Vos en Bok
(noar n foabel van Aesopus)
Vos viel n moal ien n daipe put en kon der van zien levensdoagen nait zunder hulp weer oetkommen. Bok, dij slim dörst haar, kwam ook bie put en vroug vos of wotter lekker was. Vos, dij zien kaans zaag deroet te kommen, raip dat wotter slim lekker was en dat bok ter mor gaauw ienkommen mos. Bok, dij bloots aan zien dörst docht, sprong ook ien put. Dou vertelde vos dat zai der nait weer oetkommen konden mor dat, as zai soamenwaarken deden, t aal lukken zol. ’Astoe recht bie muur van put op stoan gaais, kin ik op dien kop mit hoorns stoan goan en der oetklimmen. Zo gaauw as k ter oetkropen bin zel k die helpen der ook weer oet te kommen. Bok ging recht bie muur op stoan en vos kroop te put oet. Mit ging e der vandeur. Bok raip hom noa woarom vos hom nait hulp. Vos zee: ’Wat bistoe toch n stom daaier! Astoe geliekeveul verstaand ien kop haars as hoaren ien dien board, wastoe ja nooit ien put sprongen zunder eerst te kieken hou ofstoe der weer oet kommen kons. Ain mout nooit wat gevoarleks doun as ie nait eerst keken hebben hou of ie aan gevoar ontkommen kinnen.’
Eerst goud noadenken eer ie aargenswoar mit begunnen!
