t Verhoal van Hugo
Hai was aargens votkommen, was morzo bie ons in dörp. Gain minsk wos woar hai heer kwam. Hugo, n zunderliek minsk was e, is e. Hai haar aaid n woord over zukzulf, mit noame zien hoesnummer, nummer 13. ‘Hier woont een gek en ook nog op nummer dertien.’ Hou kon ie t zo oetfigelaaiern. As ie hom vroagen zollen, woar kom ie vot?: ‘Moet je dat weten soms? En daar komt ook nog bij dat ik u slecht versta.’ Doar haar wie aal begrip veur, ja. Mor Hugo haar ons toaltje aal rap deur, hai luusterde hail goud.
Hugo haar onner n zeupke zegd dat hai oet Utrecht kwam, doar noar schoul goan haar. Mor wieder luit Hugo niks lös.
Op goie dag wer der rondverteld dat der n feestweek op poten zet wer. Dat leek lu wat tou. Ook kon ie joen zulfgemoakte spullen zain loaten aan jan en alleman. Dörp wer der glad leventeg van. Bie haarstdag din zol t weden. Ook Hugo haar dij pampier vanzulf lezen. ‘Hoor ik daar ook bij?’ Joa, vanzulf heurst doe doar bie, heurst in ons dörp, toch? Doe leefst hier mit ons soam, Hugo, dus overaal aan mitdoun. Hugo ging zien aigen gaang. Sums en din was hai doagen vot. Zulfs noabers wozzen naargens van. Ook in naacht ging hai aan rit mit zien old karretje van auto. Woar zit dij vìnt wel aalaan? Lu in dörp wazzen ja zo nijsgiereg. Wat veur duustere praktieken zol hai der op noa hollen? Apmoal vroagtaikens. Dörp lag der braaid mit. Elks haar zien denk en zien proatje.
Summegen zagen hom ais mit n vraauw thoes kommen, dat kin gebeuren, ja. Hugo as minsk ston goud te bouk. Geern mog hai lu in t loug biestoan. Mit omhoaken van n toentje of gras maaien, aal dee Hugo. Ook ging hai wel ais noar kerk in dörp. Op achterbaank in kerk doar zag ie hom din zitten. Kerkgaangers wazzen aaid blied as hai der was. Aaid mit n opschriefboukje zat hai allinneg doar. Wat zol hai wel nait opschrieven? Nait opschrieven, dat dee hai. Mor doar kwamen lu wel achter in loop van joar. Eefkes n kopke kovvie en vot was Hugo weer.
t Was zowied, feestweek in dörp was deur börgmeester open doan. Dij wonsdagnommerdag zol kerk zien deuren opengooien veur aal t schiere boudel in kerk. t Was zo wied. Lu haren voak Hugo doar-hìn goan zain, mit wat pakkelarrie op n kaar.
Weer was börgmeester derbie mit zien proaterij. Hugo ston veur in kerk bie drij grode stellings woar n loaken over lag. Hugo kreeg t woord en vertelde dat börgmeester klaiden omdeel trekken zol. Wat der dou veur n dag kwam was zo schier, zo oadembenemend wat lu zagen. Hugo haar kerk van binnen en van boeten schilderd.
t Was moeskestil doar binnen in dij Godshoes tot der in ainmoal n geweldege klapperij begon. Minutenlaank veur Hugo.
Hugo, dij zo apaart in ons dörp leefde. Dij zoveul schiers onner loaken vot teuverde. Lu hemmen hom in aarms sloten. Joarenlaank het hai touhollen in ons dörp. Dou Hugo zaik wer en oet dizze tied ging, ston hai maank zien schilderijen veur in kerk. Doar was ain van ons oet tied kommen. Aal lu wazzen dou bie Hugo. Hugo, ain van ons.
