Aaltied weer
Aaltied weer
kom ik ze tegen
laive vrunden
van weleer
Aaltied weer
goa ik ze missen
aal dij vrunden
van weleer
Aaltied weer
goa ik din dinken
zai ik →
Geboren op: Hogezaand, 25 meert 1934
Schrift veur: Dideldom en Kreuze
“k Bin as Hillechien (Hillie) Tuizenga geboren op t
Hogezaand in n aarbaidersgezin. As baby was k al
zaik deur n medische misser en k zol dat wellicht
nait overleven. Da’s wel gebeurd, mor doardeur
was mien haile leven nait gezond. Mor k haar ze n
staarke wil en deurzetten kon k ook. De legere
schoul is deur mien zaik wezen nait zo schier
west. k Begon al vroug mit schrieven. in mien vol-
wassener joaren was Toon Hermans mien grode
veurbeeld en stimulans. Mit mien schrieverij dee k
wieder nait veul, tot ik in de joaren ’90 begon mit t
oetgeven in aigen beheer. Doarmit heb k onder-
tussen dattien bouken oetgeven, woarvan de zeu-
vende in t Grunnegs was: ‘De Toal van Mien Moe-
ke’. In 2011 is doarvan de 3e druk verschenen. In
de Grunneger Schriefwedstried heb k n poar keer
n pries wonnen. Ook op mien 82e goa k nog aal
deur mit schrieven. Ik traauwde in de viefteger
joaren en kreeg twij kiender. Mien pseudoniem Jil
Wildenga is n soamentrekken van mien traauwno-
am Wildeveld en mien wichternoam Tuizenga. k
Schrief over de dingen van t leven, dat veul te ver-
tellen het.”
Bouken:
9 bouken in de rieg ‘Levensfase’ (aigen be-
heer):
Mijn eerste pannekoeken
De Levenswip
Momenten
Geloof, Hoop en Liefde
Relaties 1 en 2
De Toal van Mien Moeke (2e druk en herdruk,
2011)
Sprookjes?!
Ode aan Toon
Golven der Levenszee
Het leven is een wonder
Zoektocht naar Samen
Geloven in gedachten en gedichten
Priezen:
1e pries Grunneger schriefwedstried 2002
Aaltied weer
kom ik ze tegen
laive vrunden
van weleer
Aaltied weer
goa ik ze missen
aal dij vrunden
van weleer
Aaltied weer
goa ik din dinken
zai ik →
Luustern noar d’aander
Is n groot tegoud
Mor die zulf vergeten
Doe voak schraien moust
Zuik dien aigen krachten
Loat de aander nait versmachten→
As ik in t duuster van de nacht
Denk aan de moan zien pracht
Din kin ik zingen van aal dat gold
Al is t soms ook gloepends kold
As ik in t duuster van de dag→
Ik ging in de vrouge mörgen
Deur de koale netuur
Olle Moeke Eerde leek as sturven
t Kolle licht van de moan bescheen heur wit
gezicht
Mien vouten vuilden→
Wat t leven bringt
Wat t leven geft
Hai vragt het soms weerom
Wat t haarte zingt
Wat t haarte bringt
t Gait veubie in n zucht
t Geft mie levensbesef
Wie kinnen van alles beleven in ons Grunningerlaand, lu. t Schierste woord is boerenverstaand, heb k heurd. Zulf docht ik aaltied dat t n scheldwoord→
De tied
glidt
deur mien handen
in gelieke stap mit t leven
De tied
dij, as t leven
nooit stilstaait
mor deurgaait
Voak laangs
onbegrepen wegen
De tied→
In n groot bos stonnen twij bomen. Heur takken roakten n kander. Zai wollen zo groag dichter bie n kander kommen, mor dat was nait meugelk.
De aine →
Jan kwam loat thuus dizze oavond. Normoal kwam dat nait veur.
Noa tienen thuus? Dat dee e nait. Dizze oavond wazze zien goaie gewoontes vergeten.→
Doodmuide vuil Ankie op baank. t Was nog mor haalf tiene en nou al zo muide, dat was toch nait normoal. “Wat heb ik nou aalmoal doan?”,→
t Licht van d’ondergoande zunne kleurde de stille koamer. Gerda keek noar de pluusters dij in t licht zweefden. d’Ain noa d’aander→
As je van mìnsen hollen
Zo as der sums mìnsen binnen
Kin je biezundere dingen ontdekken en
Zain dat mìnselek dinken zunder ende is
Mor, je kinnen ook→
Woater
gaait der
over mien lief
Verdwient
soam
met uutpaarste
wanhoop
in d’òfgrond
Zodat ik
kin blieven
Hopen
Omtoald uut Levenfase 3. Momenten.
