Tum Tum slik
Vrouger haarn wie Tumtum.
En wie kochten dat toun an Oosterweg op 46 in Boetn Oosterpoorde..
Een winkel met aalmoal slik en koukies, ongeleufeliek veul.
Winkel was van C. van Weert een sukerbakker en sukkeloademoaker, kwam oet Drunen. ‘k Heb hom nait kent wel de doames dai in de winkel stonnen. Mevrouw van der Berg en Mejuffrouw van Weert. Ain van de doames was duudeliek de boas, de aander waarkneemster, meer ‘n slooffie. Wer soms gewoon winkel oet stuurd. Mor goud slik was der nait minder om. Loater is dizze winkel dichtgoan.
Van Weert haar an ‘t Winschoterdaip een febriek, nou zo heul groot wast ook nait, dail van boerderij op binneploatse onder poorde deur. Ben der voak west bie zien zeun André. Konnen altied jongens bruukn veur het moaken van Stroopsoldoatjes. Mozzen wie honderden pieltjes moaken. Dat konnen wie wel ja, veur pieltjesschuiten met plastic buis ja. Bie van Weert mozzen wie ze van vetvrij pepier moaken. Werren allemoal rechtop in goas zet en André Van weert goot ze dan vol met ingekookte stroop.
As ze ofkoeld waarn haar je haarde stroopsoldoatjes, ook heerliek man. Kon je tiedn op sabbelen ja.
Je mag het nait meer zeggen mor door wern ook Negerzoenen moakt. Wie zetten dan aalmoal ijscobekertjes (van dai ijsbiskwie bekertjes) op rijen neer, Andre ging der dan bie langs en spoot der schoem in. As ze ofkoeld waarn, mozzen we ze bie ’t bekertje pakken en op kop in dunne sukkeloa deupen, evm oet loatn lekken. Negerzoenen mag je nait meer zegn. Mor noam kwam van as je door van at haar je de lippen vol sukkeloa, as je dan aine smok gaf, zag je ofdruk netuurliek.
Dat mag ja nait meer, niks blieft het zulfde.
André het joarn nog winkels had an Meeuwerderweg en Naie Ebbingestroat. Loater ston e met maarktkroam op Grode Maarkt onder bie ’t Stadhoes slik en koukies te verkopen. Loater verkochte broodjes en Pizza’s. Kroam stad der nog, nou is zoak van Kiel.
Tum Tum Klaine snoupies, torentjes gummetjes (van gelatine), haard sukerwaark, klaine pepermuntjes en sukkeloadeflikjes met musketbaalletgies der op. Die waarn zo bie zo voor de kinder, want aine dai kunstgebit haar kreeg ze er steevast der onder. Elk mog altied der oet hoaln wat ze lekker vonnen, schitterend. Dat was gloepens lekker man, elk zocht zien lekkerste stukkies der oet. , en der was altied zo veul van, mor as puut leeg was wast oflopen, doan.
De lekkersten waarn klaine schoempies in vorm van taps toelopende torentjes met in het bovenste dail van suikerwaark, met binnenin zat sap, Rojo, och man wat lekker.
Tumtum is der nog wel, mor dai met Rojo bennen der nait meer bie.
Mien pa zee altied: “Zuurtjeswoater.” Mor ik miz ze.
Mor hoe komen ze nou aan de noam Tum Tum?
Dat komt oet t Engels, is deur kinderen in ain reduplicatievorm (een riemvörm) gevm van ’t Engelse woord tummy (moag), Tum Tum.
Men zegt dat de firma Lemco in Rötterdam de bedenker van dit slikgoudwas. Lemco (haitte vrouger eerst Lemm & Co) te Rötterdam. Oprichter was Theodorus Lemm, kwam oet Duutsland en mot in 1920 ontstoan wezen.
Tum Tum is nog alledoagn te koop, in elks geval in ’s Hertogen Bosch woor ain slikwinkel is dai het verkoopt, en nog veul aandere olle slikoorten oet Opoes tied. Noam van zoak is: “Tum Tum” Hou kent aans he.
‘k Miz mien Tum Tum.
Loat mie es waitn as joe der nog meer van waitn.
