Griezeln

Kieken ie wel es noar zo’n horrorfilm op televizie lu? Zo’n griezelfilm? Joa? Vinden ie dat nou echt mooi? Ikke nait, k vin t vrezelk, de grieze lopt mie aingoal over de graauwe. Man, ik kin der wel d’haile nacht van wakker liggen. En din spoukt t mie aalmor deur de kop en verbeel k mie, dat ter in elk houkje van de koamer ain of ander spouk of n levendege dooie tou de grond oet komt, dij mie òfsmoren wil. Of dat ter n geest onder t nust ligt, dij hail langzoam, zunder geluud te moaken onder t ledikant oetkomt.
k Schoedel mie din aaltied n beetje dichter as neudeg is noar Zwoantje tou, om mor van dij gevoarleke raante vot te komen. Nee, niks veur mie, dij griezelfilms. Zwoantje het ter gain perblemen mit. Zai kin der alderdeegs aibels goud op sloapen. Dij het naargens last van, ze mag der zulfs hail geern noar kieken. En ik kiek din veur de gezelleghaid mit. Zogenoamd.
Want, k pak ter din aaltied n bouk bie en as zo’n film din weer even goud spannend wordt, voak kin je dat aan de meziek wel heuren, din dou k t bouk tussen mien ogen en televizie, zodat k ter niks van zain kin. Mor ja, je binnen ook ja nijsgiereg vanzulf. Je willen aiglieks ook niks missen.
k Dou t din zo, dat k deur n glieve nog net even zain kin, wat ter in n houkje van t beeldschaarm gebeurt. Handeg nait?

Mor nou het Zwoantje mie deurkregen en lu, zai moakt ter n beetje misbroek van. Ze moakt mie aal aan t schrikken.
Nait onder d’film, mor as wie noar bèrre goan. Ik loat din voak de hond nog even noar boeten. k Goa noa zo’n film nait meer mit hom lopen, ik kiek wel oet. k Blief bie d’achterdeure in t licht stoan en ik stuur hom even t haim òf. Din roup k hom weer en krigt e zien bonkje. lk blief din stil stoan en luuster. As k heur boven aggewaaiern heur, is t goud. As k niks heur, zit ze aargens. Din het ze zok verstopt om mie benaauwd te moaken.
Hail veurzichteg loop k din noar d’koamer, want doar mout k deurhìn as k noar boven wil. Ze het vanzulf ale lichten al oetdoan, dij slaauwe.
En ieder bod as k bie n lichtknopke laangs kom dou k gaauw d’laampe aan en zuik even of ze der is. Achter de bank of achter n deure. En as k heur din aargens trappaaier, trekt ze expres n maal gezichte, net of ze dood is. Och man, schrikken dou k din weer, hai!
Lest soavends het ze mie vies bie de bok doan. Ik dee d’achterdeure in t slöt, gaf Flipke nog even zien bonkje en luusterde. Boven heurde k de kroane van d’wasbakke stromen.
Ze was dus al noar boven goan, dus huifde ik nait veurzichteg te wezen. In t donker luip k deur t hoes, dee de deure van d’koamer achter mie dicht en inains vuilde k n haand op mien moarze. Och lu, k reerde t oet, zo schrok ik. k Was net zo flaauw!

“Is mie dat nou n stijl, aine zo schrikken te loaten? Ik kin der ja wel n haartverlammen van kriegen. Hol toch es op mens, mit dij maalvreten meroakels.”
Zwoantje gierde van t lagen: “Dast doe doar zo van schrikst, ha, hest wel n schoon gewaiten? Doe schietnood. Of kinst nait tegen zo’n schiere griezelfilm? Aansteller! Hibbel!”
“Niks aanstellen. Elk mens schrikt zok toch dood as je zo van achtern beslopen worden! Hol doar toch mit op, mens.” k Was goud grammieterg. “k Wol die ook wel es zain as ik die zo aan t schrikken moaken zol. Dat dou ik toch ook nait.”
“Nou, doe goast mor gerust dien gang hur, dat kin mie haildaal niks schelen. Doe dinkst toch nait dat ik zo’n eelske mette bin. Nee hur, doe krigst mie nait benaauwd, zo kinderachteg bin k nait. Nee, doe! Doe bist pas kinderachteg.”
Nou ja, wie muiken t weer goud. Hikhakkerij koop je ook ja niks veur.

Der waren al n poar griezelfilms overhìn goan, dou der weer n onnuur spannende op televizie was. Alderdeegs Zwoantje wör dit toch wel n beetje te görteg, zee ze. Ik keek zo as gewoonlek weer mit over mien boukje.
“Rekloame,” zee Zwoantje, “gaauw even noar d’WC.” En doar vloog ze hìn, noar t achterhoes.
Nou heb k die te pakken, docht ik en k ging gaauw de veurdeure oet, op tonen om t hoes tou en kwam zo oet bie t pleeroampke, dat aaltied wied openstaait. Behaalve bie winterdag vanzulf. Nou hebben wie n aarbaidershoeske mit dakgeuten op aanderhaalf meter, wait je wel, zodat de kezienen ook slim leeg binnen. Dou k veurzichteg deur t roamke keek, zag k heur zitten, mit d’kop n beetje noar beneden.
Ik dee hail stil mien aarm deur t roetje en dou lu, greep k heur mit n gloepstreek in de nekke.

Loater vernam ik, dat ze t in de haile stroate heurd hebben. Sommegen, dij al op bèrre lagen, binnen der alderdeegs wakker van worden.
Vieve binnen noar boeten goan en drije hebben de plietsie beld. Dij dochten dat ter aine om haals brocht wör en ik haar hail wat oet te leggen de doagen dernoa.
Zwoantje is der nou weer, mor ze het vaaier doagen bie heur moeke west. Dat was toch wel n beetje kinderachteg, vin je ook nait?

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf