiverd,
van bleueghaid weg wat kwiet.
Mor inains ruip zai: ‘Moi, laiverd!’
En sprong bie mie achter op fiets.

En wie reden→

Dylan – nou doe nog in dien bedje piest –
dragst noam al van n wereldfermoat – artiest.
Loat dien schittersteern aal in t ronde goan –
zodat e duust’re→

Ien mien winkeltje van t leven
blief ik verbiesterd eefkes stoan
woar is boateg saldo bleven
van mien jeugd, wat heb ik doan?

zörgloos sprong ik om→

Mien laive pop is n vraauw van snij
woar ik slim wild en woest mit vrij.
k Geef laifde mit vureg geweld
totdat zai langzoam veur mie smelt.

Deur minsen mit macht
worden ons wetten geven
mit aalderhaande regels
om noa te leven.
Over regeltjes kinst
laank klieren en mieren.
Most aaltied→

In t speulen waren wie
wilde springers,
want kinder binnen
ja voak uut d’kedde.

Veur opa
kwoaie ogen opzedde
zag opoe ons
al weer deur de vingers.

Moeke – vraauw van de netuur –
kaftde mien bouken van muloschoule
as mien vingers weer
te tiepelzinneg waren

zai ging mie veur
t veld→

Moeke, ie hebben van vrouger verteld.
Van ontraauw, verroad en oorlogsgeweld.
Vredesvechters hebben piene verlicht.
Vrij uut joen ogen stroalde→

‘Hest buksesmot,’ let Bob mie zain.
Mor Bob het mot mit elkenain.
Gaait ale mot in d’wereld vot,
wint vrede gelukkeg terraain.

(Veur Lieneke B.)

Laif blond mulowichtje uut mien klas –
dat k noa viefteg (51) joar die nog vergat –
den komst doe morzo weer op mien →

Men ropt en reert en raagt aalmor
en men zit mekoar aan t lief.
t Woord vrijhaid dat betaikent gain lor.
Of denk ik te naïef?
Is n minsenleven nog wel →

Gewone lu vonden heur
n grode kring –
omdat zai van heur stool
as de roaven.

Triesterghaid om heur dood
was nait slim groot.
Zai is in hail
klaaine kring

Ik wil per se begriepen
wat mien aigen kind bedoult

zee ze en haar t stoer mit mien gedicht
n verbeten trek op heur gezicht

k wos t nait mor bezörgde heur→

n Broen oapie van zaacht wolferwail
lag allenneg in n wotterplas –
keek van: troost doe mie of ik die?
Deurnat zat hai al in mien tas.

Doe – mien poliepje – mien poliepje.
Wast doe mor zo’n beschaaiden tiepje
dij stil groter gruit tussen t gewas.
Woarst nou zitst→

Mit n beste sputter op veur t stoplicht
verloor k de macht over t stuur
van mien ontemboare fietse.

Rechts herdochde de riege
bie Damkerke de doden→

Zai daanst mit fietse
aan d’haand
langs d’hege
noar d’overkaant,
stapt op,
zwaait mit n laag
goiendag
noar t roam
van heur bovenkoamer.

Tussen lemellen→

onder duuster draaigende
wolkenluchten vlaigen
stromen van onschuldegen
vuurbaang noar aal kaanten
om te vluchten in d’open aarms
van→

Vanmörgen vroug neem k weer
mien doagelkse spoitjes insuline.
k Bin der nait bie en dwoal òf
noar aal stakkers in Oekraïne.

Hier dut mien Pukkie
zien leste tukkie.

In treur bie t grafke
heur k nog zien blafke.

k Vroag mie
noa zoveulste mislukken
in mien 65 joaren
nait meer òf
woarom mie t aal overkomen mout.

k Ploag miezulf nait laanger
en bin mit t older worden→

Is hoog verlet van
d’alderbeste diplomoat.
Den goan Amerikoa
en Ruslaand op òfraais –
lieden ze aalbaaident nait
n spier gezichtsverlais.→

Zai ik die braiduut
lagen kin k mien geluk
nait op. Wordst doe
bliedeg om mie word ik
nog blieder van die.
Komst doe in opstaand
bin ik op dien haand
omreden→

Wies dij terugholdende jong
van zestien op foto
van vaarde klazze mulo ais aan
dij zok uutmuntend onzichtboar moakt
t ainege woar hai dat schouljoar→

Mit mien plestik droagtazze
boerenbroenboot’rammen vedde worst
goa ik kieken noar d’grode sloop
van de stoantribunes
stadion De Laangeleegte→

As k vrouger bie mien grootolden was
ging k ekkels zuiken in t hoge gras.
En alles wat ik thuus nait mog
kon bie opa en opoe toch.
Ik vloog in hemd deur →

Bewoog n noaktslakke in mien toen.
Baistje was op zuik noar zien huus.
Daip in de nacht was e pas thuus.
Mit bier vouerde ik hom doen.

