Hou zoaken lopen kinnen
Moandag is veur Arineke koordag, veur mie stofzoegdag.
Mit n concert veur volgende zundag op t pergram en twij medebestuursleden, dij over oostelke grup wupt binnen om doar oktoberfeesten te vieren, is zai n beetje van slag. n Uur eerder as aans let zai mie in de steek en onder t mom:
‘Ik mout ook nog noar boekenwinkel veur n kattenagenda,’ kiek ik tegen n laange lege middag aan.
Mit n toakenpakket.
Ik mout dreuger in de goaten holden, n koartje posten, zummerstoulen schoon moaken en onder dak zetten en wat leste schilderijtjes ophangen. Van middagrust – en den heb k t nait ais over ‘even sloap deur leden’ – komt niks terechte.
t Begunt votdoadelk goud, as haardplestieken klemmetjes van fotolieskes ain veur ain kepot knappen. Omdat dreuger op n haalf uur stoan blift, wel draait en nait meer dreugt, besloet ik hondenloakens in de frizze wind te hangen en as k n ìndje mit Wietske bie daip lopen heb, besloet ik fietse onder t gat te schoeven.
Bie Goudkoopwinkel kosten fotolieskes n krats. Net as ondergoud en bamboesokken. Schappen vol kerstkitsch doun mie kopschudden, haarfst is ja nog mor net aan loop.
‘Vergetst nait Willy’s verjoarskoartje op buzze te doun!’
Op hìnraais is t mie deurschoten, op terogweg van Maartenshouk noar Kiel kom k, ook via omwegen, gain postbuzze tegen. Zo komt t dat ik binnen t uur noadat ik vertrokken bin noar n verboasde Frederik in toene zwaai en n stokje deurrie noar dörpse braivenbuzze bie Zuudloarderweg.
‘Willy mout wel veur vief uur in de gleuve schoven worden.’
Noa vief menuten kin k schoonzeun oetstokken, welke omzwaarvens ik t leste uur moakt heb. Hai het dat probleem nait, zai versturen alles via droadpost en internet.
‘Wie goan dammeet nog wel even noar joen kaggel kieken,’ hoalt hai onze dringende vroag van zundag noar boven.
Sunt n dikke weke hebben wie noamelk n pelletkaggel. Aine dij alles zulf regelt.
‘Wie zetten hom vast op automoatisch,’ zee kaggelboer bie installoatsie, ‘den hebben ie naargens meer omkieken noar.’
‘Doar hebben we wat aan,’ zeden wie zundag noa n uurtje branden, dou temperatuur in koamer omhoogschoten was tot boven de 23 groaden. n Sauna. En wie wollen t allendeg even van kolde òf hebben. Kaggel docht doar dus aans over en broesde mor deur mit hoge vlammen. Ik kon drokken op t minnetje van òfstandsbedainen tot ik n onze woog, t brocht gain veraandern.
‘Wie hebben n kaggel, dij gain ìnde of swet kin,’ zee k verbolderd.
As Frederik moandag tegen ìnde middag mit swait op kop perbaaiert bedainenspaneel op handmoateg te kriegen, komt Arineke thoes. Zunder kattenagenda en mit veul zulfverwiet en grammiede. Zai was te loat. Gelokkeg waiten Frederik en Bolletje n oplözzen en ligt agenda over twij doagen in de buzze. Ook mit kaggel komt t aal in de buzze, onze femilietechneut het hom haardhandeg smoord.
Inde goud, aal goud.
Wie besloeten der n gloaske op te nemen. Heurent kleurt wit, mienent rood, mor omdat der wel eten op toavel kommen mout, verdwient zai noa n zetje in de keuken en ik onderoetzakt in n wereld vol meziek. As dochter noa ketaaiertje noar binnen stievelt, heur k Arineke vanoet keuken:
‘k Heb mie n lapke van vinger òfsneden.’
Opmaarken holdt mie roeg oet mien dreumwereld. Ik mout votdoadelk aan de bak. Snie siepels en tomaten, bak de kip in de wok, zuik in diepvries noar bevroren boontjes en klungel en klaai wat in t rond mit kookroom en saus oet n pakje. Kop lopt mie om en as k 350 ml wotter òfmeten mout en zuik noar moatbeker, kom k tot konkluzie dat ik n dwoalgast bin in aigen keuken.
Dat de ‘Kip Madras’ op n metraske van zaachte, stoomgoare rieskörreltjes op borden kommen is, vind ik n wonder.
Hou t smuik?
Nait aans as dat de kok t zulf beraaid haar. Zee de kok.
‘Aiglieks zolst dat gewoon wat voaker doun mouten.’
k Bin t ruiernd mit heur ains, mor besef hail goud, datter den nog n bult te leren vaalt.
