Foto

Zwoantje, mien laive vraauw en ik zee de gek, hebben wat nijs oetvonden.
Wie hebben n nije laifhebberij en t levert nog geld op ook.
Nou ja, over n zetje. Wie winnen der dammeet dikke priezen mit.
Zwoantje en ik moaken slagzinnen, asjeblieft. Veur van alles en nog wat.

Zo hebben wie al wat moakt veur scheerapperoaten, onderboksems en ook nog veur rookworsten. Drije hebben we al opstuurd.
Wie hebben nog niks wonnen, wie binnen ook ja nog mor net bezeg. Mor der zit schot in, omreden wie hebben van de eerste baaident niks heurd, mor van de rookworsten kregen wie al n schiere braif, zo mooi haren ze t vonden.
Jammer genogt waren der zo veul inzendens dat ze doarom toch mor veur n aander kozen haren. Ze mozzen ook ja wat. Op t lest bedankten ze ons stief veur t mitdoun.

Dus, binnenkört komen der dikke priezen bie ons aan. Wie kriegen t aal meer in d’ slag.
Nou willen we aine opsturen over vekaanzie. Noar de Vogezen.
We dochten dat dat aargens n waarm aailaand was. Wie haren al n poar oavends t schriefblok bie televizie legd dou Zwoantje inains zee – berichten waren der ducht mie net op – ze zee: “Ik wait t, luuster mor: Op vekaanzie in de Vogezen…” En dou was ze veur t effect even stil, want dij regel mos je ja òfmoaken. “Op vekaanzie in de Vogezen, daar mag ik gluipens graag wezen.” Schier nait? Ik mout joe eerlek bekinnen, Zwoantje is der wel stief zo goud in as ik.

Nou was der ain ding bie.
Der mos n fotootje mit opstuurd worden van de inzender mit zien of heur partner.
Nou joa, Zwoantje het ja gain partner, doar doun wie vanzulf nait aan, wat denken ze wel nait van ons?
Mor zai docht dat t wel nait zo aarg wezen zol as heur man der din mor bie op kwam.

Nou haren wie nait zo’n foto woar wie baaident op stonden, op vekaanzie petrettaaier ik hèur der ja mainsttied op en zai mie, zunder kop.
“Waist wat” zee k, “wie goan noar t winkelcentrum, doar is zo’n hokje en doar kin je foto’s in moaken loaten. Dat kin vast ook wel van twij man tougelieks veur ain geld, wait dat ding veul.”
Nou mozzen we ook nog zeuven pakken van n bepoald maark waspoeder hebben veur weer n nije slagzin, dus dat kwam mooi oet.

Wie der hìn. Nou wait k nait of ie zo’n hokje wel es zain hebben. Mor t staait n beetje maal. Zo midden in t pad. Elk en aine kin joe zain as je der instappen.
En tot overmoat van raamp zit der ook nog zo’n haalfhoog of haalfleeg gerdientje veur, woardeur joe de bainen vanòf de knijen noar beneden in t zicht blieven.
Net of je midden in n winkel op n openboare plee zitten, zel k mor zeggen. En in ons geval ook nog wel mit joen baaident.

Ie begriepen nou zeker wel, dat wie eerst even n poar moal hìn en weer luipen en dou wie dochten, dat gain aine ons in de goaten haar, schoten wie der mit n gloepstreek in. Gerdien of wat doar veur deur goan mos, gaauw dicht.
Poeh, dat was dat. Wat is zo’n hokje klaain lu. En der staait ook nog zo’n klaain barkrukje middenin. Dij kin je draaien, hoger en leger.
Want dat mos. Ie mouten hom zo draaien, dat joen gezichte net op de goie högte is.

Nou, dat ging nog wel. Mor dou lu…
Omreden dat wie mit zien baaident op t petret mozzen, gebeurde der wat, dat in de leste twinteg joar nait meer veurkomen is.
Zwoantje ging bie mie op schoot zitten. Ik kon mie van doudestieds nog herinnern, dat mie dat dou n hail aander gevuil gaf.
Wat lichter ook.

Drij haile euro’s mozzen der in, veur ain fotootje.
Dou wie de gebroeksaanwiezen lezen haren, drokte Zwoantje op de knoppe.
n Beste flitse kwam der oet. Dou de dwirrels weer wat optrokken waren, was t best n schier petretje.
Ik ston der nait maal op, mit zo schuun boven mien kop n stok braide kinne mit n haalf glimmend kunstgebit der in. Meer nait.

Soam waren wie te hoog. Ook was t ploatje nait braid genogt veur ons baaident.
Op t lest is t ons din lukt. Wie gingen baaident mit ain bille op t krukje zitten, koppen stief tegen nkander aan en din ook nog n beetje lagen.

Dat vuil nog nait tou.
Goud, wie haren ons fotootje.
Wie mozzen aans ons slagzin nog wel n beetje ombatterijen.
Wil je waiten wat of t worden is?
Goud, hier komt e: Op vekaanzie in de Vogezen, ook Siamese tweelingen mogen der gluipens graag wezen.

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf

Meer van t zulfde:

0 0 stemmen
Schier?
Berichtje bie n nije reactie?
Stuur mie n e-mail bie

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekiek ale reacties
Achtergrond info:

Geboren: groot zaikenhoes Stad in 1953, opgruid in Blijham
Woont in: Dale (Wildervanksterdallen)
Schrift al: vanoaf 1990 of doaromtrent.
 
In 1997 de Schriefwedstried van Knoal wonnen en dou veur de LOK (Lokale Omroep Kanaalstreek) joarenlaank stokjes veur de radio. Eerst actueel mit: “Hebben ie t ook lezen?” onder schoelnoam Johannes Sems en dou n poar joar stòkjes over “Zwoantje mien laive vraauw”. Doarmit ook op de Lokoale Omroup Veendam, Radio Westerwolde en op RTV Noord west. De Stichten t Grunneger Bouk hèt in 2011 n luusterbouk as begunstegersgeschenk oetgeven mit n selectie van dizze radioproatjes: “n Hail joar mit Zwoantje”. Dizze plazerijen bennen op Dideldom ploatst en bennen op youtube te heuren. Mensen dij nait meer zo goud lezen kinnen, hebben doar veul pelzaaier aan. Doarnoast bennen der ook n keur van aandere Zwoantje stòkjes ploatst.
 
Wieder aandere dingen schreven en veur de radio prezentaaierd, zoas “Derk en Hillie”, soamen mit Riek Meijering en teksten van n koppeltje aander schrievers.
Nou bezeg mit Dideldom.nu, dizze webstee!

E-mail bie wat nijs?