Onkloar
Zai ik die braiduut
lagen kin k mien geluk
nait op. Wordst doe
bliedeg om mie word ik
nog blieder van die.
Komst doe in opstaand
bin ik op dien haand
omreden doe kinst gain onrecht
verdroagen en wilst dat uutdroagen.
Toch leuf t of leuf t nait
wait ik dat k tegenover die
aaltied mor weer tekörtschait.
Alles zee ik wil k
veur die doun. Mor nooit
moak ik dij woorden woar.
n Machteloos mins blief k.
Onkloar!