Guster en vandoage as n vlinder
Guster zeest mie
dast meschien nog veur mie aan gaaist
haarst weer d’haile godgaanze dag
staarvensmuideg op d’baank legen
mor dat was guster
Vandoage zwaait dien vrije aarm
hemelhoog hosanna ast mie op mien zulftrapper
elektries in d’muide vlogst op dien geluksfietse
kreegst hom morzo kedo om aal dien oproem-
noawaark veur aine dij levensstried opgeven mos
Of het guster nooit bestoan
net as vandoage is guster
nait meer as n oogknip
van n vrijzinnege wappervlinder
in de nait te òfkieken aiweghaid