Wolfjederij in t Noabershoes
Stap veur stap krabbelde zanger-laidjesschriever Jan Henk de Groot oet t mentoale dal woarin hai n dik joar leden zat. De tied van bezinnen over zien gezondhaid en de zin van t leven het hom goud doan. Hai is der hail staark deurhìn kommen. Gelukkeg ligt dij zwoare tied alweer n haile zet achter hom en raaist hai sinds oktober van t veureg joar de noordelke pervinzies rond mit zien theatertoer De wolf is trug.
Zotterdag 29 feberwoarie 2020 ston De Groot mit zien programmoa in t Noabershoes in Veelerveen, woar de beheerders oardeg heur best doan haren om de zoal mit lekkere zitmeubels in te richten en al bie veurboat veur n hail gezellege hoeskoamersfeer te zörgen. t Was dìn ook hail begriepelk dat De Groot zok al veurdat hai begon hailemoal thoes vuilde. De sikkom honderd lu in de zoal gingen der ains goud veur zitten en haren der net as hom veul zin aan. Al bie t eerste laid konden zai t nait loaten zachtjes mit te zingen. Mit de pebliekspartisipoatsie zat t dus wel goud. Tussen de laidjes deur was hai hail nijsgiereg en luusterde ook aandachteg noar zien pebliek. Hai bleef roemschoots de gelegenhaid baiden lekker mit te zingen en gezelleg soam in n vuurtje te kieken. Der waren schiere verhoalen, sums serieus, sums dreumerg, moar ook dichtbie. Der wuiren laidjes speuld van t gelieknoamege spaigelploatje, moar zien klassiekers kwamen vanzulf ook aan bod en der was plek veur nije laidjes.
Zuiktocht noar geluk
Deur aal dat noadenkjederij dat t aans mos het De Groot n enorme bron van inspiroatsie vonden. Tiedens zien haardloopjederij en zien zuiktocht noar geluk kwamen biezundere herinnerns aan vrouger tieden, olle laifdes, de laifde veur zien femilie en grappege veurvalen noar boven. Ze kwamen allemoal veurbie in zien aanmekoarproatjederij, moar ook in zien staarke laidteksten. Dat moakt hom n goie zingende verteller. Sums is t schierder dat je herinnerns wat aans omschrieven, zo as in t laidje woarin hai wol dat hai Robert Smith was. t Klinkt ja veul laiver om te zingen dat hai mit n veurmoaleg ploatsgenootje daip in a forest verdwoalen wol. t Staait hom doarnoast te priezen dat hai zo laifdevol zien femilie bezingt en dat hai schiere woorden het veur zien kammeroad Bonney, de tröts van Westerdaipsterdale, en dat hai doarnoast mit tröts sprekt over aandere Grunneger streektoalartiesten, dij geweldeg heur best doun in de streektoalpop.
Verrieken veur de streektoal
De Groot vertelde wieder over de dingen dij de òfgelopen moanden op zien pad kommen binnen. Zo haar hai gain goie ervoaren mit de cd-(òf)perserij, woardeur t nait lukte t spaigelploatje bie de presentoatsie bie Evelyntje aal in hoes te hebben. Netuurlek kon t nait oetblieven dat ook de twijsterrenrecensie van d’Ancona veurbiekwam. Doarnoast vertelde hai tröts over de landelke aandacht dij hai kreeg, deurdat hai nuigd wuir in De Taalstaat, t literaire radioprogrammoa van Frits Spits. Dij vertelde hom dat hai zien leste spaigelploatje ongeleufelk goud vindt. Doar is gain woord van logen, want de laidjes binnen n geweldege verrieken veur de Grunneger streektoal. En dat is veuraal deurdat hai der in sloagt herkenboare situoatsies dichterlek in zien laidjes te verwaarken en deurdat zien schriefvoardegheden aal staarker worden en hai in zien teksten aal meer beeldende toal broekt. Zien toalgebruuk sprekt aan (denk aan nije oetvindens as make-upjederij of snapchatjen), nuigd tot stiltes en let roemte der over noa te denken.
Waarme balloades en noppen op de hoed
De zenen gierden hom in Veelerveen gelukkeg nait deur zien lief. Hai haar enkeld wat last van verkoldentjederij, moar dat deerde hom nait, deurdat elke noot weer roak en zuver was. Ook de laange oethoalen waren aangenoam om noar te luustern.
De Groot traktaaierde t pebliek op poppy laidjes en rockachtege riedeltjes. Hai wisselde dat hail nuver mit mekoar òf: dìn weer achter de pioano, din weer op gitaar. Ook de ukelele en d’elektrische gitaar kwamen der aan te pas. Op zien staarkst was hai in zien waarm aanvuilende balloades. Laidjes as Satelliet, woarin hai letterlek op de vlucht gaait, en Welterusten, n indrokwekkend laid over de stoere Vrais (Bonney Brattinga) dij sikkom elke veurstellen mit hom mitraaist, zörgen veur noppen op de hoed. Dat moakt De Groot n riek man. Wat hai t pebliek geft, krigt hai weer trug. Van zien teksten klinkt elk woord geleufwoardeg en wat boetendes opvalt is dat hai elk woord zo zuver oetsprekt dat gainain twievelt over wat hai zingt.
De wolf is trug is n aangenoam oavendje oet. Dat begunt aal veur de veurstellen en schaait pas oet laank noadat de lèste noot speuld is. De Groot nemt roem de tied om mit elk dij dat wil n proatje te moaken. De mainste veurstellens binnen speuld. De toer luip aiglieks op zien ìnde, moar de coronacrisis gooide rout in t eten. t Is nog nait dudelk wenneer de leste veurstèllens inhoald worden. Gelukkeg binnen der meugelkheden genog om de laidjes van De Groot te blieven heuren. Mit de neudege regelmoat binnen zien verskes veur RTV Noord. En om mit De Groot te spreken: ‘Der binnen nog Spotify en YouTube.’ Der stoan hail wat filmkes op YouTube en ook op Spotify binnen aal zien spaigelploatjes te beluustern. En vanzulf binnen dij ook nog gewoon te bestèllen. Vernuver joe der mit!