Elke dag
Vannijs begunnen
Mit plezaaier
Of verdrait
Elke dag vannijs
Is t nait mit mie
Din wel mit die
Elke dag
Vannijs
Wie beleven t wonder van elke dag
Zunder dat we der wait van hebben
Wie leven, stellen aaisen, worden leefd
Waiten nait wat leven echt is;
n Aanriegen→
k Haar zo’n pien
En k was zo muid
Bin k meschain
Aan t leste beetje tou
Ales was graauw
Ales was leeg
t Was doagelks
n Groot ach en wee
Ales droagen→
Mien fotobouk
ik kiek in die
en zai gelaifden
older worden
Mien fotobouk
Ik kiek in die
en zai gelaifden
dij der nait meer binnen
Fotobouk
ik kiek in→
Gedachten
Ze kommen en goan
As n kwoade, broezende zee
As n stil meer
Verscholen in t gruin
As n bulderend onweer
Zwaarde poulen
Van duustere ellènde→
Geleuf dragt ons deur t leven
Schenkt ons kracht bie t goan
Loat n mins hoopvol verwachten
Geft rust in ons bestoan
Hoop is de troost van t haarte
n Fundament→
k Luip deur de wind
Haarfst in mien ogen
Miggelregen op mien gezicht
Kold en graauw
Overaal
Mor onder de golden boom
Scheen zunne
Tot op de grond
Zien→
Mien kinder gingen der op schoule
Ze haren der vreugd en verdrait
Ze muiken der roezie en vrundschop
t Was der veur heur n feest
‘Het Arendsnest’→
Hinderk ging deur de snapdeure van de flat en dou deur zien aigen veurdeure. Hai kwam in de koamer en alles was uut en dood. Met zien leste krachten →
Ik docht dat ik t leven dwingen kon
Mor t leven gaait zien aigen gaang
Ik docht dat ik t leven dwingen kon
Moar k maark dat t nait zo is
Dat moakt mie soms→
In t leven
en in t staarven
is alles liek
in t donker
en in t licht
is alles liek
doe en ik
ik en doe
soam en
allinneg
toch in ainhaid
toch in vree
ver vot of→
Hebben joe dat ook wel ais lu, dat je nait waiten wat links of rechts is?
Soms kin je zo op de kop kriegen dat je nait waiten van oost of west, loat stoan→
Boeten is het graauw en donker
Bomen in heur wintertooi
Boeten is het kil en koal
Optrokken scholders in mien jazze
Buurvraauw het gedienen nog dicht→
k Zol t nait waiten
Of k vandoag of morgen
Nog bie die kom
k Zol t nait waiten
Of ik vandoag of morgen
Nog van die heur
Wat k wel wait
Is dat elke dag
Mit aigen→
In n wereld vol van laifde
Stroalt de ster van Bethlehem
Ondanks alles wat ooit graifde
Klinkt veur altied Zien stem
Laifde en licht veur ale mènsen→
Moeke wilst mie wel vergeven
As ik die verdrait doan heb
As ik nait aaltied de vreugde
Van dien levensdoagen bin
Mogst doe mie meschain ais sloagen→
Voader is soldoat en komt mit verlof thoes. Moeke zat bie toavel te naaien en klein Henkie zat op de vlouer met de blokken te speulen.
Hij haar zo zien→
Geessie en Hinderk zitten te kovviedrinken. Geessie kikt noar boeten en Hinderk zit mit kop in de kraande. Geessie zucht ais. Ze loat heur gedachten→
Wat in t leven nait aans kin
Wat in t leven nait aans is
Wat in minsen zo is as t is
Dat moakt leven
Ales
Wat wie mitmoaken
In t leven
t Liekt zo belaangriek
Dat is t ook
Mor?
