Terug noar dörp
Hinderks oomkezegster en heur man kinnen nkander van boasesschoul. Ien viefde klazze haren zai n dikke hikhakkerij had. Dizzent was gaauw vergeten en dou was laifde begonnen. Dat was haandje hollen en kuskes geven. Noa boases- gingen zai noar middelboare schoul ien Stad. Doar was schoullaaiden wel zo verstandeg, dat baaident nait ien zulfde klas ploatst werren. Noa schoultied wazzen zai nait van nkander vot te kriegen.
Veur heur studie ging zai drij joar noar Amerikoa. Dat was veur hom n swoare tied. Hai bezöchde heur wel elk joar en summers zat zai n tied bie heur ollu thoes. Gelukkeg kwam der aan laifde gain ende! Dou zai terug was, traauwden baaident al gaauw. Hinderk en Geert wazzen getugen. Noa gemaintehoes en kerk, Hinderk lait torenklok extroa luden, was der n groot feest. Doar kwammen wel honderd lu op òf. Douwe en Sjenet, zo haiten zai, haren baaident n goie boan ien westen van t laand kregen. Dus doar trokken zai hin. Noa om en bie drij joar kwam n zeuntje ter wereld. Paiter wer der nuimd. Mit geboorte van hom veraanderde t levent van twij meroakelst nuvere minsken. Sjenet verdainde n boudel meer as Douwe. Der was besloten dat hai veul en veul minner waarken zol. Hai kon din veur t kiend zörgen en loater kon Paitertje wel noar de kieneropvaang bròcht worren. Douwe kon din meer uren per week aan waark goan.
Ales goud bedould, moar t laip wat aanders. Laifde was der nog immer en aaltied, moar reloatsie kwam onner drok te stoan. Douwe kon t nait verstaauwen, dat Sjenet vief doagen ien week waarkte en ok nog waark mit noar hoes nam. Hai zörgde veur Paitertje, dee aal t hoesholdelk waark, laip boeten mit kienerwoagen rond en hoalde bosschoppen. Noa n tied vuilde hai hom mankeliek. Doar kwam nog bie, dat Sjenet ien bèrre votdoadelk ien sloap vil en nait meer seksueel aktief te kriegen was.
Dou dochde Douwe, dat hai oom Hinderk moar ains bellen mos. Dizzent kinde Sjenet zo veurtreflek. Oom Hinderk haar goie roadgevens. Douwe mos moar n poar hail grode stukken holt, spiekers en n hoamer kopen. As t te slim veur hom wer, din mos der moar mit spiekern begunnen. Dat holp immer en aaltied boetengewoon. As leste zee oom Hinderk, dat as t gezin weer noar dörp tou kommen zol, dat Douwe moar n òfsproak mit Geert moaken mos. Hai zol wel op jonkje oppazen. Douwe wer wel aanroaden, eerst ales mit Sjenet te beproaten. Din konnen zai baaident soam Geert bezuiken.
Dat dee Douwe. Sjenet haar wel zin, om over n tiedje heur geboortedörp weer te bezuiken, n Gesprek mit oom Geert was veur heur gain perbleem. Hai was psychioater/theroapeut en dus n deskundege om heur te helpen.
n Poar weken loater was t gezin ien dörp. Grootollu wazzen doch zo bliede heur klaainkiend weer te zain. Sjenet von dat der nait te veul vertroedeld worren mos.
Op twijde dag ging gezin noar oom Hinderk. Douwe en Sjenet gingen votdoadelk deur noar Geert. Dizzent nam heur mit noar zien spreekkoamer.
Sjenet mog as eerste wat vertellen. Zai von, dat Douwe zo goud veur heur en Paitertje zörgde. Hai dee ales veur heur baaident. Zai hil doch zo veul van hom. Dat zai soavends votdoadelk ien sloap vil, kwam deurdat zai zo muide was. Ien t weekende mos zai biekommen van ale drokte van t waark. Douwe was din zo laif deur heur sloapen te loaten.
Geert vroug heur, of zai begriepen kon, dat veur Douwe t wel ains gehail aanders liggen kon. Dat begreep zai nait. Geert vroug dou aan Douwe, of der wat te zeggen haar.
Douwe haar veul te vertellen. t Kwam derop neer, dat hai hom totoal deur Sjenet verwoarloosd vuilde.
‘Zo dudelk heste mie dat nog nooit en te nimmer zegd,’ zee Sjenet geaargerd.
‘Doe hast gain tied en was veul te muide, om goud noar mie te lustern,’ kwam vergrèld oet Douwes mond.
‘Lu luster efkes noar mie,’ zee Geert, ‘zo kinnen ie nait mit nkander omgoan. k Wait wat veur perblemen ie hebben. Vanoet mien laange praktiekervoaren kin k der wel wat over zeggen, wat tot n oplözzen van joen perblemen laaiden kin.’
‘Dat is …?’ raipen baaident tegelieks oet.
‘Hollen ie nog van nkander?’ vroug Geert.
Douwe en Sjenet keken nkander aan en antwoordden volmondeg mit: ‘Joa.’
