Kunst of kitsch

Nou mout k joe wat vertellen lu, wat of k aiglieks laiver nait dou.
Mor ie hebben vanzulf recht op de woarhaid. En doar komt ook nog bie, dat Zwoantje, mien laive vraauw, vindt dat k joe dit nait ontholden mag.
En wat dou je din as man en hoeskerel? Juust, mit t wotter veur de dokter.

Zwoantje en ik, wie waren veurege week op stap. Wie waren hail in Zaltbommel, doar in t laand van Flipje en din bedoul k nait ons hond, mor dat sjemkereltje, wait je wel?
Wat wie doar deden? Wie waren bie de opnoames van “Tussen kunst en kitsch.” Doar mos Zwoantje hìn en ik mos mit.

De aanlaaiden was der al n zetje. Lest n moal, dou was dat pergram der ja op en dou haren ze n echte Rembrandt vonden op zolder, weerde zo om en noabie n schiere 35.000 euro.
De mensen dij dat ding op zolder vonden, dij haren der aal gain aarg in had. Bie touval was e bie t oprumen op batterij komen en dou haren ze n hail klaain haandtaikentje in de houk zain, wat wel es Rembrandt wezen kon. En verdold, t was ook nog zo.

Dou dij oetzenden oflopen was, dou waren wie der recht even stil van. Dou zee Zwoantje: “Ik leuf, dat wie ook nog n schilderijtje of meer zo’n soort taikentje op zolder hebben, waist ja wel ja, van taante Lupke.”
Nou lu, t mog mie nait heugen. Zwoantje heur taante Lupke was al n joar of wat leden oet tied komen. Zij was traauwd west mit Roulf-oomke en dij was n zeun van Graddus Tammengoa, dij vrouger bie de Bunersluus aan laandskaante woond het noast Norder dij doar doudestied n vouermantjederij haar. Dij Norder haar n wicht van boer Sterenbörg traauwd aan d’aander kaant van Onstwedde vot en dij zat nogal dik in de sinten, zodounde. Meschien he’ je ze nog wel kend.

Nou en van dizze taante Lupke haren wie n poar grote deuzen mit ol rommel kregen.
Nou wos k hail nait wat of doar in zat, mor Zwoantje schienboar wel. As n tieger lu, schoot ze de zolder op en kwam even loater weerom mit n henneg taikentje, zo groot as n fersounlek etensbord, mor din nait rond vanzulf.

“Dij liekt wel wat op dat ding van 35.000 euri,” ruip Zwoantje, haildaal oet de kette.
“Nou dat ducht mie nait hur, op gain stukken noa.”
“Oh nee, oh nee? Kiek din es noar dij haandtaiken din?” reerde ze.
Nou ston doar wel n krabbeltje onder, mor ik kon der niks van moaken. t Was ook zo klaain.
Mor Zwoantje ston al op kop in de kommodeloa en kwam der weer aanzetten mit n vergrootglas.

Wie kieken. Dat wil zeggen: eerst Zwoantje vief menuten, dou ik tien tellen en doarnoa reet ze mie t ding weer tou d handen oet.
“Ik zeg die t, Rembrandt staait doar op, mit nog wat ter onder, zel wel Van Rijn wezen, zo haitte dij man ja van achtern.”
Ik leufde der niks van lu, ik bin ook n beetje nuchterder in dat soort dingen. Zwoantje moakt zok doar veul drokker om, mor ja, dij is ook ja veul gekker op geld. Kin ze niks aan doun, geft niks.

Mor eerlek woar, dou k soavends nog es goud keek, dou mos k bekennen, dat t der wel n beetje op leek. Nou, n beetje… dij eerste R, doar wol k wel op zweren. En ik mos eerlek tougeven: ik kon mie gain aander schilder veur de geest hoalen, dij ook mit n R begon.
De eerste nacht hebben wie nait sloapen. k Wol wel hur, mor Zwoantje revelde aal mor deur. Pas de twijde dag wör t weer n beetje rusteger.

Nou joa, ie begriepen wel lu, dou de volgende opnoame van “Tussen kunst en kitsch” was, mozzen en zollen wie der hìn. Wie waren der al veur dag en daauw. Zwoantje was baange, dat ze eerst wel n Rembrandt van n aander ontdekken konden en din zollen ze meschien wel tegen ons zeggen, dat t niks was, din haren ze ja al aine veur t pergram. Joa, wie waren der goud op tied. Dat wel…

Dou wie weeromreden wör der eerst n hail zet niks zegd.
Dou begon t: “Dat t niks was, is tot doar aan tou. En dat der n aander woord ston as Rembrandt, goud, t is nait aans. Mor dast doe, dikke kounavvel, mit dien kop veur dij kamera, tussen aal dij mensen op t lest aan dij schilderijenman vruigst of dij noam dij der din wel op ston, dij Re… dij Reproductie of dat ook n bekende schilder was, nou, n grotere schaande haarst mie nait bezörgen kind.”
En dou begon ze te liepen.
Ik zeg joe nait wenneer t oetzonden wordt.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf