Vissen

Geert zien opa was gain gewone. Hai har zuk vrouger n mooie boerderij baauwen loaten in de buurt van Boertang. Mor in t boer weden zat veur opa te waaineg oaventuur. Streupen en joagen. Dat was t. Doar har e oardeghaid aan. En smokkeln. Man, wat was der mooier dan midden in de nacht mit n koppeltje kammeroaden, elk mit n zak vol kovvie of botter op de nekke, de grens over te sloepen. t Luit zuk dan ook roaden dat t mit t boerenbedrief nait goud ofluip. t Boerenbedrief wör verkocht en opa en oma verhoesden noar n woning in de buurt van Vlagtwedde. Hai wör boerenaarbaider. Bie zetten har e toch nog tied veur streupen en joagen. Joaren loater, dou Geert n joar of dattien was, vertelde opa wel ais wat over dai roege tied. Dat e in ain nacht wel ais doezend gulden verdaind har. Mor ook wel ais verloren har. Dat de kommiezen hum achternoa zatten en dat e wel ais uren in n sloot legen har um zuk te verstoppen. Geert heurde t mit rode oren aan. Non lag der bie opa achter t hoes aaltied n laange schonkege stok. Wel n meter of zèzze laank en zo dik as n kinderaarmke. Stok lag tegen t houderhok aan. Hai har opa wel ais vroagd woar of dat ding veur was.
‘Veur t vissen.’
Geert wol dat nait leuven. Zo’n dikke stok, zunder snoer. Doar kön ja gain mèns mit vissen. Op n moal vruig Geert of e dan ais n moal mit mög um te vissen.
‘k Zal die der dit van zeggen’, zee opa, ’t is mie aiglieks te gevoarlek’.
‘Woarum gevoarlek?’. Geert wör inains slim nijsgiereg.
‘Non dat zal k die zeggen: As plietsie mie zugt, dan bin k de bok. t Is noamelk streng verboden um op dizze menaaier te vissen’. En dou was der gain holden meer aan. ‘Dammeet, noa t eten’, gaf opa oeteindelk tou. ‘Mor denk derum: gain rode mutse of zuks wat. Dat vaalt veul te veul op. En as ik zeg: Liggen… dan letst die plat op t lief valen’.
Zie harren net zo goud veur t eten goan könd. Geert kön hoast gain hap deur zien keel kriegen.
Mit zuk baaiden luipen ze achter t hoes t veld in. Opa druig de laange poale en Geert n madde mit netten derin. Dou ze in t open veld kwammen, mözzen ze gebukt lopen, zee opa. Bie t woater wör t visnet oetrold en over de volle bredte van t daip oetzet. De poale kwam hier goud te pas. Opa keek aalgedureg um zuk hèn of der ook onroad was. Hail veurzichteg luipen ze dou n hail ènde wieder. Geert begreep inains woar of de poale veur was dou opa hum mit n plons in t woater valen luit. Terwiel ze in de richting van t net luipen wör dat um de poar meter herhoald. t Was um de vis op te joagen noar t net tou. En t waarkte. Der zatten drij dikke joepsters van vissen in. Opa dee ze in t leefnet dai e in t woater hong. ’t Is nait vertraauwd dat wie ze non mitnemen. k Hoal ze vanoavend wel op as t duuster is. En non goan we noar hoes tou’. Op de zandweg noar hoes tou kwam heur n kirrel tegemuide. ‘Doar komp Mulder aan’, zee opa. Noadat ze ‘moi’ zegd harren, keek Mulder noar de poale en vruig e of ze wat vongen harren.
‘Joa’, zee opa ’n poar dikke snoukboarzen. Wost ook aine?’ Dat wol e wel.
‘Ik breng die hum vanoavend wel even’.
Geert kön dai oavend nait in sloap kommen. Wat n geluk dat t aal goud goan was en dat plietsie heur nait betrapt har. Aanderdoags was plietsie Mulder al op tied bie hoes veur t waarm eten. Der kwam snoukboars op toavel…