Feesten mit vuren ien joaren zeuventeg

k Wil nait loven dat wie ien dizze tied nog n feest kriegen mit dikke vuren. n Vuur dij haile naacht brannen blift. Mor as k aan dikke vuren dink, kommen der flaren van herinnerens noar boven tou. Herinnerns aan vrouge joaren zeuventeg. Dou haren zai bie n feest van jonge minsen voak n vuur brannen. Dij wer aan loop hollen tot sikkom aan lichten tou. Òfbroken knienehokken en bokkehutten, kapriepe bomen en òfdankte vouerkisten werren op nkanner stoabeld. Hou dikker vuur, hou schierder t feest was.

Haarde meziek bie n feest mit n vuur kin k mie nait heugen. Ien meziekapperoaten van studìnten doar zat nait veul kracht ien. Mor der wer aal wat op gitoar tokkeld en zai zongen der bie.
Dij schiere vuren mit oeraanje schiensel kin k mie goud heugen. Op verschaaiden feesten heb k dij zain. Mainsttied gingen wie der mit n kobbeltje op fiets noar tou. Wie vertrokken din ien twijduustern. Wat mozzen wie voak zuiken noar t adres … t Was stil ien boeten. Aan paardie wegen kwam gain ìnd aan. ‘t Mout dunkt mie hier aarns weden,’ zeden wie tegen nkanner en tuurden gedureg om ons tou. En din ien ainen zaags n oeraanje licht deur stroekerij en bomen hìn schienen! Om t oeraanje licht tou werren wie donkere figuren gewoar. As wie t haim op kwammen wazzen aal dij swaarde popkes leventege wezens. Mos wennen aan t felle licht. Eerste tied keken wie oet noar n bekìnde. Der mozzen ja n bult bekìnden rondsjaauwen. Voak ston der achteraan t feestterraain n òl aarbaidershoeske. t Hoeske was stoan bleven dou boerenploats hier òfbroken was. Of t was n òflegen hoeske aargenswoar boeten n dörp. Mor doch! Gounent dij ien Stad woonden, keken heur ogen oet. Mainste studinten huurden doar n koamer. Mor studìnten dij hier woonden, haren n hail hoes veur heurzulm!
t Was even zuiken noar dij persoon dij die nuigd haar veur t feest. As ie noar hom of heur vrougen keken feestgangers die aan mit n kop van: hai, doar hes aalweer ain dij noar dij persoon vragt … Bie tieden wizzen zai ook nait wèl of t was. Dat kwam omreden zukse feesten deur meer as deur ain persoon geven werren. Zo haar dij kammeroad of kammeroadske van die, k zeg mor wat, n bekìnde dij van Wupke haitte. Mit Wupke wer din òfproat om mit heur t feest te geven. Dat wazzen der aal twij. As Wupke no n Jan en n Mien kinde ien n aarbaidershoeske, en dij wollen ook mitdoun, din was t kloar!
Din wazzen der vaaier personen dij t feest regeln deden!
Der wer voak n feest geven veur n joardag, of as der ain noar n hoger studiejoar tou ging. k Nuim mor wat op.
Òlste en dikste jonges laipen om t vuur tou. Bie zetten trokken dij wat aan laankste takken of vlijden der nije takken bovenop. Fien brannend holtmot stoof lucht ien. Wichters daansden ien laange beduurde klaiden en nuunden laidjes. Jonge manlu mit laank hoar speulden op Spoanse gitoaren. Gounent stonnen der bie te klappen. n Aner haar t drok mit proaten, wien drinken en hapkes eten. n Bult gasten kropen wat stoever bie nkanner om gezelleg te proaten. Zai zatten, as der wat wiend ston, aan ain kaant van t vuur. Zodounde haren zai gain last van spranken dij opspatten deden. Dij rieg minsen loerden om heur tou. Òf en tou nammen zai n slokje oet vlès of bekertje. Vlèzzen werren deurgeven.
