Stropdazze in ondergrondse

Altied al heb ik een gruwelieke hekel om onderweg bie hoge nood aargens goan stoan te pissen. ‘t Is zelfs zo aarg dat ik nait pissen kin as der ain in de buurt stat. Dat haar ik al dou ik veur keuring mos, bie veurbeeld militaire dainst of veur n naie boas.
“Even in potje plassen meneer”.
Konnen ze wel vergeten man. Vaalse schoamte?

Mor soms wast zo aarg dat ‘k nait meer ophollen kon, en as de nood op zien hoogst is. Dan mot het wel es.
Zal je zain dat der dan wat gebeurt, lees mor. Speult zug of in begun zesteger joaren.

Ik heb altied al n stropdazze droagen, der zunder vuil ik mie hoast noakt.
Mien olste breuer het mie leren strupen.
In dij tied as opschoten jongens moakten wie altied rondjes, Grode Maarkt, Oosterstroade, Carolieweg en Herestroat, en mor kieken of der wichter waren dij kontakt zogten.
Ain keer, mos ik heul neudeg pissen, ik noar de ondergrondse op Grode Maarkt.
Toundertied zat der n doame achtern schoefroampie de boudel in de goaten te hollen.
Ik ging noar de pisbak, dee mien rits open en door ston ik te woatern.
Toun ‘k kloar was burg ik t spul weer op, dee rits omhoog, mor toun was t mis.

Puntje van dunne ende van mien stropdazze zat tussen ritsloeting.
Ik mor vörken om dat weer lös te kriegen.
Wat een gehannes, hai wol nait verder dicht mor ook nait meer open.
Ging aal verder veurover stoan en mor roppen en scheuren. Kreeg ter benauwd van. Het zwait luip mie tegen rugge omhoog.
Klopt opains dij mevrouw tegen t roampie an: “Meneer, gaat het een beetje?”
Ik zeg “nee heulemoal nait.” En bleef proberen.
“Meneer as u nu niet ophoud zet ik u eruit.”
Wat een roar mens, zit ik te zwaiten om dij rits dicht te kriegen, wil dat mens mie der oetzetten.

Kreeg t nait veurelkoar en ben der noodgedwongen met de handen veur t kruus oet vlucht. Mot je noagoan as k dat nait doan haar zag elk dat stukkie stropdazze wat der boeten stak. n Aander kon der wel wat achter denken ja.

Rötstropdazze.