Aaltied bleef hai stil en stom.
Men beschaauwde hom as dom.
Dou trok hai zien mond n moal lös.
Woorden sluigen in as n bom.

Stil, stil, stil.
Woar komt dij stilte vot.
t Is zotterdag
midden in de rozenmoand juni.
Zaacht en dreug weer.
n Ongewoonte is t
al d’haile dag
trekt→

k Wil aan d’raaize goan
mit traain noar naargens
mor aal weer
loat k mie t pad wiezen
en kom ik aargens

Traainkoartje in buutse verfrommeld
bin ik kwiet – ik heb hom verstommeld.
‘Blief mor hier vannacht,’ stelt zai gerust.
‘As doe mor gain roare dingen→

Hai trommelde
op kertonnen deuzen
hai trommelde
op lege blikken

Men zee: ‘Dat kind
is muzikoal’
Vanoavend trommelt hai
veur n volle

ine jonge telefoontjeloerder
lopt stil noast d’ aander
jonge telefoontjeloerder.

‘Kiek!’
‘Woar?’
‘Doar!’→

wie kwamen al weer
dichter noar mekoar tou
noadenken moakt muide
konsentreren mat of
t is de netuur
dij let zok nait dwingen
wie willen gain spiet→

(Oerstrenge winterploage 1)

Snijdunen worden hoger, hoger
en hoger. Wind snidt vilaainer
en aal vilaainer deur alles hèn.

Vlaigmesienen mit →

(Oerstrenge winterploage 2)

Mientje Mooimond mit n radiobericht
veur heur man Mannes:

Moi – laiverd –
bist van huus goan vanmörgen
mit n laange →

Laange, haide zummer
woar ik mie op verheug.
Dizze is d’alderhaitste
dij ik mie heug.
Mins en netuur binnen
uut nermoale doun.
As men humor het
den→

(Verpleeghuus Veenkade Veendam. pril 2019)

Mien rolstoule aan laange toavel
bie heur dij leerd haren
van geduld en van nait vroagen
om hulp zag →

t Levent is as n vlint zo haard.
Wie kieken duuster en swaart.
Dommeet verschient t veurjoarslicht.
Den ontspant ons hail gezicht.

vanoavend – of is t nacht –
mörgen – middag
wandel ik
mien haandje klemvaast
in dien knoeste
langs t onpaailboare wotter
van →

Wat dij aine kerel
zok in de kop zet het
krieg dat der in vredesnoam
mor ais weer uut mit mekoar

Ik heb n vriendin
gainaine moakt mie blieder
ik heb n vriendin
tot zo wied en nait wieder

Zo veul zucht noar meer
en noar overvloud
dat k te loat inzag
dat t mit minder mout

Mien ekskuus aan die
doe uutwoonde planeet
k goa vot leven
op hail →

Op t pad van toene,
maank de bloumen, planten
doe in dien groeterg, soeterg jurkje
ik mit smerege knijen
onder mien körde boksem

keken wie tegen
t →

Zai het morzo
ain vinger geven
mor nou is zai
heur haile haand kwiet.
n Haand is pas aangruid
noa laange tied.
Dit is n wieze les
veur heur leven.

Tegen drij uur
wil ze bie mie komen
en leren Grunneger woordjes
den is t nog licht
huiven gerdienen nait dicht

k nuim snoetje, stoetje,
puutje, tuutje,→

doe bist
woar ik nait bin
aaltied wast doe
in mien leven
zo was t gewoon
nou ik die goan
loaten mout
gaaist doe voaker
deur mien gedachten
is t weer net→

d’Eerste woorden
dij k vanmörgen
onder ogen krieg
bie n ekstroa staark
bakkie kovvie binnen:
onneudeg bloudvergaiten

ik schraab mien hazzens→

Fruitmuggies, steekmuggen en zulfs blinden
vlaigen deur mien open roam noar binnen.
Men is op vekaansie – ik kraab mie n bult.
Elk insekt kin mie →

As ze in traain zit
kieken minsen
en steuten mekoar aan.

As ze in n eetgelegenhaid eet
kieken minsen
en nemen aansteut.

As ze proat
proat ze tegen zokzulf→