t Wichie dat stoadeg aan verdween

Ik huif nait te eten, zee ze,
Ik leef gewoon van t licht,


n Glassie wotter
Is veur mie genog.


En ze at nait,
Dronk allenneg wotter
En bleef ien leven.


Ze wör mit de dag dunner,
Net zo laang totdat ze ien de klaze
Hier bie mie veuraan stoadeg aan


Ien de mouwen van heur truie verdween.

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Op dit stee willen wie geern wat informoatie over de schriever geven. Veur de lezer is dat vanzulf interessant. Wenneer geboren, woar komt hai of zai vot? Al meer schreven? En nog wat meer achtergrond. Schaande genog hebben wie dij informoatie nog nait (compleet). Doarom n oproup aan de schriever ons wat op te sturen.
 
Wie hebben veul waark van al wat joaren leden op de webstee stoan. t Kin vanzulf ook wezen dat de schriever al oet tied komen is. Doarom n oproup aan de noabestoanden om dizze informoatie te sturen, zodat noast t schriefwaark ook de persoon van de schriever in onze gedachten wieder leeft.

E-mail bie wat nijs?