Ruumtelk inzicht
Op n apaart veldje stoan de campers stoef tegen mekoar aan, elk aan zien aigen stroompoal. As n sege aan de stik. Gelukkeg bennen de luifels aalmoal aan dezulfde kaante oetklapt zodat men nog n beetje privacy het.
Ze haren mekoar al gaauwachteg vonden op dat veldje van dij drokke camping. Vief stel Grunnegers, al wat griezende echtpoaren, waren noa t eten in de vrouge oavend bie mekoar kropen en noa wat sleperij mit stoulen en toavels namen ze eerst mor es n kop kovvie.
De proaterij ging vanzulf over de vekaanzie in t algemain en over de campers in t biezunder. Veural de mannen snaarden over heur aigen camper, dij toch wel zo mooi en biezunder was. En t was hail touvalleg zo, dat ze ale vief heur camper kocht haren in coronatied. Elk wol dou ja n camper. Lekker vaaileg op vekaanzie. Aalmoal haren ze wel n buurman, n zwoager of n bekende dij zo wies was mit zien camper, mit de vrijhaid om te doun wat je mor wilden. De haile wereld was van joe! Dat wollen onze vekaanziegangers ook wel. Dou waren ze wel aibels duur, mor t was singelier; ze haren toch wel ale vief n schier handeltje doan. Noadat dat zo’n beetje òfrond was, gingen de vraauwlu lös mit hou mooi ze t wel nait inricht haren, heur aigen hoeske op wielen.
Proaten over geld doun Grunnegers geern. t Bleek dat ze aalmoal wozzen dat de priezen noa corona slim dele goan waren. As je hom nou verkopen zollen, mozzen ze der hail wat op tou leggen. Nait dat ze hom kwiet wollen, goud begriepen, dat zeker nait. t Genot om te goan en stoan woar en wenneer je dat mor willen, is faitlieks ja onbetoalboar. En ze bekeken t veldje, wit oetsloagen van de campers, nog es goud.
n Camper kopen is ain ding, vonden ze, mor alles aan de loop holden, was ook wel n ìnde zunder ìnde. t Stallen, verzekeren, onderhold, brandstof en nait te vergeten wat je op n camping betoalen mozzen. En din de belasten! Dij wordt aal hoger. Dammeet mout je zo drijdoezend eurie betoalen!
t Was ja hoast nait meer te besjausteren van n normoal pensionoado-tractement zee aine dij oet Sodom kwam. Ze begrepen hom mor al te goud. Ie mouten wat overhebben veur de vrijhaid en de stilte van t camperleven.
In de camper noast heur heurden ze dat de koelkaastdeure opentrokken wur. Doar haren ze ook wel sloek op en de Sodommer gaf aine weg. Dij poar siezen konden der nog wel òf, of nait din!
Nou de sìnterij òfdounde behandeld was, begon der aine over, dat t toch wel slim drok worden was mit zoveul campers. In t begun konden ze s oavends noar zo’n specioale camperploats rieden en din was der aaltied n stee vrij om te stoan; plek zat. Mor as je dat nou wollen, mos je toch wel veur twij uur aankommen, aans was t al zo vol as n potje mit peren. Hier was t ook wel drok, mor ze haren van te veuren besproken, din kon joe der niks gebeuren. Je mozzen din wel veur n poar doagen reserveren en t laifst roem in t veuren. Veur ain dag was te min, din wollen ze joe nait hebben en op roakeldais aankomen kon ja nait meer.
Mor gainaine haar spiet van d’aanschaf van de camper, zeden ze. Bist gek! Je bennen compleet aigen boas, dat was toch wel t belangriekste. Goud, as j’ainmoal op joen steetje stonden was t nait zo makkelk om gaauw even weg te rieden veur n poar bosschoppen ofzo. Luifel òfbreken, alles binnenin oprumen en d’haile camping keek joe ja voel aan as je mit joen diesel stoef veur d’aander luifels langs reden, mor dat was ook ja mor even. Oh joa, ook as je weerom kwammen vanzulf. Geft niks, heurt der bie! Ook t parkeren in n stad woar je meschien wel es hìn wollen was n beetje stoer, n perkeergarage pazen ze ja nait in. Dat betaikende kilometers lopen veurdat je in t centrum waren. Mor lopen is gezond, doar waren ze t wel over ains. Krieg je ook nog n beetje bewegen.
Zo waren ze wat wieder aan t teuten over dat t ondanks n poar klaine noadailtjes, toch wel hail schier was dat d’haile wereld aan joen vouten lag mit n camper, dou ze in t twijduuster op t grote, roeme veld tegenover heur twij fietsers zagen dij hailmoal aan d’overkaande van t veld aanbeland, onder de bomen heur tentje opzetten. Gain stroomaansloetens doar, dus ze haren d’haile kaampe veur zokzulf. In tien menuten stond t spul kloar mit twij klapstoultjes, t schienvat op t toaveltje en n glaske van t ain of t aander der bie. Zai mit n boukje en hai stak de brand in zien piepke.
De proaterij stoekde en t vuil haildaal stil terwiel dat ze aalmoal keken noar dat stel veur heur simpele tentje aan d’overkaande van dat grote veld. n Stilte dij nog laank duurde.

