Zwoar

Zwoantje, mien laive vraauw, is kwoad op mie. De haile week al. En willen je wel leuven, dat k stief noadenken mout woarom?
Ik ben t al hoast weer vergeten, mor Zwoantje nait.
t Is haildaal mis, k heb t schienboar goud verpoedeld.
Tjoa en wat is der faitlieks hailemoal gebeurd? Och, hoast niks. t Mag gain noam hebben. Goud, overal is wel es wat, mor om joe nou zo drok te moaken om zo’n klaineghaid? As k mie nait misheb, waren t mor drij woorden of zo.
Drij woorden en din zo’n meroakel moaken. Wat bennen nou drij woorden? Niks, zeg ik joe, of in elk geval zo goud as niks.

Hou of t kwam? Wie zaten noar televizie te kieken. Der was zo’n science-fiction film op, omreden de klainkinder, dij bie ons logeerden vonden dat zo schier. Dij zitten der veur te kwielen. Ik nait, ik denk din: houzo, n onzichtboar ruumteschip, kin ja nait, flaauwekul. Mor ik mag dat nait zeggen, want din riet ik ze, zeg mor, roeg oet de fantezie en din worden ze kwoad, Zwoantje ook.
Ik mout mie stilholden, of stil, ik mag zeggen, van eh….bievubbeld……spannend nait? Dat mag.
n Beetje twievelachteg wordt het as ik zeg van ….eh,…is dit nou n held of n boef? Ze kieken din mit n schaif oogje achterom of ik wel eernst genogt tou d ogen oet kiek en geven din antwoord. Dat mag dus nog nèt. Mor as ik zeg van bievubbeld …hou kin dat nou, hai kwam net oet t wotter en nou is e al weer dreuge,….din is t mis, din ben ik aan t steukelen en bedaarf ik heur kiekpelzaaier.
Mor goud, wie zaten noar zo’n film te kieken. Staartrek? Kin dat kloppen, is dat n film? Nou, Staartrek zeg mor.

En wat doar gebeurde, joa lu, t is n beetje kinderachteg, mor der waren twije vanoet zo’n reket op n steern dele komen en dij haren t doar wel zo’n beetje bekeken en wollen weerom noar t ruumteschip en dou ruipen ze in zo’n microfoontje: Upbeamen, dat is Engels. En din is der zo’n kerel in dat ruumteschip en dij drokt op n knopke en din zain je baide pazzipanten op dij steern stoadegaan flets worden en bennen ze inains vot en verdold, ie roaden t al, t volgende moment bennen ze weer in t ruumteschip. Singelier nait? Ie begriepen zeker wel, dat ik mie bedapperen mout om over dat upbeamen gain maalvreten dingen oet te kroamen.

Joa, en hou kin Zwoantje doar nou vergreld om worden? Ik snap t zulf ook nait, omreden der gebeurde niks, of sikkom niks. Nou joa, in dij film ging t n beetje mis, dat wel.
Ik leuf, dat de batterijen n beetje leeg waren, omreden dat upbeamen mishotjede n beetje. t Upbeamen lukde nait, zeden ze in de film. Mit heur baaident touglieks waren ze te zwoar, zeden ze. t Mos in twij moal gebeuren, ain veur aine.
Nou ja, dat was faitlieks alles. En om doar nou zo kwoad om te worden, snappen ie dat nou?
Nou was t aiglieks ook haildaal mien schuld nait, omreden je mouten even waiten dat Zwoantje aaltied wat ontevreden is over heur figuur. Komt joe dat bekend veur manlu? Wat ik der van vind? Ik spreek heur nooit tegen. Dat komt joe zeker ook wel bekend veur.
En dat ze vindt dat ze te zwoar is, dat is mien schuld toch zeker nait? As ze net n haalf meter worst aansnit ‘s oavends, din wil ik dat best allènt opeten. Din huift ze ja nait mit te doun, of wel soms?
Doar kin ik ja niks aan doun. En om doar din kwoad om te worden, dat kin ik ook ja nait helpen.

En wat zee k hailemoal, faitlieks ook ja niks. n Poar woorden mor.
Houveul? Drije? Nou, drij woorden dus.
En wat bennen nou drij woorden. Nog minder as niks ja.
Oh joa, wie keken noar dij film en t was net recloame en de kinder waren even noar de keuken vlogen, veur n nije veurroad chips en cola ducht mie. En nou haar ik nait hailemoal in de goaten woar Zwoantje was en dat was wel n beetje ongelukkeg, dat mout ik eerlieks tougeven. Dus ik vruig aan de kinder, wat zee k nog mor? Oh, joa, ik ruip noar de keuken woar oma Zwoantje was. En wat zeden ze? Ze zeden: “Oh, joa, dij is net upbeamed”. Ie heuren wel, t bennen snouken, dij baaident. Joa en dou zee ik weer wat en doar is t aiglieks nou van komen. Want luu, ik haar nait deur, dat Zwoantje stoef achter mie ston. Dat was wel n beetje ongelukkeg.
Joa en dou wur ze goud kwoad en dat is ze nog. t Holt mor nait op. En aiglieks zee k hoast niks. t Was n oardeghaidje, n grapke zeg mor. Dat mout toch kinnen nait? En om doar din zo kwoad om te worden…. Joa, wat zee k nog mor. Oh joa, dou de kinder zeden, dij is net upbeamed, dou zee ik, van ….t waren mor drij woorden…..ik zee: “In ain moal’?

Luuster hier noar 27 Zwoantjes, veurlezen deur de schriever zulf