Mien idool
Dastoe mie nait stoan zugst
dat moakt mie niks uut.
t Geft niks as de laifde van ain kaante komt.
Zo is t aaltied bie ons west.
Ik kin nait veur die votlopen.
t Geluud van dien stem is alles veur mie.
Doe staaist doar en dust woar dast goud in bist.
Zunder schoamte, zunder angst, zunder schroom.
Doe dust wast doun most.
De wereld wacht op die.
Aigenliek is alles stoer aan die
en ook is alles aans aan die.
Vanòf t eerste moment dat ik die zag vuil ik mie ook aans.
Ik heb mien weg ook vonden
om langs dizze route te goan.
t Ainegste wat ik doun mot is die volgen om nait te verdwoalen.
Openst deuren veur mie
noar n aandere wereld woar mensen wonen
dij dingen duren, dij talent hebben
en dij dat ook gewoon zain loaten.
t Vuilt te gek om dat te duren.
Doe hest mien haart openzet.
Astoe laagst, din laag ik mit die mit.
Doe gefst mie de sjars om deur te goan.
Doe gefst mie de ruumte om te gruien.
Doe gefst mie lucht zodat ik oamen kin.
Doe lichtst mie bie zodat ik zain kin.
En doar bin ik die dankboar veur.
Dastoe mie nait stoan zugst
dat moakt mie niks uut.
Doe bist mien idool.
En ast ooit weggaaist, din goa ik mit die mit.