‘Dat is n nuver begun,’ zee Geert: ‘k Kin ie baaident wel vroagen, hou dat vrouger zo was mit joen laifde. Hou zok dat ontvòllen het. Woar begonnen de veraanderns. Kiek, de perblemen dij ie hebben, binnen hail normoal. Mainstens treden dizzent op bie elk echtpoar dat n potje het. Dink ains noa over houveul uren ie baaident òfzunnerlek waarken willen. Moak òfsproaken over wat aine en aandere kin, wil en zel doun. Geld is hier nait t belangriekste. k Herhoal, dink der ains goud over noa. Ie kinnen t op pampier zetten.
Over t liggoamelk wil k t volgende zeggen: goa soam op n vechtsport. Eksersaaier mit, tegen en veur nkander, dat huft nait immer en aaltied haard, zaacht is ok goud, te weden.
Ie kinnen zulf bepoalen as ie weer bie mie op bezuik kommen willen. Betoalen huffen ie mie nait. k Wil geerne dat femilie van Hinderk gelukkeg is. Ie binnen ja ok femilie van mie! Geef t geld aan n goie ienstellen. Ie kinnen der gewis aine. Wat k joe as leste nog zeggen wil: immer en aaltied geleuven en vertraauwen ien God. Din komt t wel goud.’
Zo gingen twij joar veurbie en elk moal as gezin ien dörp was, gingen baaident noar Geert tou. Hinderk paasde din op Paitertje op. Geert zaag, dat dij twij aal gelukkeger werren. Der was al veul veraanderd maank dij twij. Douwe ging meer uren waarken en Sjenet minner. Soam, en Paitertje ging mit, hillen zai bosschoppen en ien bèrrre laip ales veul beter. Zai wazzen lid worren van n vechtsportverainen. Mainstens stonnen zai din nkander te schoppen en te sloagen. Dat dee heur goud. t Was weer zummer worren. Dij drij zollen weer kommen. Geert haar ien zien grode toen n klaaine tìnde veur Paitertje opzet. Dat zol n verrazzen weden. Dat wer der ok. As Paitertje dai tìnde zaag, mos der dizzent votdoadelk bekieken. Dou hai derien was, zee der, dat hai der mit oom Hinderk ein sloapen wol. Hinderk vroug, of Geert ok mit kon. Paitertje von, dat tìnde doarveur te klaain was. Jonktje kon al goud ienschatten, wat wel en niet kon.
Aanderdoags kwammen Douwe en Sjenet weer bie Geert laangs veur n theroapethisch gesprek. Zai vertelden Geert, dat zai baaiden ien Stad waark vonnen haren. Zai wollen terug noar dörp. n Moakeloar haar al opdracht kregen om veur n hoes te zörgen. Overmörn zollen zai n poar bekieken. As Geert mit wol, hail geerne. Zai wazzen hom gloepend daankboar, dat hai heur zo holpen haar. Zunner dat was t meschain hail aanders mit heur lopen. Zai vonnen dat dit t wel t leste theroapeutisch gesprek weden kon. Zai vuilden heur weer as vrouger.
Geert keek baaident aan en zee n tiedje gain niks of gain naks. Hai was bliede veur dij twij. Verknuderde hom dat dij drij ien dörp kwammen wonen. Thee wer kloar moakt en Geert zette noast de kopkes en schuddeljes zulfgemoakte, vegoanistische abbeltoart deel. Onner t eten doarvan vrougen baaident aan Geert, of zai ien toene wel aan heur vechtsport eksersaaiern moggen. Hai kon din zain, wat zai ien dizze sport leerd haren. Geert von t goud.
Douwe en Sjenet gingen noa abbeltoart eten en theedrinken noar boven. Klaidden heur gaauw om. Efkes loater stonnen baaident ien heur swaarde tuug ien toen te vechten. t Ging der haard aan tou. Dou dee Sjenet rompslomps heur tuug oet. Geert zaag doar dou n nuvere, stevege vraauw ien heur sport-bh aan t oetdailen stoan. Dat duurde nait laanke. Zai nam Douwe mit ien tìnde. t Was as dizzent derveur kloar zet was. Al gaauw ging t ding terdeeg hinneweer.
Bèlle ging. t Bleek, dat Hinderk en Paitertje der wazzen. Dou jonkje op terras was, wol der votdoadelk noar tìnde tougoan. Geert zee, dat zien moeke en pabbe doar lagen te sloapen. Wie goan ien hoes moar lekker abbeltoart eten. Dat von Paitertje veul beter. Noar tìnde mos der nait meer. Hinderk zat al aan toavel. Soamen groalden zai van abbeltoart eten en theedrinken.
t Gezin verhoesde drij moanden loater noar dörp. Aander zummer ston der vannijs n tìnde ien Geerts toen. Paitertje mos der weer ien sloapen, nou mit Hinderk en Geert touglieks. Leste haar n grodere tìnde aankocht, van dij zai mit heur drijen derien paasden.
Dou Hinderk en Geert tìnde opzet haren, gingen zai noar n kienerwoagen, dij op terras ston. Doarien laag lutje Geert. Hinderk en grode Geert keken derien en doarnoa nkander aan. Heur ogen glinsterden en heur laifde veur nkander sprak deroet.