t Belaangriekst is
Dat wie Leven
Mien eerste verhoal in t Grunnegers lu, huil laank leden beurd. t Was in tied dat n bepoalde boetenlaander docht dat hai ons boas was. Wie waiten aalmoal→
As ik in t duuster van de nacht
Denk aan de moan zien pracht
Din kin ik zingen van aal dat gold
Al is t soms ook gloepends kold
As ik in t duuster van de dag→
As k noar boeten kiek, minsen, noar t leven in de netuur, verwonder ik mie aaltied weer over de ainhaid, t soamwaarken van t leven in de netuur. De zun→
Ik von in mien kaast
in ain van de loatjes
brillen
Toverden de wereld
vol ploatjes
Ain zette ik op
mien verdrait was veurbie
Ik pakte n ander
De zun scheen→
t Is toch wat
In dit gat
Elk dut stil
Wat e wil
Duusternis
Komt op eerd
Onverveerd
Minsen in nood
Minsen dood
Overaal
Groot vervaal
Minsen kom terug→
Minsen binnen as trechters
Der komt veul in
Der lopt waaineg deur
Woardeur trechters overstromen
En minsen mekoar bevoelen
Keer dij trechter om→
t Leven bestaait uut momenten
Momenten dij kommen en goan
Momenten mit vreugde en verlaangen
Momenten dij je laiver loaten goan
Momenten dij je →
Ik heb n vrund
Hai is mien haail en touverloat
Van smörgens vroug
Tot soavends loat
Aaltied is e mie noabie
k Huif mien haand mor uut te steken
Ik pak →
Kin ik nog ain keer mit die proaten
Kin ik nog ain keer bie die wezen
Doe huifst toch niks om mie te loaten
Moar in mien haart zit n lichte wee
k Heb die in→
Minsen binnen laifdevol
Minsen binnen kwoaddouners
Minsen binnen vrundelek
Oneerlek of gemain
Mor ik kiek ter achter
Achter wat minsen zain loaten→
Aargens, hier hail ver vot en toch dichtbie, ston n grote boerenploatse. Op dij stee woonden veul minsen. Ain van dij minsen was Kees, t zeuntje van→
As ik noar n vogel kiek
Vuil ik mie ontzettend riek
Hai huift nait dinken
Wat mout ik doun, drinken
Wat zel n aander van mie dinken
Wat gaait n aander →
In t wotter van de nacht
Bie t licht van d volle moan
Ligt n donkere stille vracht
Gainain wait het woar vandoan
Stil en zaachkes ligt het doar
Stillechies→
In t wotter van de nacht
Bie t licht van d’volle moan
Ligt n donkere stille vracht
Gainain wait t woar vandoan
Stil en zaachkes ligt t doar
Stillechies→
Terwiel dat ik miemer over de doageliekse dingen van t leven, speul ik wel ais n spellegie Patience. Elk van joe het dat denk ik wel ais doan. Op zien→
Leven dou je nait allinneg
Mor mit minsen om joe tou
Astoe ze gaaist hoaten
Vuils t die allineg loaten
Steek dien haand uut, vroag om hulp
Kroep nooit→
Zo mor wat woorden
bie n kander
Op n oardege menaaier
Zomor wat speulen
Speulen met woorden
d’Aine vindt t mooi
d’Aander nait
Zo mor →
Wie binnen al meer as zesteg joar soam
Soam dailden we laif en laid
Je kin t hoast nait benoamen
Deur de krises bin ik nou allaint
Zai hebben t soam besloten→
n Mins is as
n groot meer
Je zain allint
de oppervlakte
As de zun
schient kin je
soms in
t daibe kieken
Bie hoelende störm
komt noar boven
wat in t daibe
Wie kinnen pas
mit recht gelukkeg leven
as wie op zuik goan
noar de soamenhang
van dingen
zunder te schoppen
tegen dat wat ons
van mekoar verwiedert
dij dag
scheen zun tot de avondwolken
heur verdonkerden
En de nacht
heur met zien
sluiers bedekte
Dij naacht
scheen moan
tot de vrouge
morgen kwam→
Wie strieden ons stried
Hebben doaraan ons haanden vol
Wie perbaaiern mekoar te helpen
Mor t gaait voak vekeerd
Elk stridt zien aigen stried
Elk →
Dij zotterdagoavend was t zowied. Laank haar t duurd, mor endelk haar ze heur eerste klaainkind in heur aarms. Ze haar zo laank twieveld of t ooit →
Hai wui geboren op n mooie zummermörgen. De daauwdruppels lagen op de bloaden. n Zunnestroal roakte n druppel. Doarbinnen dij druppel gebeurde→
Ze was nog mor n hail leutje wichie
En haar al zo veul verdrait
Pabbe haar heur weer ais verhauwen
En moeke haar al weer zo schrait
Ze was nog mor n hail→
Spreken doun we allemoal
Elk sprekt zien eigen toal
Voak verstoan wie mekoar nait
Dat dut soms veul verdrait
God gaf ons de toal der laifde
Zulfs as→
Lest luip ik over stroat
Zong in miezulf n laidje
In zo’n kennelijke stoat
In mien aigen levensklaidje
k Zag de zun ondaanks de regen
k Zag de→
As ik aan vekaansie denk, komt ter n hail specioal, nait te beschrieven gevuil bie mie boven.
