Wie zwaaiden nog
Op t pad van toene,
maank de bloumen, planten
doe in dien groeterg, soeterg jurkje
ik mit smerege knijen
onder mien körde boksem
keken wie tegen
t fèlle zunlicht
noar de zoemende vlaigmesiene
in de wolken
boven ons kop
zwaaiden wie en zwaaiden
zo as de tied
vlogen is
doe der al laank
nait meer bist