Op ain van dij feesten doar k west heb, was der ais n man dij wat òller was as aal aner feestgangers. Kerel haar laank swaart hoar tot op zien gat. Hai haar gain snor of board en was nuver gladschoren. Haar n boksem aan dij hom goud roem zat. t Hemd hing hom tot op zien knijen. Om t lief tou haar kerel n dun vlochten raimke. En hai haar n ketje om. Noast hom zat n wicht. Baaident wazzen aal n zet aan proat. Ien ainen was der wat hikhakkerij. ‘Wat?’ raip dij kwiebes mit n haile hoge stem. ‘dat mains doe nait … doe dinks doch nait dat k n wicht bin … hou koms der bie! Joa, k heb n hoge stem … joa en … en?’ Mit glinne ogen keek hai t wicht aan. Mor noa n zetje grepen zai nkanner bie hannen. Om beurten flusterden zai laive woordjes ien nkanners oor of gaven nkanner smokjes.
As gitoarspeulers eefkes gain zin meer haren te speulen, haars ook van dij haalsmalen mit n dikke trom. Zukse jonges begunden as n gek op heur trom te haauwgen. Dat duurde krekt zo laank totdat der ain roadeloos van worren was en belkte: ‘Hol op man! Wat is dit? k Wait nait meer woar k bin, hur … Trekt mie deur kop hìn! Woar bin k? Ien Vraislaand? Ien Limburg? Wat zegs doe? Op de moan… op de moan? Ophollen jongkerel! Stil, stil …!’
Ien t hoes, of t aarbaidershoeske, draaiden zai grammefoonploatjes. Paardie mezieklaifhebbers zuzoaiden mit ogen dicht op moat van meziek. Gounent haren n bril op mit kleurd, of blaauw glaas. Ain dij bievubbeld op koiboisteveltjes laip, n leren houd of jes aan haar, vertelde spannende verhoalen over raaizen noar Oazïe. Aner jonges begunden mor zo ien t Ingels te proaten. t Was krekt of meneren heur moekestoal op slag vergeten wazzen. As der ain van dij apaarden aan proat kwam mit n wicht, ging t wicht ook mor Ingels proaten. t Wazzen gain stoere zinnen, mor zukswat as: ‘I like that music!’
Din kwam vinger ien lucht en zee dij aner weer: ‘Yes, baby! Okay, baby!’
Was t brandholt op, din was tied om boudel te sleupen. Jonges dij doen wazzen nammen wel ais toaveltjes mit noar t vuur tou. Of n rezimint schiere stoulen werren op t vuur mieterd. Mit leste toavel- en stoulpoten dij ien braand stonnen wer wat omdaansd. Jongkerels werren driester en balstureg. Mor der kwam gain drokte van. Oet gekkens gingen zai mit smeulend holt sweerdvechten. Dou t vuur hoast oet was kropen kobbels dij verkeren haren nog stoever tegen nkanner aan. Zo konnen zai waarm blieven. Dou t vuur inkeld nog smeulde vil t op hou kòld of snaachs was. Din was feest ook ien ain stuit doan. Sikkom elkenain ging noar hoes tou. Ain dij blieven wol, laip noar t aarbaidershoeske tou. Doar was t apmoal keerslicht. Ien t hoeske haren wie ons hapkes en drinken ophoalen kind. Der was van ales te smikkeln west: kees, vis, stokbrood, komkommers, leverworst en k wait apmoal nait wat. Kwams doe doar ien t hoeske nog even te kieken din stonnen der ìnkeld nog lege schoalen en lege vlezzen. Der wazzen aaltied wel gounent dij deurgingen te feesten. Dat wazzen dij eerliekse nachtbroakers dij t gewoon wazzen om n poar moal ien week lekker deur te feesten.
Veur heur dij vertrokken wazzen was t n haile sjars om thoes te kommen. Op fiets zitten noa n feest, dat vil voak òf.
Ain mit n beetje hazzens haar n sloapsak mitnomen. Was ien dat hoeske aaltied wel n hörntje doar doe liggen kons. Dat was goud bekeken! Kons anerdoags weer vris en monter noar dien koamerke tou fietsen …