Ik denk aan wiede veerten onder strakke blaauwe luchten,→
Wie sloeten de kolle wereld boeten
En geven mekoar n haand
Goan vannijs t verbond weer sloeten
Smeden vannijs soam de baand
t Duuster achter de gerdienen→
As ik in t haart van dij bloumkes kiek
Din vuil ik mie zo riek
As ik in t haart van kinder kiek
Din vuil ik mie zo riek
As ik in t haart van die kiek
Din vuil →
t Was kòld dij morgen dou Gerda veur de letste keer noar heur waark ging. De kòlde oostwind snee in heur gezicht en brocht de troanen in heur ogen. Was→
Wasgoud aan de liene
Zunnechie op dak
Rimmetiek geft minder piene
Alles gait met meer gemak
Widde kopkes boven de grond
Vreugde klaanken, kinderstemmen→
Dou mie dat nait aan
Elk kin doun en loaten wat e wil
Ik daans as n vroleke vogel in t wit
Dij zuch verheugt, dij daanst mit mie mit
Dij zuch steurt, dij →
k Zol nog zo veul willen doun
Mor ik dou niks
Der is nog zoveul te doun
Mor ik dou niks
Woarom is der veul te doun
Woarom dou ik niks
Woarom, woarom, woarom→
Veur t nije joar veul zegen
Dat kom je overaal tegen
Mor ik zeg joe veur t haile leven
Dat t leven joe alles mag geven
Wasgoud aan de liene
Zunnechie op dak
Rimmetiek geft minder piene
Alles gaait mit meer gemak
Witte koppies boven de grond
Vreugdeklaanken, kinderstemmen→
Heurst doe dij vogel
Heurst doe hom zingen
Van vreugde, van der wezen
Van bliede dingen
Heurst doe dij vogel
Zugst hom verschienen
Heurst doe dij →
n Winterdag, n winterdag
Dat dovve, grieze graauwe
Bie wintergraauwe luchten
Goan vogels soam vluchten
Noar plekken mit zun
Ik wol dat ik t graauwe→
De mörgen ging zo snel veurbie
De middag was zo laank
De oavend was kloar
De naacht was zo baang
De zun verdween zo vlug dij dag
De moan zien kolle licht→
Soms heb ik n beetje wènst van mien kinder
Mor ik wait, ze binnen der nait
Toch zol ik heur vertellen willen
Hou riek ik mit heur bin
Soms heb ik n beetje→
Ik zat in de toene allinneg te drinken
En kon op den duur nait meer dinken
Ik keek noar de schuur
En docht aan de staal
Woar alles begon en k vuilde me maal→
Der binnen zoveule vroagen
Vroagen in joen haart
Vroagen dij wonden sloagen
n Vroag dij je verwaart
Der binnen zoveul vroagen
n Antwoord vinden →
Vrouger is al laank veurbie
Vrouger was van die en mie
Vrouger, dat was ainmoal
Vrouger hebben wie aalmoal
Vandoag is alles aans
Vandoag veur die →
In dizze doagen van advent
Doagen van blied verwachten
Kinnen vrunden dij je kent
Pien en leed verzachten
Mensen vin je overaal
Vrunden mout je zuiken→
Der waren ains drij waskniepers, dij mit mekoar op n boerenhek zaten. t Was n prachtege dag, de zun luit vergees heur waarme stroalen over t prachtege→
Dij drij waskniepers zitten nog aal op t boerenhek in dij gruine waaide en zie keuveln en kreveln
over wat ze zain. Ze verwondern zuk over alles, de→
Wat mout ik toch mit die
wat kin ik veur die doun
woarom holst van mie
wat kinst doe veur mie doun
t Leven vragt doaglieks wat
Mit die en mie op pad
Mor wat→
Wat doun wie aal doagen
Wat hebben wie te vroagen
Wat hebben wie te zeggen
Wat mout ik weerleggen
In dag en in nacht
In vrougte en loate
In aal dei doagen→
Wat ook de toukomst bringt
ik goa deur t leeven mit n lach
Al komt sums ook ain troan
dai lach weer veul vermag
Al goa ik ook deur t leeven
mit lach en troan→
Zaik wezen
Nait meer laaiden geven
Overgeven
Aan d’aander
Dij veur die zörgt en zegt:
‘Nou most rusteg liggen blieven
Ik zel alles wel doun’→
Veur mien verjoardag heb ik n keer wat bedocht wat nait zo gebrukelk is. Normoal vier je joen verjoardag mit aal dij je groag bie joe hebben. Voak is→
As ik boeten noar de zun kiek
En ik vuil de pien van t leven
Kin ik ook de vreugde vuilen
Aan n minsenkind soms geven
Bie t leven heurt de zunneschien
Want→