Zwien in t hok

t Was op een donkere nacht in het mooie dörpke Hörn
Bie aine brandde nog licht en dei zat in spanning te wachten op mörn
De mainste lu waren in hoes en gingen op bérre liggen
Zien zwien was oetteld en dei mos aanderdoags biggen

t Was destieds hail gewoon zo’n zwientje in t hok
Mor mit het vouern haren de lu het hail aarg drok
Der mos wat aan de wieme kommen en noatuurlijk een dik stôk spek
Als wie dat noe aan de knuppels vertellen zeggen ze: doe bist gek

Boeten werd der mainstied slacht en het haite wôtter stond kloar
Zo mor aan de weg goan slachten leek toch wel een beetje roar
Het zwien werd eerst deur de kop schoten mit een schaarpe pinne
En den kwam der even een meske in t zwien, net onder de kinne

Het zwien kwam noa het slachten eerst aan de ledder in de gaange
En als wie der ’s nachts of mozzen, den werd wie van dei aanblik baange
Het mainste werd verwaarkt tot worsten en schenken
Mor de jonge lu vandoag de dag mouten doar nait aan denken

De Winschoter kraante werd der onder legd, aans werd de gaange nat
Als’t doar noe aan trôgge denkst, zelst zeggen: dat was ook wat
De tied vlogt der vandoag de dag mit een gang vandeur
En als wie noar het neis luusteren is het ain en aal gezeur

Wie mekkeren aaldoage over van alles en nog wat om ons tou
Mor ja, mit aal dei problemen in de wereld is t ook een hail gedou
Wie mouken ons vrouger over het wereldse gebeuren minder drok
Nee, wie ware in Hörn al laank tevreden mit een zwien in t hok