Mien sloot

· Hoiting, Jan

Even strunen bie
mien olle sloot.
Zaanderge bodem,
helder woater, vloot.

Ais kieken of t
snoukje der nog zit,
kan hum eerst nait vinden.
Zai hum bie n kloede kikkerrit.

Langzoam, zunder hoast
kronkelt n bloudzoeger veurbie.
Daip swaart van kleur,
gain baisten veur mie.

Zunne is lekker waarm en
schient mie vol op de rugge.
Gebrom um mien kop, ik
haauw noar n dikke mugge.

n Kikker kik mie venieneg aan.
Op d’aander wale staait n kou
te kaauwen op n toefke gras en
kik verboasd wat ik hier dou.

• Facebook
• X
• LinkedIn
• Email
• Print

Gedichten

Meer van t zulfde:

• Opa Geert

• Vismaart

• k Lig mit die

Achtergrond info:

Geboren: 19 jan 1947 in Veenhoezen
Woont in: Stad

Ik bin geboren op in Veenhoezen, n streek tussen Onstwedde en Knoal. Dou k drij was binnen wie noar Deventer goan. Tot mien 16e doar woond en dou noar Stad. Van 1964 tot 2005 bie plietsie in Stad waarkt. In veul functies zo as motorrieder en rechercheur en alles wat doar tussen zit. Ik bin aal sikkom 40 joar traauwd mit n vraauw oet Dordrecht. Dus in hoes altied Ollands proaten. En dat is nait goud veur mien Grunnegs. In 2005 is der boukje van mie oetkommen mit gedichten dai aal de plietsie as underwaarp hemmen. In t Ollands. Dou t boukje der was bin ik wieder goan in t Grunnegs. Ik leuf dat dat aalgedureg wat beter gaait.