Tradities

Doagen zo tussen Kerst en Nijjoar geven mie n biezunder gevuil. k Heb wìnst noar dij der nait meer binnen. Mor t leven gaait deur en as k mien kerstspul van zolder hoal, begunt t mainsttied al. Grode rooie baal van middelste zeun hang k as eerste op en n aigen gemoakte kerstman van n lege wc rol, k kin hom nait votgooien.

En nait te vergeten kerstengel boven in boom. Ieder joar is e der weer bie. t Is aigenlieks mien pa, dij hom ooit zulf moakt het.
Op toavel ligt n klaid, k heb netuurlek zulf gemoakte dingen en kloarkochte, mor dij worden voal van t wassen en wien- en vetvlekken moaken ze ook nait mooier. k Heb n olderwetse peuletaik van rood gebloumd ketoen van moeke. Compleet mit knopen (n peule is n kuzzen en n taik is n overtrek). Dij paast mooi bie mien boudeltje. k Zet moekes dekschoalen der op, ook al binnen der verschaaiden hakjes oet en paast t nait goud bie nkander. Wel is t aalmoal wit.
t Vertelt n aigen verhoal, t geft n gevuil van vrouger en as vanzulf komt mien kerststemmen. Sukkeloabekers mit n kerstboom, snijpop en kerstman nog van ons jonges kommen op batterij. Schaande genog is der veureg joar n beker sneuveld, klaaindochter is nogal wif, zodounde. Ook cd’s mit verskes kommen weer bie, al was t wel even omschoakeln van stoomboot noar Rudolf mit zien rooie neus. Lutjewicht zingt in eerste weken van t nije joar nog Jingle Bells en ropt haard ‘hoi’ der tussendeur.
Wieder versier k t hoes mit kuzzens, lampkes en keerzen. Ik klokker miezulf in n lekkere stoul en neem t der van. Bosschoppen heb k genog doan en t olle mout eerst op. En aans stoan der ook nog kerstpakketten in kaast.
Din wordt t oljoar en dat betaikent: euliekouken en appelflappen bakken. En weer dou k n greep in t verleden. Bie schoonollu was t traditie: om zes uur kommen, euliekouken eten, mit ananas oet blik en nog n stuk kerststol mit roombotter der op en waarme sukkeloamelk.
Nou bak ik ze in moekes broadpaan, ruier mit schoemspoan, schil appels mit t ‘mezzie’ van Grootmoe en zuik ale schoalen oet baaide femilies bie nkander.
Ollu binnen der nait meer, euliekouken eten bie ons doun wie net zo, mor ook weer mit n aigentiedse varioatsie. Schoondochter haar dit joar bedocht om cupcakes te bakken, mit ham, porrestoulen en kees. t Was ais wat aans, mor slim lekker! Rode bèrreklaid laag op toavel, en wie mit kinder en klaainkinder der omtou. t Krinkje was weer rond, net as vrouger. t Liekt aalmoal zo gewoon, mor veur mie nait. Mit dizze olle spullen en gewoontes sloag k n brug van t olle van vrouger en t nije van toukomst. Zo blift t olle toch mit ons mitleven. Ons nije generoatsie maag keerskes aansteken, en dat is net zo spannend as vrouger. Mor nou hebben dij van ons bedocht, dat as ze keers oetbloazen, ze hom nog n moal aansteken kinnen.
Hou waarm wil je t hebben! Van waarmte heb je ja nooit teveul. Haile dezembermoand zo tegen twijduuster vuil ik dat.
k Krieg t Dagblad onder ogen en lees, dat tradities holvast geven en schoel. Wereld veraandert en din gaait n mìns op zuik noar worrels oet t verleden. Om dij weer deur te geven aan aigen kinder en klaainkinder. En din binnen we der net. Dat is mien gevuil om distied, nuim t bezinnen. k Tel mien zegens en bin blied mit wat wel goud gaait. Op het snijvlak van verleden en toekomst (citoat: Jon van Schilt, Dagblad), dus van old noar nij.