Verdainmedel: banzai of bonsai

Boas Slimmisloeri van de Japanse fabrikant Schroefiemoeri was van t veurjoar ien t Grunneger laand om zoaken te doun. Hai haar ien t Holland Heineken House van Grunneger Top Dutch-lu heurd dat dij geern Japanse raaizegers op t haim hebben wollen. Opzet was n nij verdainmedel, vanzulf … mor wat?

Slimmisloeri gong op pad mit Annemagie Heitske, dij eer bie Zernikon Valley studaaiert haar. Ain mit universikwaliteit, zeg mor en omreden dat zai ien Japan n oplaaiden had haar as geisha, kon ze hom schier bieproaten. En wat zagen zai doar zo aal ien winderg laand bie Auwerd? n Nust bellende fietsers op pad laangs de Vraizestroatweg. Levensgevoarleke fratskes of … massoale harakiri, docht japanneman dou hai op Nijklap bie de Bauke Mollemabult ston. Veuraan trapde n man dij aanroupen wer. ’Bauke Bauke’ ruip t volk en n kusmaaid gaf hom n bouket en n smokje. Deur geisha Heitske wer Slimmisloeri wiezer: dit was n bekinde haardrieder op fietse. Krakkimikkie nog aan tou, docht hai, wat is dat? Is dit n laand om fietsen te verkopen? Mor oosterse zwiegzoamhaid betaikent denken en denken.
‘Slimmi-san, wie mouten zulf ook op n fietske’, zee Heitske, ‘s Lands wies, ’s lands eer ja.’ Hai! Geisha Heitske proatte hom onnerwegens bie over vergraimde grond en t Grunneger gemoud. Over n pervinzie, om haals komen deur gas en meulens en graauwe waarkelooshaid. Slimmisloeri kreeg deur de verhoalen van begelaaidster t idee dat t hier aal weedom was. Hai kwam ja uut t laand van de riezende zunne, Grunnen leek t laand van de ondergoande zunne. ‘Hé, is dàt wat? Zunnepaarken ien Grunnen?’ vruig e heur.
‘Nee, doar kriegen Grunnegers ook de gluiende pest aan,’ zee Heitske.
‘Mout ik hier den samoeraizwoarden verkopen?’ vruig e heur weer.
‘Nou,’ zee nuchtere geisha, ‘zo slim is t hier nait mor veul oareghaid is der nait meer aan mit aal dij muurscheuren.’
Mor dou zee Slimmisloeri: ‘Uut scheuren gruit mainsttieds bloumeg gewas, mit as noasleep n nije atol ien de toukomst.’ Was Oosterse wieshaid, ien Japan wazzen ze wel wat wend mit grondschudderij. Hai!
Geisha Heitske docht: hm, Grunnen as n nije atol?
Slimmisloeri appde komsoares van Schroefimoeri dat hai raaizegers hierhèn sturen mos en zo begunde de trek noar Eelde. Eerst even veur n fietsles rondsjezen over de landingsboan. En dan noar Stad om ien Hitachistadion van de FC te begunnen. Even wat bieproaten mit voutballer Ritsu Doan, wat keuvelderij mit sojaboas van Kikkoman uut Sapmeer en din mor trappen tegen de wind ien noar Appengedaam.
‘Woarom hangen hier de keukens boeten de kwint’, vruig n kras oldske oet Yokohama.
Raaislaaidster geisha Heitske haar t mor drok mit aal dij vroagen. ‘Omreden dat lu hier heur òfwas vot noar beneden mietern ien daip’, verkloarde zai de vrumde meroakels ien n Daam.
Van doaroet gong t op Sodom aan. Wind tegen? Nee man, wind ien de rug deur verschaaiden stoalen meulens laangs de riepe. Tellerlikkers proatten Japanskes op stroate bie over twijbakken mit moesies. ‘Mor eh … sushi? Wat is dat? Nee, ebben wie nait. Raais mor òf noar Muzzel, doar lopt Broentje Bere mit Branbergenkoukies’. Harregat, n b…b…bere?
Dou vot mor deur noar Haailegerlee. ‘Joa lu, apmoal meulens ier’, zee n bewoner: ‘Dommee begunt tachtegjoarege oorlog ier vannijs. Eh … wat vruigen joe? Sukiyaki eten? Nee, ebben wie nait ier. Der is wel pankouk ien pervinzie, mor dat krieg je bie De Povvert, tusken Hoogkerk en Aimtil.’
Geisha Heitske schudde t heufd, ‘da’s t Westerketaaier … hail aander kaant op’. En zo mos raaize uutbraaid worden noar n twijde dag. Op De Povvert was der pankouk, vanzulf, mor: ’n Prakkie Yakituri?
Nee, ebben wie nait ierzoot!’
Ien de buurt van Lepterd zee Heitske dat ‘sikkom hier nog ais n Zuderzeespoorliene komen zol. Mor deur centerijkwezzie staait t op dood spoor. t Forum mot ja eerst kloar.
Op De Laik kwam proat over femilie Van Panhuus op badderij en ien Lutjegast gong t over Oabel Tasman. ‘Oh… schoot dij kirrel nait vaaier plietsies ien ribbekaast?’ vruig meneer Yammermoto uut Nagasaki via tolk Heitske aan n Gaster.
‘Hè? Nee, nee, dat was IJe Wiekstroa, mienjong. Mor as Den Hoag zuch niks van ons aantrekt, kon t verleden zuch wel ais herhoalen …’
Ien Visvliet konnen fietsers n herinkie happen mor: ‘Foe yong hai? Nee, ebben wie nait.’
Even wiedervot deupde n Middelstumperd n aaierbale ien Marnemosterd. ‘Artstikke lekker, mor eh … portie Teriyaki? Nee … genoat bie Zoltkamp, is dat wat?’
Slimmisloeri schudde kop en zee, ‘Schubbischrappi, wie hebben thuus vis genog.’ ‘Oh eeeh, mor joe japkes ollen van karaoke nait? Ier is zanger Burdy mit Saaie Nara.’ ‘Kom, opstappen!’ zee Heitske.

Hou t wieder òflopt mit dizze raaizerij, wait ik nait. Mörn is der vannijs zo’n dag. Slimmisloeri appde wat mit komsoares van Schroefiemoeri. Dij wos t dou wel: n pervinzie vol troanen, fietsen tegen bewind van n onwillege overhaid dij t volk nait helpt bie oardbevens? Aanpakken! n Verdainmedel! n Nije Birmaspoorliene van Grunnen noar Amsterdam aanpeerdjen. Waarkloze koelies oet Grunnen oplaaiden veur kamikazepiloten mit gele hessies, hail gekoop. Banzai!
Hari Yakki, docht geisha Heitske mor ze gaf gain oasem. Zai dailde Grunneger nuchterhaid mit Japanse wieshaid. Gain banzai mor bonsai, n veurkeur veur geweldloze boomkes dij tou muurscheuren uutriezen. Proost, mit n glaske saké (van Hooghoudt, vanzulf): op t nije atol ien de Waddenzee. Dat gruit dommee ver boven Grunnen oet. Hai!